آتروفی یا تحلیل عضلات باعث کاهش اندازه، قدرت و تحرک ماهیچه‌های بدن می‌گردد.

انواع آتروفی عضلانی

1- آتروفی به دلیل استفاده نکردن طولانی‌مدت از عضله

در بیشتر افراد، آتروفی عضلانی به دلیل استفاده ناکافی از عضلات رخ می‌دهد.

افرادی که شغل‌های نشسته دارند، افرادی که بیمارند و کمتر حرکت می‌کنند، می‌توانند باعث کاهش اندازه عضله و ضعف آن شوند.

این نوع آتروفی با ورزش و تغذیه مناسب برطرف می‌شود.

افرادی که بستری هستند، بیشترین آتروفی عضلانی خواهند داشت.

فضانوردانی که دور از جاذبه زمین هستند، بعد از چند روز بی وزنی، انقباض عضلانی را از دست خواهند داد.

2-  آتروفی ناشی از فلج شدن عصب حرکتی

هنگامی که یک صدمه و یا بیماری به عصب متصل به بافت برخورد کند، آتروفی عصبی رخ می‌دهد.

این آتروفی ناگهانی رخ می‌دهد.

نمونه‌هایی از آتروفی عصبی

بیماری‌هایی که بر اعصاب عضلات اثر دارند، شامل:

- اسکلروزیس آمیوتروفیک جانبی: بیماری سلول‌های عصبی در مغز و نخاع که حرکات عضلات ارادی را کنترل می‌کنند.

- سندرم گیلن باره: در این بیماری به طور اشتباهی، سیستم ایمنی به سیستم اعصاب حمله می‌کند.

- نوروپاتی (بیماری و یا عملکرد بد اعصاب)

- فلج اطفال: یک بیماری ویروسی که بر اعصاب اثر دارد و می‌تواند منجر به فلج قسمتی از بدن و یا کل بدن منجر شود.

علائم آتروفی عضلانی

علائمی که غالبا عضلات را تحت تاثیر قرار می‌دهند، می‌توانند سیستم های دیگر بدن را نیز درگیر کنند.

علائم عصبی و عضلانی همراه با آتروفی عضلانی

- مشکلات تعادل، اختلال در راه رفتن و افتادن

- ضعف صورت

- مشکل تدریجی در راه رفتن و صحبت کردن، از دست دادن حافظه و ضعف اندام

- اختلال تعادل بدن

- از دست دادن هماهنگی بین عضلات

- بی حسی و یا سوزن سوزن شدن دست ها و یا پاها

- عدم تحرک پیشرونده

- ضعف پیشرونده و بی حسی در پاها

- علائم بیماری MS مانند ضعف، بی حسی و یا سوزن سوزن شدن، مشکلات بینایی، راه رفتن لرزان، خستگی و افسردگی.

آتروفی عضلانی همراه با علائم سایر سیستم های بدن

- خستگی و احساس بیماری داشتن

- سفتی عمومی که بعد از بلند شدن از خواب، بیشتر از یک ساعت طول می‌کشد.

- ورم منطقه آسیب دیده

علائمی که تهدیدکننده حیات است

در صورت مشاهده هر کدام از علائم زیر، فورا با اورژانس تماس بگیرید:

- تغییر در سطح هوشیاری

- بریده بریده حرف زدن و یا عدم توانایی در صحبت کردن

- فلج و یا ناتوانی در حرکت دادن قسمتی از بدن

- تغییر ناگهانی دید، از دست دادن بینایی و یا درد چشم

- ضعف ناگهانی و یا بی حسی در یک طرف بدن

• سردرد خیلی شدید

علل آتروفی عضلانی

برخی از آتروفی های عضلانی در اثر افزایش سن رخ می‌دهد، از دیگر علت ها می‌توان موارد زیر را نام برد:

- میوپاتی مرتبط با الکل: میوپاتی، بیماری بافت عضلانی می‌باشد.

- اسکلروزیس آمیوتروفیک جانبی

- سوختگی‌ها

- درماتومیوسیت: یک بیماری عضلانی که باعث بثورات و التهاب پوست می‌شود.

- پلی میوسیت: بیماری التهابی که باعث ضعف ، ورم، حساس شدن و تخریب عضلات می‌گردد.

- سندرم گیلن باره

- صدمات

- درمان طولانی مدت با داروهای کورتیکواستروئید

- سوء تغذیه

- نفروپاتی دیابتی: به علت افزایش میزان قند خون، اعصاب بدن تخریب می‌شوند.

- دیستروفی عضلانی : یک اختلال ارثی می‌باشد و شامل ضعف عضلات و از دست رفتن بافت عضله ای است و در اثر گذشت زمان بدتر می‌شود.

- عدم تحرک

- استئوآرتریت: یک اختلال مفصلی است که ناشی از افزایش سن و فرسودگی و یا پارگی مفصل می‌باشد.

- فلج اطفال

- آرتریت روماتوئید: یک بیماری طولانی مدت است که باعث ورم مفاصل و بافت های اطراف مفاصل می‌باشد.

- صدمه به نخاع: این صدمه ممکن است به طور مستقیم به نخاع وارد شود و یا به طور غیرمستقیم از بیماری‌های اطراف استخوان‌ها، بافت‌ها و یا عروق خونی ایجاد گردد.

- سکته : هنگامی که جریان خون به قسمتی از مغز متوقف شود.

مراقبت خانگی

طبق دستور پزشک، برای درمان آتروفی عضلانی یک برنامه ورزشی توصیه می‌شود.

این ورزش‌ها می‌تواند شامل: ورزش‌های آبی برای کاهش حجم کار عضلانی و انواع دیگر توانبخشی باشد.

افرادی که نمی‌توانند یک و یا چند مفصل را حرکت دهند، می‌توانند با آتل و یا یک نوار سفت ورزش کنند.

تشخیص آتروفی عضلانی

پزشک معاینه بدنی انجام می‌دهد و تاریخچه سلامتی بیمار را می پرسد.

پزشک به دست‌ها و پاهای بیمار نگاه می‌کند و عضلات را اندازه‌گیری می‌کند و سعی می‌کند تشخیص دهد که کدام عصب تحت تاثیر قرار گرفته است.

آزمایش‌های لازم عبارتند از:

- آزمایش خون

- سی تی اسکن

- الکترومیوگرافی

- MRI

- نمونه‌برداری از عضله و یا عصب

- مطالعات هدایت عصبی

- عکسبرداری با اشعه X

درمان آتروفی عضلانی

اگر آتروفی عضلانی پیشرفت کند، حتی با کمک داروها و روش‌های زیر درمان نمی‌شود. پس بهتر است هر چه زودتر به فکر درمان آتروفی عضلانی باشید.

نحوه درمان با توجه به علائم و شدت بیماری، متفاوت است:

- به طور مرتب ورزش کردن

- ورزش‌های کششی برای کاهش فشار در عصب

- داروهای ضد التهاب برای کاهش التهاب و درد

- فیزیوتراپی

- درمان اولتراسوند

- برخی موارد، برای اصلاح انقباض، جراحی لازم می‌باشد.

جلوگیری از آتروفی عضلانی

با ورزش کردن منظم می‌توان جلوی آتروفی عضلانی ناشی از عدم استفاده از عضله را گرفت. پیاده‌روی و شنا از بهترین ورزش‌ها برای سلامت عضلات می‌باشند.

- غذاهای پروتئینی را مصرف کنید. یکی از مهم‌ترین ترکیبات عضله، پروتئین می‌باشد. غذاهای پروتئینی می‌توانند از آتروفی عضلانی جلوگیری کنند و یا پیشرفت آتروفی را کند کنند. غذاهای پروتئینی شامل: آجیل، گوشت‌ها، تخم‌مرغ و لبنیات می‌باشد.

- غذاهای کم چرب مصرف کنید.

- کاهش وزن پیدا کنید. افزایش وزن باعث بد عمل کردن عضلات می‌شود.

- میوه‌ها و سبزیجات مصرف کنید.

- منیزیم برای درست عمل کردن عضلات مهم است. کدو تنبل، موز، چغندر، اسفناج و دیگر سبزیجات برگ سبز منبع غنی از منیزیوم می‌باشند.

مطالب مرتبط:

هیپوتونی یا کاهش کشیدگی عضلات

دیستروفی عضلانی؛ ناتوانی مادرزادی عضلات

بیماری بری بری چیست؟

اسپاسم یا گرفتگی عضلات