فهرست تیم‌ملی و حرف وحدیث‌ها

تیم ملی فوتبال ایران در آستانه برگزاری دیدار اول خود در دور مقدماتی جام ملت های آسیا با تیم ملی لبنان قرار دارد. کارکوس کی روش با اعلام اسامی بازیکنان تیم ملی اردوی جدیدی برپا کرد. این فهرست چون همیشه با واکنش های مختلفی روبرو شد. در این میان به دلیل کش و قوس بین سرمربی تیم ملی با باشگاه پرسپولیس بیشترین اعتراض ها از سوی قرمزها صورت گرفت.

واکنش ها هم بسان همیشه با جملات تکراری همراه بود. سکوت می کنم. به تصمیم سرمربی احترام می گذارم. نمی دانم چرا مرا نمی بینند. تلاش می کنم تا جایم را باز کنم و ...

در بین اسامی تیم ملی عدم حضور مهدی رحمتی نکته جالب توجه است.  رحمتی که گفته می شد به دلیل حضور دانیال داوری در تیم ملی دست به اعتراض زده در حالی دعوت نشد که اثری هم از داوری در فهرست کی روش دیده نمی شود.

جدای از مسئله دعوت و یا عدم دعوت از بازیکنان نکته مهم در این میان هدف بزرگی به نام فتح جام ملتهای آسیا است. هدفی که سالهاست از آن دوریم و به نظر می رسد با چنین روندی رسیدن به آن چیزی در حد محال باشد. علاوه بر رقبای سرسختی چون ژاپن،کره جنوبی، استرالیا و ... متاسفانه چون همیشه ضربه از درون فوتبال مارا تهدید می کند. ما برای رسیدن به جام ملت ها علاوه بر برنامه ای کارساز نیاز به تمرکز و اعتماد عمومی داریم. اگرچه اعلام این که برنامه نداریم ممکن است با واکنش مسئولان روبرو شود اما در خصوص تمرکز و داشتن اعتماد بین اعضای تیم ملی چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است؟

در این روزها با وجود تعارفات موجود در خصوص حمایت از تیم ملی کیست که نداند جو دوستانه ای بین سرمربی تیم ملی با مربیان لیگی وجود ندارد. از سوی دیگر در فدراسیون نیرویی برای حل این مشکل اساسی وجود ندارد. از همه بدتر بین دو طرف حرکتی برای حل این بحران صورت نمی گیرد. به این ماجرا اضافه کنید اختلاف نظر بازیکنان با مربیان تیم ملی را...

با توجه به شرایط موجود تیم ملی در اردو به سر می برد و به زودی قرار است با لبنان بازی کند. باید خوشحال باشیم که رقبای ما تیم هایی هستند که ما حتی در این شرایط از آنها سرتر هستیم! البته با توجه به شکست اخیر از لبنان که برای اولین مرتبه رخ داد باید در این باره نگران هم باشیم!

در روزی که در ورزشگاه آزادی  تیم ملی با ضربه استادانه علی پروین بر کویت غلبه کرد و برای سومین بار فاتح جام ملت های آسیا شد کمتر کسی فکر می کرد که این همه فاصله تا رسیدن مجدد به این جام روبروی فوتبال ما باشد. اما این اتفاق رخ داد و به نظر می رسد روز به روز تحقق این خواسته سخت تر و سخت تر هم می شود. رویایی که با وجود کشمکش و بی برنامه بودن فوتبال رفته رفته به امری محال تبدیل می شود. راه حل خروج از این بحران هم همان امر توجه به اصول است. فوتبال در جهان دارای قواعد و اصولی است که پیروی از آن متضمن موفقیت است.

در فوتبال ایران عدم دعوت از رحمتی را مبارزه با بازیکن سالاری عنوان می کنند و این در حالی است که زمزمه دخالت بازیکنی دیگر در میان است! اگرچه حضور مربی صاحب نامی چون کی روش جوابی به این شایعه است اما شواهد و قرائن نشان می دهد که حتی این امر جواب قانع کننده ای نیست.

در فوتبالی که هنوز تکلیف ساده ترین مسایل خود را روشن نکرده پیگیری و رفع و رجوع مشکلات پیچیده از آن حرف هاست. هنوز فوتبال ما با حضور مربی ایرانی و خارجی در تیم ملی به برداشت قطعی نرسیده است. گواه بر این مدعا رفت و آمد این دو طیف و حتی طیف نصف ایرانی و نصف خارجی است! اگر به این امر اضافه کنیم مدیران نه چندان فوتبالی، خلاء آشکار خاک خورده های فوتبال و نیز مدیران جنجالی باشگاه ها را در آن صورت در خواهیم یافت که فوتبال ما اشکالات اساسی دارد. چندی است که بحث انتخابی شدن رئیس فدراسیون پررنگ شده و فوتبال بدون سیستم ما تا حل و فصل مشکلات حاشیه ای چنین روشی باید چند بار تن به انتخابات خاص بدهد و...

از بحث اصلی دور نشویم. همه این ها گفته شد تا بدانیم فتح مجدد جام ملت ها چقدر سخت شده است. ما برای رسیدن به این جام نیاز داریم تا با تجهیزی همه جانبه که سرآمد آن وفاق ملی است گام های اساسی در راه آرامش فوتبال برداریم. یادمان باشد که ما مزه شیرین همدلی را نه در گذشته نه چندان که همین چند ماه پیش در بازی ایران- کره جنوبی به چشم دیدیم و ای عجبا که مزه شیرین آن خیلی زود از یادمان رفت و با باخت به ازبکستان به تلخی گرایید. امیدواریم بار دیگر آنهایی که در این باره مسئول هستند دست به کار شوند و با ایجاد فضایی اطمینان بخش و سرشار از اعتماد تیم ملی را به روزهای بهتر رهنمون سازند.