عدس: همیار سلامتی

شاید انگشت شمار باشد تعداد افرادی که مثلاً عدس پلو یا عدسی دوست ندارند. عدس طعم خوبی به غذا می‌دهد و شایستگی آن را دارد که پای ثابت سفره‌هایمان باشد. به خاطر این که در بین حبوبات دیگر حاوی بیشترین میزان آهن می‌باشد. برای آشنایی بیشتر با گلچینی از خواص این همیار سلامتی با ما همراه باشید.

عدس منبع فوق‌العاده‌ی مواد مغذی مهمی است که برای داشتن متابولیسم خوب لازم و ضروری‌اند. اگر رژیم گرفته‌اید بدانید که مصرف عدس برایتان مفید خواهد بود. پختن این ماده‌ی غذایی ساده و سریع است. حتماً شما عدس سبز و قهوه ای را دیده‌اید و در غذاهایتان استفاده کرده‌اید. هندی‌ها عدس قرمز نیز دارند که بسیار معروف نیز می‌باشد.

عدس به این کوچکی و این همه خاصیت

مصرف منظم عدس برای بدن ما بسیار مفید است چون:

* عدس خطر ابتلا به مشکلات قلبی عروقی را کاهش می‌دهد.

* عدس حاوی آنتی‌اکسیدان‌هایی است که بیشتر متعلق به خانواده‌ی فلاوونوئیدها می‌باشند. این آنتی‌اکسیدان‌ها به ویژه در پوشش بیرونی عدس قرار دارند. بر اساس نتایج پژوهش‌ها زمانی که عدس خیس یا پخته می‌شود میزان آنتی اکسیدان کاتچین موجود در آن نیز افزایش پیدا می‌کند.

* عدس مانند دیگر اعضای خانواده‌ی حبوبات سرشار از فیبر می‌باشد. باید بدانید که هر پیاله عدس پخته شده حاوی حدود 4.5 گرم فیبر می‌باشد. فیبرهای محلول در آب موجود در عدس می‌تواند شما را از گزند بیماری‌های قلبی عروقی در امان نگه دارد. به خاطر اینکه این فیبرها به کنترل میزان کلسترول خون کمک می‌کنند.

* عدس منبع فوق‌العاده‌ی فسفر، منگنز و مس محسوب می‌شود. باید بدانید که مس برای ساخت هموگلوبین و کلاژن (پروتئین لازم برای ساخت و احیای بافت‌های بدن) لازم و ضروری است.

* منیزیم موجود در عدس برای رشد بافت استخوان‌ها و ساخت پروتئین، پیشگیری از گرفتگی عضلات، سلامت دندان‌ها و عملکرد سیستم ایمنی بدن لازم است. این ماده‌ی معدنی نقش مهمی در متابولیسم انرژی و انتقال واکنش‌های عصبی بر عهده دارد.

* عدس منبع فوق‌العاده‌ی فولات می‌باشد که در ساخت همه‌ی سلول‌های بدن به خصوص گلبول‌های قرمز شرکت دارد؛ و از آنجایی که فولات برای تشکیل سلول‌های جدید لازم است مصرف آن برای رشد جنین نیز ضروری است.

پتاسیم و ویتامین‌های دیگر

* علاوه بر خواصی که گفته شد عدس منبع خوب پتاسیم نیز می‌باشد. پتاسیم در بدن ما وظیفه دارد که pH خون را تنظیم کند. پتاسیم همچنین باعث تحریک ترشح اسیدکلریدریک در معده می‌شود که به هضم غذا کمک می‌کند. علاوه بر این‌ها این ماده‌ی معدنی برای انقباض عضلات و هم چنین انتقال واکنش‌های عصبی لازم است.

* عدس سرشار از ویتامین B1 و B2 می‌باشد. این ویتامین‌ها در متابولیسم انرژیِ همه‌ی سلول‌ها نقش دارند. علاوه بر این، ویتامین B2 به رشد و احیای سلول‌ها، تولید هورمون‌ها و تشکیل گلبول‌های قرمز کمک می‌کند.

* در عدس ویتامین B3 نیز وجود دارد که به تولید انرژی از گلوسیدها و چربی‌های مصرف شده کمک می‌کند. این ویتامین به روند تشکیل DNA نیز یاری می‌رساند.

* همین عدس خودمان منبع طبیعی ویتامین B6 نیز می‌باشد. کلاً جمع خانواده‌ی B در این ماده‌ی غذایی جمع است. این ویتامین که پیریدوکسین نیز نامیده می‌شود در سوخت و ساز پروتئین‌ها و اسیدهای چرب و همچنین سنتز ناقل‌های عصبی نقش دارد. ویتامین B6 به تولید گلبول‌های قرمز کمک می‌کند و باعث می‌شود که آن‌ها اکسیژن بیشتر حمل کرده و به سلول‌ها برسانند. این ویتامین همچنین به عملکرد خوب سیستم ایمنی بدن کمک زیادی می‌کند. در نهایت باید بگوییم که ویتامین B6 در ساخت برخی از ترکیبات سلول‌های عصبی شرکت دارد و به تنظیم هورمون‌ها نیز کمک می‌کند.

اصلاً امکان ندارد مطلبی کار کنیم و افرادی که قصد لاغری دارند را فراموش کنیم. عدس برای آن‌هایی که می‌خواهند وزن کم کنند بسیار مفید است. این عضو خانواده‌ی محبوب حبوبات، چربی ندارد و حاوی میزان قابل توجهی گلوسیدهای پیچیده می‌باشد که جلوی ریزه خواری بین وعده های غذایی را می‌گیرد. باید بدانید که این ماده‌ی غذایی تأمین کننده‌ی خوب پروتئین‌های گیاهی نیز می‌باشد. برای همین برای گیاه‌خوارانی که به اصطلاح لب به گوشت نمی‌زنند منبع خوبی برای تأمین پروتئین محسوب می‌شود.

فاطمه مهدی پور

بخش تغذیه و آشپزی تبیان

مطالب مرتبط:

به عدس می‌گویند گوشت فقرا

نكات تغذیه ای در مورد عدس و طرز تهیه آن

نگاهی به دنیای سخاوتمند حبوبات

مقایسه‌ای بین انواع حبوبات