امام عصر (عج) و بهار جاودان

ربیع به این خاطر باران بهاری نامیده شده است که اولین باران در بهار می بارد و با آن باران، بهار می شود. «انام» نیز هم به معنی مردم و بشر است؛ و هم فراتر از آن به معنی کل موجودات و جهان هستی.( به نقل از مجله موعود شماره 1 با تلخیص و تصرف)

بنابراین در یک نگاه عمیق تر «ربیع الانام» یعنی رحمتی که بر روح آدمی که نه، بر عالم امکان ببارد و هر وجود حاصل خیزی را حیات بخشد، بشکوفاند و به ثمر نشاند، و به آن مقام عالی که شایسته آن است، برساند. عالم که در اوج شور و شعور و شکوفایی به شادی برخواست، آن وقت بهار می شود.

بهار که شد ؛زمین به نور پروردگارش می درخشد و مردم از پرتو خورشید بی نیاز می شوند. زمین برکاتش را بیرون می ریزد، برکت از آسمان به زمین فرو می آید، به طوری که به اراده خداوند درختان همیشه میوه دارند و میوه زمستان در تابستان و میوه تابستان در زمستان خورده می شود و این مصداق آیه شریفه ای است که می فر ماید: ولو ان اهل القری ء امنوا و اتقوا لفتحنا علیهم برکات من السّماء و الارض (اعراف، آیه 96)

اگر مردم قریه ها ایمان آورده و پرهیزکاری کرده بودند، برکت هایی از آسمان و زمین به روی ایشان می گشودیم.

و خانواده دست عنایتش را بر سر بندگان کشیده عقل آن ها زیاد شده و فهمشان بالا می گیرد و چون مردم در درجات بالای کمال فطری، فکری و عقلی هستند، آن حضرت می تواند علوم فطری را منتشر کرده و عدل و دادی را که بر نشر آن علوم مترتب است، اقامه کند.

بهار ما که بیاید، عقل و فکر و فهم و کمال و عدل و داد غوغا می کند، این چگونه بهاری است؟! تصورش هم سخت است!

در این زمستان تصور چنین بهاری در دلت چراغ امید روشن می کند. گرمای وجودت می شود، تا به آتشت نکشد آرام نمی گیرد. و این سوختن تمام سرّ آفرینش آدم است. فقط همین را بگویم:

احساس سوختن به تماشا نمی شود.

ماء معین ؛ از القاب امام زمان(عج)

از القاب دیگر آن حضرت که با بهار میانه دارد «ماء معین» است. خداوند در قرآن می فرماید: «قل ارایتم ان اصبح ما وکم عورا فمن یا تیکم بماء معین. » ( ملک، آیه30)

بگو اگر آبی که شما به وسیله آن زنده اید در طبقات زمین فرو برود، چه کسی است که آبی گوارا برایتان بیاورد؟

همان آبی که هر رود از آن به قدر ظرفیتش بر گیرد (رعد، آیه 17) و خانواده به واسطه اش، زمین را بعد از مردنش زنده می کند (عنکبوت، آیه 63) تا زمین سبز شود (حج، آیه 63) و از آن باغ ها و نخلستان های خرما و انگور (مومنون، آیه 19)  و زیتون و انار (انعام، آیه 99) و میوه هایی که رنگ های مختلف دارد بیرون می آورد.( فاطر، آیه 27 )  آبی که شما به وسیله آن زنده اید!!!

ماء معین از القاب زیبای صاحبمان است که تمام حیات ما را به دست آن حضرت می دهد تا منشاء خیر و منبع رحمت واسعه پروردگارمان باشد.

اما بهار دیگری هم هست، که به واسطه آن ماء معین، مایه حیات، سرور و طراوت قلب مومنین می شود چنان که پیر راهمان حضرت آیت الله العظمی بهجت(ره) می فرماید:

«هر کس باید به فکر خود باشد و راهی برای ارتباط با حضرت حجت (عج)  و فرج شخصی خود پیدا کند، خواه ظهور و فرج آن حضرت دور باشد، یا نزدیک.»

و نیز فرمود:

«قلب ها از ایمان و نور معرفت خشکیده است. قلب آباد به ایمان و یاد خدا پیدا کنید، تا برای شما امضا کنیم که امام زمان (عج) آن جا هست.» و نیز:

«حضرت صاحب (عج) در دل هر شیعه ای یک مسجد دارد.»

اما آن یک گلی که با آن دلمان آباد و بهاری می شود را در کجا باید جست؟

ائمه (علیهم السلام) فرموده اند: «شما خود را اصلاح کنید، ما خودمان به سراغ شما می آییم، لازم نیست شما به دنبال ما باشید.»

تا رابطه ما با ولی امر، امام زمان (عج) قوی نشود، کار ما درست نخواهد شد و قوّت رابطه ما با ولی امر (عج) هم در اصلاح نفس است.

به خدا که دلمان بیشتر آب و جارو می خواهد، جان هامان تشنه تر است تا زمین خشکیده و بهارمان ناشکیبا تر است از فروردین. حال که نسیم بهار از جانب دوست وزیدن گرفته، نوبت خانه تکانی دل است که «او را جز پاکیزگان لمس نمی کنند.»

منابع :

باقی زاده، رضا نکته های ناب از بیانات حضرت آیه الله بهجت به همراه گفته ها و نوشته هایی درباره معظم له.

سعادت پرور،علی. ظهور نو: ترجمه کتاب الشموس المضیئه، مترجم جواد وزیری فرد.

عراقی، محمود بن جعفر. دارالسلام در ذکر حالات حضرت امام عصر و ناموس دهر و حجت منتظر عجل الله تعالی فرجه الشریف، تصحیح محمود زرندی.

مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی. مهدی موعود: ترجمه جلد سیزدهم بحارالانوار. مترجم حسن بن محمد ولی ارومیه ای.

نوری، حسین بن محمدتقی. النجم الثاقب فی احوال الامام الحجه الغائب (عج)، ترجمه و تحقیق و تعلیق یاسین الموسوی.