بانویی برتر از تمام پیامبران و فرشتگان

رسول اكرم و ائمه اطهار صلوات الله علیهم این موضوع را مبناى استدلال برترى خودشان بر تمام انبیا و فرشتگان قرار داده اند، و با در نظر گرفتن اینكه خاتون محشر فاطمه اطهر سلام الله علیها در این فضیلت ، ردیف و هم شان پیامبر اكرم صلی الله علیه وآله مى باشد، و با بررسى اخبار وارده در این موضوع كاملا واضح و ثابت مى شود كه حضرت فاطمه سلام الله علیها همانند معصومین دیگر از جمیع انبیا و ملائك افضل است ، و اگر نسبت به این مطلب در اخبار تصریحى نداشته باشیم (كه تصریح داریم) كیفیت آفرینش ‍ ممتاز و شئون خلقت آن حضرت حاكى از مقام ولایت و برترى رتبه آن وجود مقدس بر كافه مخلوقات خداوند تبارك و تعالى (از انس و جان ) مى باشد . در این باره ما به بررسى روایتی نورانی مى پردازیم.

نوری فراتر از خاکیان

در كتاب امالى شیخ صدوق ، از مفضل بن عمر نقل شده است كه گفت : به امام صادق علیه السلام گفتم : ولادت حضرت فاطمه علیهاالسلام چگونه بوده است ؟

امام فرمود: هنگامى كه رسول خدا صلى الله علیه و آله با خدیجه علیهاالسلام ازدواج كرد، زنان مكه از خدیجه كناره گیرى نمودند و نزد وى نمى رفتند، به او سلام نمى كردند، و به هیچ زنى اجازه نمى دادند كه با او معاشرت و تماس داشته باشد. این برخورد زنان سبب ناراحتى و اندوه خدیجه شد، البته غم و اندوه وى بیشتر براى پیامبر اسلام بود كه مبادا آسیبى متوجه وى گردد.

وقتى خدیجه به فاطمه علیهاالسلام حامله شد، فاطمه علیهاالسلام در رحم مادر همدم او بود و با مادرش سخن مى گفت ، و وى را به صبر توصیه مى نمود، خدیجه این موضوع را از رسول خدا مخفى مى داشت تا این كه یك روز پیامبر نزد خدیجه آمد و شنید كه او با كسى سخن مى گوید، پس به او گفت: اى خدیجه ! با چه كسى سخن مى گویى؟ خدیجه گفت: با این بچه‌اى كه در رحم دارم ؛ او با من سخن مى گوید و مونس ساعات تنهایى من است .

رسول خدا فرمود: اى خدیجه ! جبرئیل مرا بشارت داده كه او دختر است ، و گفته كه او منشاء نسلى پاك و مبارك است و خداوند تبارك و تعالى مقدر نموده كه نسل من از طریق او برقرار و پایدار بماند، و مقرر فرموده كه فرزندان او پس از انقطاع وحى امام و خلیفه خدا در زمین باشند.

خدیجه دائما در همین حال بود تا اینكه هنگام وضع حمل وى فرا رسید، پس كسى را نزد زنان قریش و بنى هاشم فرستاد كه بیایید و مرا در امر تولد فرزند یارى نمایید. آنان در جواب گفتند: چون تو سخن ما را درباره ازدواج با محمد صلى الله علیه و آله نادیده گرفتى و با آن مرد فقیر و یتیم ازدواج كردى ، پس ما نزد تو نخواهیم آمد و تو را در این امر یارى نخواهیم نمود. خدیجه از شنیدن این جواب غمگین شد؛ در همان حال چهار زن گندمگون و بلندبالا كه خدیجه فكر مى كرد از زنان بنى هاشم هستند نزد او حاضر شدند، هنگامى كه خدیجه آنها را دید اظهار درد و ناراحتى كرد، یكى از آنان گفت: اى خدیجه ! نگران نباش ، زیرا ما فرستاده خداییم تا تو را در امر زایمان كمك كنیم ، ما خواهران تو هستیم ، من ساره هستم ، و این بانو آسیه دختر مزاحم است كه در بهشت دوست و همراه تو خواهد بود، و این مریم دختر عمران ، و آن دیگر كلثوم خواهر موسى بن عمران است ، پس یكى از آنان در سمت راست خدیجه ، و یكى در طرف چپ وى ، و دیگرى در مقابل او و چهارمى ایشان در بالاى سر او نشستند، و بدین ترتیب خدیجه ، حضرت فاطمه علیهاالسلام را در حالى كه پاك و پاكیزه بود، به دنیا آورد.

هنگامى كه آن حضرت متولد شد نورى از او ساطع گردید و داخل خانه هاى مكه شد به طورى كه در شرق و غرب این شهر خانه اى باقى نبود مگر آنكه نور در آن داخل شده بود، آنگاه ده تن از حورالعین در حالى كه به دست هر كدامشان یك طشت و ابریقى از بهشت كه پر از آب كوثر بود داخل اتاق شدند، آن بانویى كه در پایین پاهاى خدیجه قرار گرفته بود آن ظرفها را از دست ایشان گرفته و فاطمه علیهاالسلام را با آب كوثر شستشو داد، سپس‍ طفل را در دو حوله سفید و خوشبو پیچید و بعد از آن از او خواست كه سخن بگوید، پس فاطمه زبان گشود و فرمود:

شهادت مى دهم كه معبودى جز خداى یگانه وجود ندارد، و شهادت مى دهم كه پدرم رسول خدا و برترین پیامبران است و همسرم على برترین اوصیا، و فرزندانم برترین بازماندگان و سرور مردمان هستند؛

و پس از این گفتار به آن بانوان سلام كرد و هر یك را به نامشان خطاب كرد، پس آنان خندان و شادمان گردیدند و تولد او را به یكدیگر گفتند و اهل آسمان نیز ولادت او را به یكدیگر تبریك مى گفتند، و به واسطه تولد حضرت فاطمه علیهاالسلام در آسمان نیز نور خیره كننده اى ظاهر گردید كه ملائكه پیش از آن نظیر آن را ندیده بودند. پس آن زنان به خدیجه گفتند: این مولود پاك و مبارك را بگیر كه در خود او و نسل او بركت قرار داده شده ، خدیجه در حالى كه خوشحال و مسرور بود فاطمه را در آغوش گرفت و براى نوشیدن شیر بر سینه اش نهاد... .

آنچه بیان شد، صفات و خصوصیات بشرى است كه « ولى الله » باشد، و این كیفیت ولادت ، مخصوص اولیاء خداست ، و این شئون منحصر است به كسانى كه داراى مقام ولایتند و اولى بنفس بر جمیع بشر .

همه از یک نور

مراتب مذكور از خصوصیات نبوت و امامت نیست ، بلكه از شئون ولایت سرچشمه مى گیرد، و در اثر آن نور مباركى است كه مایه آفرینش آن حضرت بوده است ، نورى كه جز خدا كسى از كیفیت آن آگاه نیست نورى كه مانند آئینه اى تمام نما، همه عوالم ملكوت در آن منعكس است .

نورى كه پیامبر اكرم صلى الله علیه و آله درباره اش مى فرماید: آنگاه كه خداى تعالى آن نور را آفرید، به سه بخش تقسیمش ‍ فرمود، و از آن سه قسمت من و، على ، و فاطمه بوجود آمدیم .

نورى كه پیامبر اكرم صلى الله علیه و آله و امام على سلام الله علیه از آن نور آفریده شده اند، و به سبب همان نور نیز بر جمیع فرشتگان و جبرئیل برترى یافته اند. پیامبر اكرم صلى الله علیه و آله خود این مطلب را تصریح مى فرماید، هنگامى كه پرسیده شد یا رسول الله تو افضلى یا جبرئیل فرمود: من.

ابن عباس پسر عموى پیغمبر سۆ ال كرد چرا یا رسول الله ؟

در جواب فرمود: خداى تعالى مرا آفریده است از نورى كه جز خدا كسى از كیفیت آن آگاه نیست.(من نور مخزون مكنون فى علم الله )

حضرت صدیقه زهرا سلام الله علیها نیز عینا چنین است، و دیگر تمام و كمالش به بزرگى و كوچكى سن او وابسته نیست. آنها نور واحدند، كه همردیف و یكنواخت ، تمام عوالم معنوى را با هم سیر كرده اند، و همین یك منقبت و اخبار یاد شده در این موضوع ایجاب مى كند كه حضرت صدیقه زهرا سلام الله علیها همانند پیامبر اكرم صلى الله علیه و آله و امام على و اولاد معصومش سلام الله علیهم صاحب ولایت كبرى بوده باشد.

منابع:

ترجمه و تحقیق از جلد 43 بحارالانوار ، زندگانی حضرت زهرا علیهاالسلام، علامه محمدباقر مجلسی، مترجم و محقق: محمد روحانی زمان آبادی.

فاطمة الزهرا علیهاالسلام، علامه عبدالحسین امینى.