نگاهی به آلبوم قتل‌ در «مزاحمت‌های خیابانی»

پدیده‌ای به نام «مزاحمت برای نوامیس» از انواع مختلف آن همچون متلك‌پرانی، تنه‌زدن، زل زدن و چشم‌چرانی، بوق زدن و متوقف كردن خودرو در مقابل پای فرد و طرح تقاضای نامشروع، چراغ زدن، مزاحمت تلفنی، تمسخر، ترساندن ، ایستادن بر سر معابر و محلهای رفت و آمد عموم و اجتماع كردن مقابل درب مدارس، بد نشستن با هدف سوء در وسایل نقلیه عمومی مثل تاكسی و ... از جمله آسیب‌هایی است كه ابتدائا به شدت نیاز به ساز و كار پیشگیرانه از نوع فرهنگی و در ادامه، برخورد مقابله‌ای از نوع پلیسی و قضایی دارد. نمونه‌هایی از سرانجامی كه این مزاحمتهای به ظاهر ساده، اما تاثیرگذار از جنبه روانی و ویرانگر از جهت فروپاشی خانواده و قتل و آدم‌كشی رقم زده‌اند، واقعیتهای دردناك این بیماری اجتماعی را كه زمینه وقوع جرایم خشن‌تر را فراهم می‌كند، آشكارتر می‌سازد:

و اما هشدارهایی كه اگر جدی گرفته نشوند، ضمن تهدید امنیت روانی جامعه، خانواده‌های بسیار دیگری را از هم پاشیده یا داغدار كرده و سرنوشت زندان و مرگ را برای جوانان دیگری رقم خواهد زد.

1-به اذعان مسۆولان انتظامی، «احساس امنیت در جامعه مهمتر از وجود امنیت است» و این درحالیست كه مزاحمت «خیابانی» و هر «نوع دیگر» آن، از عوامل كاهش احساس امنیت است كه باید تدبیری جدی برای مقابله با عاملان و دست كم اصلاح برخی از عوامل آن اندیشید.

2- فرجام مرگبار شماری از مزاحمت‌ها نشان می‌دهد این پدیده، فقط زنان و دختران را قربانی نكرده و اثر بدی بر كل جامعه اعم از مردان و خانواده‌ها می‌گذارد.

3-  بسیاری از كسانی كه گرفتار بیماری «مزاحمت برای بانوان و نوامیس مردم» هستند، ازعاقبت این عمل كه به وقوع جرایم دیگر و شاید قتل منتهی می‌شود، بی‌اطلاع‌ بوده و بر این گمان‌اند كه این موضوع می‌تواند فقط یك تفریح یا شوخی ساده باشد.

4- دختران و زنانی كه هنگام تنهایی در مكانهایی مثل پاركها و حتی در اماكن شلوغی مانند مترو، معابر و ... با مزاحمت افراد مریض مواجه می‌شوند، احساس بسیار ناخوشایندی می‌یابند كه بار روانی ناشی از این احساس، حداقل تاثیر مزاحمت است و سایر تاثیرات، جنبه‌های نامطلوب‌تری دارد.

5- با وجود آن كه بخشی از توان پلیس صرف برخورد با مزاحمتهای خیابانی می‌شود و به توقیف خودرو مزاحمان در جریان اجرای طرح‌ها و یا مشاهدات نامحسوس پلیس هم اشاره شد، مزاحمت برای نوامیس مردم بویژه متلك‌پرانی، بوق زدن به قصد دعوت به ارتباط نامشروع و ترساندن زنان و دختران با وسایل نقلیه همچون موتورسیكلت – به خاطر ویژگی امكان فرار سریع- به دلیل تكرار و گریز از مجازات، تبدیل به یك امر عادی و گاه موضوعی برای تفریح افراد نابهنجار شده است.

6- برخی افراد، مزاحمت برای نوامیس مردم را مقدمه اجرای سایر نقشه‌های شومشان می‌دانند ( در یك نمونه تجاوز به عنف به دختر 9 ساله كه عاملان آن محكوم به اعدام شدند، مشخص شد كه یكی از متهمان، بارها برای دختران محل مزاحمت ایجاد می‌كرده است ) و اگر در این بین شاهد همراهی طعمه خود نباشند، حتی دست به خشونت زده و متوسل به زور می‌شوند. لذا شاهدیم كه پیش از وقوع حوادث مربوط به مزاحمتهای خیابانی، تلفنی و ...، گاهی مجموعه‌ای از جرایم در كنار هم انجام شده‌اند.

7- تعدادی از مزاحمان  موقعیت طعمه‌ها اعم از این كه دختر مجرد یا زن متاهل باشد ، تنها بوده یا حتی همراه همسر و یكی از نزدیكانش باشد، یا نوع پوشش افراد، برایشان چندان تفاوتی نمی‌كند و این حاكی از گستاخی بیش از حد آنهاست كه به هر دلیل دچار توهم بی‌باكی شده‌اند.

8- در مواردی پس از واكنش (كلامی یا فیزیكی) قربانی مزاحمت، عامل اهانت‌كننده، پیشدستی كرده و به دلیل همان احساس بی‌باكی و جا افتادن این فرهنگ كه «اگر فردی پوشش نامناسبی داشت، سزاوار تحمل مزاحمت است»، هر آنچه می‌خواهد را نثار وی كرده و خود را محق می‌داند.

9- اغلب قربانیان (مقتولان متهم به ایجاد مزاحمت) و نیز انتقام‌گیرندگان كه بعضا عامل یك قتل در نزاع‌ مرگبار پس از مزاحمت می‌شوند، در سنین نوجوانی و یا اوج جوانی و بهترین سالهای عمرشان به سر می‌برند كه این نشان می‌دهد احساسات و هیجانهای ناشی از عصبانیت نزدیكان افراد قربانی مزاحمتها، چنان غلیان یافته است كه چشم بر هر احتمالی در ماجرا بسته‌اند و حاضر به نابودی خود و غم بزرگ خانواده‌ها هم شده‌اند.

10- در اتفاقاتی از این دست، برخی از زنان كه مورد مزاحمت قرار گرفته‌اند، مردان خانواده (همسر، برادر، پدر و یا یكی از بستگان)  را از ماجرا باخبر كرده و بی‌خبر از عاقبت كار، در طرح نقشه انتقام‌گیری به قصد تادیب فرد مزاحم و كشاندن او بر سر قرار، شركت كرده و حتی ضارب را همراهی كرده‌اند و ناخواسته گرفتار سرنوشت «معاونت در قتل» شده‌اند.

11- كسانی كه همسر، خواهر و یا فردی از نزدیكانش مورد مزاحمت و توهین فرد مزاحم قرار می‌گیرد، گاهی افرادی از دوستان خود را هم برای انتقام‌گیری دعوت به مشاركت می‌كنند و این امر ضمن شكل‌دادن یك نزاع دسته‌جمعی كه احتمال هر گونه اتفاقی در آن ممكن است، سرنوشت مرگباری برای افراد دیگری كه از ابتدا نقشی در ماجرا نداشته‌اند را هم فراهم می‌كند.

12- در برخی انتقام‌گیری‌ها، فرد مزاحم با خود سلاح سرد مانند چاقو حمل می‌كند و پس از ارتكاب قتل با این كه در اعترافاتش اعلام می‌كند قصد كشتن مقتول را نداشته‌، اما از همراه بردن سلاح سرد در ماجرای انتقام‌گیری خودداری نكرده است.

مقالات مرتبط:

ریشه های پرش از روی قانون  

تخریب،روش اعتراض وندال‌ها

چاقو روزانه سه نفر را می‌کشد