تمام حواشی این روزهای کی‌روش

از نپذیرفتن دستیار ایرانی باتجربه تا تعطیل کردن کمیته فنی، توقف‌های گاه و بی‌گاه لیگ، فرار از مسوولیت مدیریت تیم‌های پایه، اخراج سرپرست تیم وحذف این مسوولیت، اخراج مدیر رسانه‌ای تیم ملی، موضع‌گیری‌های تند علیه مربیان و البته رسانه‌های ایرانی، مرخصی‌های طولانی که معلوم نیست تا چه حد در چارچوب قراردادش است و... از این دست بی‌انضباطی‌ها و خودمختاری‌های سرمربی تیم ملی است و شاهکار آخرش هم حضور در استودیوی بی‌بی‌سی فارسی و مصاحبه با این شبکه تلویزیونی بود!

کی‌روش در حالی این مصاحبه را انجام داد که اولا پیش از این در اظهارنظری گفته بود که متوجه حساسیت دستگاه‌های ایرانی نسبت به رسانه‌های انگلیسی هست و ثانیا در بندی از قرارداد او به صراحت قید شده که " هرگونه مصاحبه عام سرمربی تیم ملی با رسانه‌ها باید با هماهنگی فدراسیون باشد " بنابراین یا کی‌روش قانون‌گریزی کرده و با اشراف به تبعات این قانون‌گریزی این مصاحبه را انجام داده یا فدراسیون به او اجازه مصاحبه با BBC را داده که احتمال دومی بسیار کم است.

این مصاحبه اگرچه محتوای ضدایرانی برای فوتبال ایران نداشت اما تخطی این مربی از خط قرمزهای رسانه‌ای ایران سروصدای زیادی به پا و انتقادهای ریز و درشتی را متوجه سرمربی تیم ملی کرده است تا جایی که کار به مجلس هم کشیده شد اما در این بین تنها سران فدراسیون فوتبال هستند که ساکت مانده‌اند و هنوز در قبال این انتقادها موضع‌گیری نکرده‌اند.

معلوم نیست فدراسیون فوتبال با چه هدفی به خواسته‌های فراتر از حد کی‌روش تن می‌دهد چون در ازای آن چیزی از سوی کی‌روش نصیب فوتبال ایران نشده؛ نه تیم ملی با وضعیت موجود شانس خیلی زیادی برای صعود مستقیم به جام جهانی 2014 دارد و نه بازی‌هایش چنگی به دل می‌زند. سوالی که ذهن خیلی از منتقدان را درگیر کرده تعامل عجیب فدراسیون با کی‌روش است. آیا قرارداد کی‌روش امتیازهای یکطرفه‌ای برای او دارد و مثل بیشتر قراردادهای فوتبال ایران یک ترکمنچای دیگر است یا فدراسیون توان برخورد با این مربی در راستای مفاد قراردادش را ندارد؟!

با عملکرد مدیریتی که فدراسیون در بعضی بخش‌های دیگر داشته، احتمالا هر دو حالت وجود دارد! علی کفاشیان در یکی از مصاحبه‌هایش با ایسنا اذعان کرد که "ما هرچقدر در فدراسیون کار کنیم و موفق باشیم، باز ویترین عملکردمان موفقیت تیم ملی بزرگسالان است؛ بنابراین اگر اینجا موفق نباشیم انگار هیچ کاری نکردیم." از این پاسخ واضح است که فدراسیون با هدف نتیجه گرفتن تیم ملی، هرچه کی‌روش گفته و خواسته را پذیرفته و شخصیت فدراسیون را برابر او کاملا منفعل کرده است!

قبول که هدف اصلی فدراسیون در این مقطع راهیابی تیم ملی به جام جهانی برزیل است اما این هدف، استفاده از هر وسیله‌ای را توجیه نمی‌کند. منفعل شدن شخصیت فدراسیون مقابل کی‌روش کار را به جایی رسانده که او هم باورش شود، دستیابی ایرانی‌ها به جام جهانی بسیار سخت است و حالا او اجازه دارد هر تصمیمی را که خواست، بی‌توجه به فضای فنی و فرهنگی فوتبال ما بگیرد، فدراسیون را تهدید به شکایت در صورت حمایت نشدن کند (با استناد به حرف‌های آیت‌اللهی) و در برخورد با همه فعالین فوتبال ایران از موضع بالا نگاه کند. اگر هم تیم ملی به جهانی نرفت که پولش را طبق قرارداد می‌گیرد و احتمالا ضعف امکانات و فوتبال باشگاهی ایران را مقصر اعلام می‌کند.

نظرسنجی‌های تلویزیونی و مصاحبه‌های عمومی همواره نشان داده که استقلال، اقتدار و شخصیت فدراسیون از هر موفقیت فوتبالی برای مردم مهمتر است و این خودش را در انتخابات سال گذشته فدراسیون به وضوح نشان داد. خیلی‌ها حاضر شدند به مدیریت کم حس و حال و نه‌چندان قاطع مجموعه کفاشیان تن بدهند اما تحت سلطه مدیریت دولتی وزارت ورزش نباشند چون به خوبی درک می‌کنند این وارفتگی‌ها چیزی جز تحقیر خاصیت دیگری نداشته و نتیجه‌گیری‌ها هم تاثیر عکس دارد.

مصطفی هاشمی‌طبا دربیان تعامل فدراسیون و کی‌روش گفته بود که " وقتی کسی ببیند بالای سرش آدمی نیست، هرز می‌رود!" و بارها منتقدینی که در سطوح کلان مدیریت ورزش کشور کار کردند، این را گوشزد کردند اما صدحیف که یکی دیگر از خاصیت‌های این فدراسیون یک‌گوش و یک دروازه‌ است!

در قرارداد کی‌روش تعداد مرخصی‌ها هم قید شده و طبق اعلام یکی از مسوولان فدراسیون که آن زمان در جریان این قرارداد بود، به هیچ وجه این مرخصی‌ها فراتر از عرف بین‌المللی نیست. عرف بین‌المللی هم که حداکثر 3 تا 4 هفته مرخصی را برای سرمربی در سال قائل می‌شود. این در حالی است که کی‌روش از ابتدای سال تاکنون نزدیک به 2 ماه در مرخصی بوده است!

به هر حال بازگشت کی‌روش از مرخصی بلند مدت می‌تواند ثابت کند که آیا مسوولان فدراسیون فوتبال توان برخورد با سرمربی تیم ملی را دارند یا خیر؟ دوره‌های قبلی بازخواست از کی‌روش به دلیل ثبت نخستین باخت‌های تاریخ فوتبال ایران به کشورهایی نظیر لبنان و ازبکستان که کوچکترین خروجی به همراه نداشت و سرمربی تیم ملی هم به جای عذرخواهی از مردم ایران ترجیح داد با دست‌چین کردن چند رسانه و انجام مصاحبه‌های نمایشی به منتقدانش حمله کند اما حالا باید دید که آیا مسوولان فدراسیون فوتبال، کی‌روش را به خاطر عبور از خط قرمزهای ایران و بهانه‌گیری‌های عجیبش درباره ناکامی تیم ملی مجبور به عذرخواهی می‌کنند یا نه.

منبع : ایسنا