قلب من فروشی نیست

قلب من فروشی نیست/ نوشته پروین چوبی/ نشر طنین قلم/ 154 صفحه/ تیراژ هزار نسخه/ قیمت 4 هزار تومان

«قلب من فروشی نیست» یكی از تازه‌ترین آثار منتشر شده توسط انتشارات طنین قلم است كه با تلاش و گردآوری پروین چوبی نوشته و روانه بازار كتاب شده است.

کشورهای فقیر آسیا سالها‌ است که به محل مناسبی برای پیوند اعضا تبدیل شده است، درست است که هنوز هم اروپایی‌ها، علاقه چندانی به اهدا عضو ندارند، و در قاره سبز، پیوند اعضای بدن به سختی صورت می‌گیرد. اما در عوض آسیا بازار خوبی برای پیدا کردن هر ارگان حیاتی بدن است، این تجارت چندان هم غیر طبیعی نیست، کمبود اهدا کنندگان اعضا در کشورهای ثرتمند باعث می‌شود خارجی‌های مبتلا به بیماری‌های مختلف به کشورهای فقیری چون چین، پاکستان، ترکیه، مصر، کلمبیا و فیلیپین بروند وبرای زنده ماندن، اعضای بدن مردم این کشورها را خریداری نمایند.

مطالب بالا، بخشی از مقدمه کتاب« قلب من فروشی نیست» می‌باشد که در آن پروین چوبی، به‌عنوان گردآورنده کتاب، دست به بررسی تجارت اعضای بدن در آسیا زده است.

عمده‌ترین هدف نگارنده این كتاب توجه به تجارت سیاه اعضای بدن در كشورهای فقیر آسیایی است و از جمله كشورهایی كه وی به طریقه اعمال این تجارت پرداخته می‌توان به هند، پاكستان و فیلیپین اشاره كرد.

موضوع نوشتار حاضر، تجارت سیاه اعضای بدن در آسیا است. «در سال 2006، اخباری از خارج کردن اعضای بدن تمرین کنندگان زندانی فالون کونگ افشا شد. حزب کمونیست چین در اردوگاه‌های مخفی کار اجباری، اندام‌های حیاتی (قلب، کلیه، کبد، قرنیه و...) بدن هزاران نفر از تمرین کنندگان زندانی فانون گونک (روش پاکسازی روان و جسم) را در حالی که زنده‌اند خارج کرده و برای پیوند اعضا در معرض فروش قرار می‌دهد، سپس باقی‌مانده اجساد در کوره‌های زباله‌سوز سوزانده می‌شوند.» «دیوید اتاس» و «دیوید کیلگور»، دو تن از فعّالان حقوق بشر کانادایی، به دنبال این خبر تحقیقات خود را آغاز می‌کنند. این کتاب محصول تحقیقات ایشان در زمینه تجارت اعضاء بدن در آسیا، چین، هند، فیلیپین، ژاپن و پاکستان است که به صورت جامع عرضه گردیده است.

در بخشی از این كتاب آمده:

طی سال‌های اخیر، كشورهای فقیر قاره آسیا به محل مناسبی برای پیوند اعضا تبدیل شده است. كمبود اهداكنندگان اعضا در كشورهای ثروتمند موجب گردیده تا خارجی‌های مبتلا به بیماری‌های مختلف برای خرید اعضای بدن، به كشورهای فقیری چون چین، پاكستان، هند، فیلیپین و... هجوم بیاورند.

با وجود این‌كه خریداری اعضای بدن به علت عدم رعایت مسائل بهداشتی و فقدان قوانین حمایتی لازم از اهداكنندگان اعضا در بسیاری از كشورهای جهان ممنوع است، اما سود سرشار از خرید و فروش اعضای بدن به قدری زیاد است كه بازارهای سیاه تجارت اعضا بدون در نظر گرفتن این محدودیت‌ها همچنان پررونق می‌باشد.

بر اساس قوانین بین‌المللی، كشورها می‌توانند با پذیرش بیماران خارجی و ارائه خدمات درمانی به آنها به‌صورت قانونی كسب درآمد كنند؛ اما این امكان، موجب بروز پدیده‌ای به نام «توریسم پیوندی» گردیده كه از طریق آن بیماران نیازمند پیوند اعضا در پوشش مسافرت‌های توریستی اقدام به مسافرت به این كشورها نمایند...