تبیان، دستیار زندگی

بیماری ام‌اس را با آرتریت روماتوئید اشتباه نگیرید

بیماری ام اس و آرتریت روماتوئید علایمی بسیار شبیه به هم دارند. لذا در تشخیص این دو بیماری باید بسیار دقیق بود تا یکی به جای دیگری اشتباه گرفته نشود.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : زهره لطیفی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
بیماری ام اس

بیماری ام اس

ام اس (Multiple Sclerosis) یک بیماری خودایمنی است که طی آن سیستم دفاعی بدن به سیستم عصبی حمله می‌کند و غلاف میلین (پوشش محافظ سلول عصبی) را از بین می‌برد. هنگامی که این پوشش آسیب می‌بیند، سرعت انتقال پیام‌های عصبی کاهش یافته و یا کاملا متوقف می‌شود.

 

علت دقیق ام اس هنوز مشخص نیست، اما طی تحقیقاتی مشخص شده است که عوامل محیطی و تغذیه‌ای می‌توانند نقش مهمی را در بروز آن ایفا کنند.

 

همچنین احتمال بروز ام اس در کسانی که سابقه خانوادگی ابتلا به آن را دارند، بیشتر از سایر افراد می‌باشد.شیوع ام اس در زنان بیشتر از مردان است و شایع‌ترین محدوده سنی ابتلا به آن بین 20 تا 40 سال است، اما ممکن است در هر سنی دیده شود


شایع‌ترین علایم بیماری ام اس عبارتند از:

1- نشانه‌های عضلانی

  • از دست دادن تعادل

- گرفتگی عضلات

- ضعف عضلات         

- خستگی         

- بی حسی و یا احساس غیر طبیعی در اندام‌ها

- مشکلات راه رفتن


2- علایم روده و مثانه

- مشکل در شروع ادرار کردن

- نیاز مکرر به ادرار کردن     

- بی اختیاری ادرار

- یبوست و یا بی اختیاری دفع مدفوع

شیوع ام اس در زنان بیشتر از مردان است و شایع‌ترین محدوده سنی ابتلا به آن بین 20 تا 40 سال است، اما ممکن است در هر سنی دیده شود


 3- علایم بینایی

- دو بینی

- حرکات سریع و غیر قابل کنترل چشم

- از دست دادن بینایی


4- علایم مربوط به مغز و اعصاب

- از دست دادن حافظه    

- مشکلات در استدلال و حل مسائل

- سرگیجه        

- عدم تعادل

- افت شنوایی

- افسردگی و احساس غم و اندوه


5- مشکلات جنسی

- مشکلات جنسی در خانم ها و آقایان


6- علایم مربوط به گفتار و بلع

- مشکل در گفتار و تکلم ( ‌بریده بریده صحبت کردن)

- مشکل در درک گفتار   

- مشکل در بلع و جویدن غذا

 

بیماری آرتریت روماتوئید

آرتریت روماتوئید نوعی بیماری خودایمنی است که منجر به التهاب مفاصل و بافت‌های اطراف آن می‌شود و می‌تواند اندام‌های دیگر را نیز درگیر کند.

 

علت دقیق آن ناشناخته است، اما تحقیقات مختلف نشان داده است که تغییرات هورمونی و بروز عفونت می‌تواند منجر به این بیماری شوند.

 

این بیماری در هر سنی رخ می‌دهد، اما در میانسالی بسیار شایع است و در زنان بیشتر از مردان شیوع دارد.

 

این بیماری به آرامی آغاز می‌شود و معمولا علایم زیر را  ایجاد می‌کند:

 

- خشکی صبحگاهی مفاصل که معمولا بیشتر از یک ساعت طول می کشد.

- درد مفاصل که در اغلب موارد در دو طرف بدن احساس می‌شود.

- مفاصل دامنه حرکتی خود را  از دست می دهند و ممکن است تغییر شکل دهند.

- سوزش چشم، خارش، ترشح

- مشکلات خوابیدن

- کرختی و احساس سوزن سوزن شدن در دست‌ها و پاها

- خشکی چشم‌ها و دهان (سندرم شوگرن)

- درد قفسه سینه هنگامی که فرد نفس می کشد.

- ندول های زیر پوستی (در موارد شدید دیده می‌شوند)

 

نحوه تشخیص این دو بیماری از یکدیگر چگونه است؟

1- تاریخچه سلامتی: پزشک متخصص با مشاهده علایم بیمار و گرفتن شرح حال پزشکی از او، تا حدی می‌تواند بیماری فرد را تشخیص دهد، اما برای اثبات حدسیات خود باید موارد زیر را هم بررسی کند.

 

2- معاینه بدنی: پزشک متخصص مفاصل بیمار را بررسی می‌کند. هر گونه ورم و سفتی و حساسیت به لمس، چشم ها و ریه‌های فرد را بررسی می‌کند و تمام علایم احتمالی این دو بیماری را در فرد جستجو می‌کند.

هرگز سعی نکنید بر اساس اطلاعات مختصری که به دست آورده‌اید، خودسرانه بیماری‌اتان را تشخیص دهید، بلکه تشخیص قطعی را به پزشک متخصص بسپارید

 

3- آزمایش خون: پزشک متخصص برای فرد آزمایش خون تجویز می‌کند. تعداد گلبول‌های سفید خون، پلاکت‌ها، سرعت رسوب گلبول‌های قرمز و آنتی بادی‌های خون را بررسی می‌کند. آزمایش خون برای رد کردن بیماری‌های دیگر مانند ایدز و اختلالات ارثی می‌باشد.

 

4- تصویربرداری های پزشکی: تصویربرداری با اشعه ایکس از فرد گرفته می‌شود تا مفاصل و بافت‌های نرم فرد دیده شود.

ام آر آی نیز گرفته می‌شود تا مغز نخاع و اعصاب بینایی فرد بررسی شود تا وجود و یا عدم وجود پلاک و ضایعات بر روی اعصاب فرد اثبات شود.

 

5- آزمون‌های دیگر: بررسی‌های دقیق برای تشخیص بیماری انجام می‌گیرد. آزمون‌هایی مانندVEP یا پتانسیل برانگیخته بصری می‌توانند پاسخ های الکتریکی سیستم عبصی مرکزی را ارزیابی کنند و یا توسط تجزیه و تحلیل مایع مغزی نخاعی که از ستون فقرات گرفته می‌شود، پاسخ سیستم ایمنی بدن را بررسی کنند.

 

هشدار

1- اگر علایمی شبیه به آنچه در بالا ذکر شد در خود مشاهده کردید، منتظر نمانید تا علایم بدتر و شدیدتر شوند، بلکه با مراجعه به پزشک اقدامات اولیه و درمان‌های ابتدایی را انجام دهید تا به طور قطعی بیماری تان تشخیص داده شود و درمان‌های پیشرفته را شروع کنید.

به عبارت دیگر فاصله زمانی بروز علایم تا تشخیص قطعی بیماری‌تان را ازدست ندهید و نسبت به انجام درمان‌های ابتدایی اقدام کنید.

 

2- هرگز سعی نکنید بر اساس اطلاعات مختصری که به دست آورده‌اید، خودسرانه بیماری‌تان را تشخیص دهید، بلکه تشخیص قطعی بیماری را به پزشک متخصص بسپارید و راه‌های درمانی توصیه شده توسط پزشک را اجرا کنید.


مطالب مرتبط:

بیماری ‌های خودایمنی را بهتر بشناسیم

علائم و علل بیماری MS

کنترل و سرکوب بیماری MS

زنان دو برابر مردان ام‌ اس می ‌گیرند

9 روش برای طول عمر بیشتر در MS

ام اس خبر نمی‌کند؟

4 عاملی که بیماری ام اس را بدتر می‌کنند

بارداری در زنان مبتلا به ام‌اس

روزه گرفتن عوارض بیماری ام. اس را کاهش می دهد

بیماری ام‌اس، اعصاب را تخریب می‌کند

راه‌های کنترل بیماری ام اس

حقایقی درباره بیماری ام اس (MS)

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.