تبیان، دستیار زندگی
مردی که به دلیل ابتلا به بیماری بیخ گوشی شنوایی یک گوش خود را به طور کامل از دست داده بود، توانست با استفاده از فناوری شنوایی اش را بازیابد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

کاشت یک گوش بیونیک


مردی که به دلیل ابتلا به بیماری بیخ گوشی شنوایی یک گوش خود را به طور کامل از دست داده بود، توانست با استفاده از فناوری شنوایی اش را بازیابد.

"آلاستایر وایت" در سال 2006 شنوایی یک گوش خود را به دلیل ابتلا به بیماری، از دست داد. اگرچه ناشنوایی یکی از عوارض بیماری بیخ گوشی و معمولا مقطعی است اما پزشکان به وایت گفتند او به طور دائم شنوایی اش را از دست داده است و دیگر قابل درمان نیست.

پزشکان او را برای بهره مندی از یک ایمپلنت فناوری پیشرفته که در زیر پوست کاشته می شود مناسب دانستند.

وایت که 28 سال سن دارد نخستین شهروند انگلیسی است که از گوش بیونیک استفاده می کند. این گوش طی یک جراحی 90 دقیقه ای در زیر پوست او قرار گرفت موجب شد پس از یک ساعت، شنوایی کامل خود را بازیابد.

کاشت یک گوش بیونیک

بیونیک چیست؟

بیونیک به معنای شبیه زندگی است. برخی این واژه را ترکیبی از بیولوژی و الکترونیک می دانند، در ابتدا از بیونیک فقط در زمینه هایی استفاده می شد که به بررسی ماشین هایی می پرداخت که براساس سیستم های زنده طراحی و ساخته شده بودند اما امروزه واژه بیونیک در زمینه های مختلف دیگری نیز به کار می رود از جمله ماشینی شدن انسان، در واقع کمک به انسان ها برای آسان زندگی کردن.

گوش بیونیک

از فرایندهای بیونیك می توان به گوش بیونیك اشاره كرد، تاکنون دیده اید كه یك سمعك (سمعک وسیله ایست جهت تقویت صدا به مقداری که فرد کم شنوا بتواند از باقیمانده شنوایی خود به بهترین شکل ممکن استفاده کند و تا حد ممکن با افراد به شنوایی طبیعی نزدیک شود.) دارای یك بخش داخلی، پردازنده و یك بخش خارجی است كه گوش را پوشش می دهد. گوش بیونیك نیز به همین نحو مورد استفاده قرار می گیرد اما كاربرد آن به این ترتیب است كه می تواند قدرت شنوایی فرد سالم را افزایش دهد، همچنین برای افراد ناشنوا و كم شنوا نیز كاربرد دارد.

این ابزار صدا را از سمت گوش ناشنوا دریافت می کند و آن را به سوی گوش شنوا می برد. برای نخستین بار در جهان است که این گوش بیونیک همان روزی که کاشته می شود، فعال می شود.

کاشت یک گوش بیونیک

تمامی گوش های الکترونیک امروزی شامل یک بخش کاشتنی (implant)، نرم افزار، پردازنده و یک بخش پوشیدنی برای قسمت خارجی گوش هستند. این سیستم به شما اجازه می دهد که دنیا را بسیار بهتر بشنوید و قدرت شنوایی بسیار بهتر از هر انسانی در دنیا را داشته باشید. این ابزار ها امروزه برای بهبود قدرت افراد ناشنوا و کم شنوا به کار می روند، اما مطمئنا این قابلیت را هم دارند تا توانایی گوش های سالم را هم چند برابر کنند.

وایت می گوید: از دست دادن شنوایی در یک گوش برای من شوک بزرگ بود. هیچ کس انتظار ندارد شب بخوابد وصبح ناشنوا بیدار شود.

این ابزار صدا را از سمت گوش ناشنوا دریافت می کند و آن را به سوی گوش شنوا می برد. برای نخستین بار در جهان است که این گوش بیونیک همان روزی که کاشته می شود، فعال می شود

این ابزار که "بون بریج" نام دارد از دو مولفه تشکیل شده است: یک ایمپلنت که در زیر پوست و در پشت گوش کاشته می‌شود و یک پردازشگر صوتی که امواج صدا را دریافت می کند.

سیگنال های صوتی از طریق پوست و پردازشگر صدا عبور کرده و توسط ایمپلنت به استخوان و گوش داخلی هدایت می‌شوند و به کاربر امکان می دهند تا به خوبی بشنوند.

سازندگان "بون بریج" مدعی هستند اگرچه در حال حاضر ایمپلنت های شنوایی کمتر پیچیده ای وجود دارد اما به این حساسی و اثر بخشی نیستند.

به گفته کوین گرین، جراحی که این ایمپلنت را در گوش وایت کار گذاشته است، وایت نخستین بیمار در جهان است که ایمپلنت شنوایی اش یک ساعت پس از جراحی فعال شده است.

علم همیشه حرکتی رو به جلو دارد و البته همه چیز -از جمله جسم انسان - هم با این پیشرفت همراه است. طی قرن ها انسان ها آموخته اند که چگونه برای زندگی طولانی تر و سالم تر باید با تغییرات جهان تطبیق پیدا کنند. برخی از این پیشرفت ها برای ادامه حیات ضروری به نظر می رسند، برخی هم به گونه ای بوده اند که باعث تخصصی شدن و ماندگاری بیشتر بدن انسان شده اند. از دیرباز برخی هم به دنبال راه هایی برای تولید ارگانهایی با قدرت، سرعت و کیفیت بیشتر برای دست یابی به ناممکن ها بوده اند.

کاشت یک گوش بیونیک

پیوند گوش مصنوعی بیونیکی یکی از متداول ترین عمل ها برای درمان ناشنوایی است. هزاران نفر در سراسر جهان پس از این پیوند از شنوایی نسبی برخوردار شده اند.

امواج صوتی ایجاد لرزش هایی می کند که به هزاران موی ریز در حلزون گوش می رسد. این ارتعاشات خفیف به سیگنال های الکترونیک تبدیل شده و به مغز ارسال می شود، اما اگر این موهای ریز صدمه دیده باشند، شنوایی دشوار می شود .

گوش های پیوندی سیگنال های الکتریکی را مستقیما به مغز می رسانند. یک میکروفون به سر وصل می شود که امواج صوتی را به سیگنال های الکتریکی تبدیل می کند. آنها سپس از یک سیم نازک عبور کرده که به حلزون گوش می رسند. الکترودهایی که در انتها قرار دارند سیگنال ها را به اعصاب شنوایی مغز می رسانند.

فرآوری: راضیه کتابچی

بخش دانش و زندگی تبیان


منبع: مهر، خوارزمی، سلامتستان