وقتی آمار مرگ و میر لاک گرفته می‌شود

فوت‌شدگان بر اثر آلودگی هوا تنها در سال 89  چهار هزار و 800 نفر بوده است. این در حالی است که مسئولان محیط زیست، شهرداری، استانداری و سایر نهادهای مسئول در مقابل آمار مرگ و میرها و عوارض غیرقابل جبران آلودگی هوا بر سلامت انسانها تنها سکوت پیشه کرده اند و اصلا به روی خود هم نمی آورند که مسئول جان و سلامتی 16 میلیون انسان هستند که در تهران با بیماری و مرگ ناشی از آلودگی هوا دست و پنجه نرم می کنند.

زمانی برای لاک گرفتن آمار مرگ و میر آلودگی هوا

ماجرا از جایی آغاز شد که رئیس سازمان حفاظت محیط زیست به طور تلویحی مرگ عده ای بر اثر آلودگی هوای تهران که طی نامه تحقیقات آلودگی هوا به استانداری تهران و استانداری به شهردار تهران ارسال شده بود، نفی كرد. رئیس سازمان برای محکم کاری لاپوشانی آمار مرگ و میر تمهیدی اندیشید و روی تعداد دقیق فوت‌شدگان لاك غلط‌ گیر گرفت تا رسانه‌ها نتوانند از این آمار مطلع شوند. اما رئیس سازمان محیط زیست نتوانست آمار مرگ و میر بر اثر آلودگی هوا را چندان از اذهان عموم دور کند و سرانجام خبر مرگ و میر پنج هزار تهرانی بر اثر آلودگی هوا به گوش رسانه ها رسید. جالب اینجا است که محمدی زاده کماکان ماجرای مرگ انسان ها به دلیل الودگی هوا را کتمان می کند و انگار نه انگار که جان و سلامت میلیون ها انسان به دلیلی بی توجهی های این آقا و سایر دوستانشان در سراشیبی مرگ قرار گرفته است.

محتویات نامه لاک گرفته شده

در نامه ای دكتر كاظم ندافی، رئیس مركز تحقیقات آلودگی هوا به استاندار تهران همچنین آمده بود که: بر اساس نتایج مطالعه‌ای كه توسط پژوهشكده محیط زیست دانشگاه علوم پزشكی تهران انجام شده، ‌تعداد موارد برآورد شده كل مرگ‌های منتسب به هر كدام از آلاینده‌های CO2,O3,NO2, SO2 PM در سال 1389 در شهر تهران به ترتیب حدود. . . . . (آمار با لاك غلطگیر پوشانده شده است) مورد بوده است.

آلودگی هوا در مشهد و اصفهان هم سالانه هزاران کشته به جا می گذارد!

40 سال پیش برای اولین بار قانون مبارزه با آلودگی هوا در شهرهای بزرگ کشور مطرح شد و به رغم اینکه همان سال هم به تصویب رسید، هیچ گاه نتواسنت پا در عرصه اجرا بگذارد تا 17 سال پیش که طرح جامع کاهش آلودگی هوای تهران و کلانشهرهای کشور در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید. همه این قانونها اما تنها به ثبت رسید بدون اینکه نهادی به دنبال برطرف کردن مشکل الودگی روز افزون هوا تهران بیفتد. این روزها تعداد مرگ میر در اثر آلودگی هوا به جایی رسیده است که سالانه بیش از 5 هزار نفر در تهران به دلیل این آلودگی مرگبار هوا جان خود را از دست می دهند، این درحالی است که آلودگی هوا تنها به شهر تهران محدود نمی شود. براساس آمارها رقم مرگ و میر آلودگی به دلیل آلودگی هوا در شهر مشهد بیش از سه‌هزار و 300نفر می‌رسد و در اصفهان بیش از سه هزار نفر در سال است.

اثرات آلودگی هوا بر سلامت انسان

از کم ترین عوارض آلودگی هوا می توان به تحریک چشم‌ها، گلو و ریه‌ها را اشاره کرد. سوزش چشم‌ها، سرفه و تنگی نفس شایع‌ترین علائم تماس با سطح بالای آلودگی هوا هستند. انسان ها در برابر آلودگی هوا عکس العمل های متفاوتی بروز می می دهند. برخی افراد ممکن است متوجه تنگی نفس یا سرفه شوند در حالی که برخی دیگر عوارض دیگری را تجربه کنند. چون ورزش کردن به تنفس سریع‌تر و عمیق‌تر نیاز دارد، ممکن است علائم را تشدید کند. افرادی که بیماری‌ قلبی، عروقی و بیماری های تنفسی دارند همچنین گروه های سنی کودک و کنهسالان در برابر هجوم آلودگی هوا اما با خطر کابوسی به نام مرگ روبرو می شوند.

سرطان، سکته و دیگر هیچ

بر اساس آخرین آمارها، افزایش بیش از 15 درصدی سرطان و بیمارهای قلب و عروقی در سالهای اخیر در تهران یکی از پیامدها آلودگی افسار گسیخته ای است که در دهه گذشته بر تهران سیطره پیدا کرده است. مهم ترین دلیل سکته مغزی جوانان هم که در سالهای اخیر رشد به سزایی داشته است هم  همین الودگی هوا است. با توجه به روند رو به رشد مرگ و میر و بیماری های صعب العلاج خدا می داند چند نفر از ما که این روزها در سالها جوانی به سر می بریم تا ده سال دیگر هنوز در این هوای آلوده نفس می کشیم یا نه.

باران که نبارد!

جالب اینجا است که مسئولان محیط زیست، شهرداری و استانداری در مقابل آلودگی هوای تهران تنها عکس العملی که نشان می دهند این است که در شرایط حاد اضطرار شهر را یکی دو روزی تعطیل می کنند تا در این میان دری به تخته بخورده و باد و بارانی باعث کاهش میزان آلاینده ها شود. وای به حال روزی که خبری از باران و باد نباشد آن وقت است که هجوم آلاینده ها نفس را در سینه انسان های حبس می کند.

کسی به فکر آدم ها نیست

روز 29 دی ماه در تقویم کشور ما روز هوای پاک نام گرفته است. روزی که به ما یاد آوری می کند که تنفس در هوای پاک حداقل مطالبه مردم از مسئولان کشور است و بهتر است مدیران محیط زیست و شهرداری، استانداری و سایر نهادهای مسئول جام انسان ها در مقابل آلودگی مهار نشدنی هوا به خود بیایند و نقطه پایانی بر این آلودگی مرگبار بگذارند.