تماشا،جادوی رسانه یا جادوی تكرار

به بهانه افتتاح شبكه تماشا افتخاری دیگر از رسانه ملی

بر كسی پوشیده نیست كه انتقال پیام با استفاده از تصاویر از گیرایی و قدرت بیشتری برخوردار است. اصلا شاید برای همین است كه رسانه ملی با افتتاح شبكه های جدید تلوزیونی به دنبال پخش سریال ها و فیلم های تلوزیونی و سینمایی است.

رسانه ملی جادوی تكرار را با جادوی تصویر اشتباه گرفته است و تنها با صرف هزینه بیت المال و افتتاح شبكه های جدید تكرار را به مردم می خوراند.

اما كاش رسانه ملی از قدرت تصویر در راستای فرهنگ سازی عمومی، رفع خستگی های روزانه مردم از مشكلات موجود در جامعه گام بر می داشت تا علاوه بر جلوگیری از كشش مردم به سمت ماهواره ها، موجب جلب توجه و اشتیاق مردم به سمت خود شود.

این ارتباط باید به گونه ای باشد كه مردم رسانه ملی را همراه با خود ببینند به نحوی كه مایل به دیدن برنامه ها باشند و برنامه های سیما محملی برای رفع خستگی های مردم از كار و تلاش روزانه و مشكلات موجود در جامعه باشد.نه این كه با تكرار مكررات موجب دلزدگی بیننده از یك سو و از بین رفتن تاثیرات مثبت یك اثر هنری و لوث شدن آن باشد.

این تكرار ها زمان محدودی حالت نوستالژیك برای مخاطب دارند بعد از مدتی بدون شك ملال آور خواهد شد.در دنیای پر هیاهوی امروز كه شبكه های ماهواره ای چون قارچ می رویند هر كدام به ترفندی به دنبال جذب مخاطب هستند و با توجه به مسائل اقتصادی به عنوان سر خط چالش های زندگی عصر حاضر مافیای رسانه ای دنیا بدنبال دور كردن مردم از هیاهوی بیرون هستند.

اما به واقع مقصود رسانه ملی از این همه تكرار چیست؟

تكرار یك موضوع آیا به مثابه القای آن نیست؟

آیا محتوای این سریال ها و فیلم ها به قدری بالاست كه به هر نحوی آن را به مخاطب القا كرد!

مطالب كلیشه ای كه در قالب شبكه های مختلف تكرار می شود در حالی كه ذات رسانه بویژه رسانه تصویری یعنی تنوع و تامین ذائقه مخاطب و القای مفاهیم والا از زبان هنر، یعنی بكارگرفتن هنر برای ارتقا؟ سطح فرهنگی جامعه.

در دنیایی كه صنعتی چون بالیود هر فیلمش تنها 4 روز شانس دیده شدن دارد، جای بسی خوشبختی برای سریال های خارجی چون متشكرم دارد كه در عین بی محتوا بودن اقبال پخش از رسانه ملی جمهوری اسلامی ایران با 3 بار تكرار پیدا می كنند.آیا این تكرار ها موجب تغییر در حس زیبا شناختی مخاطب نخواهد شد؟

نام شبكه با مفاهیم و موضوعاتی كه از آن پخش می شود باید مرتبط باشد تماشا یعنی نظاره گر بودن، در دید اول به نظر می رسد رسانه موضوعات روز را برای مخاطب خود آماده كرده، آیا به راستی چنین است، «شبكه ی تماشا» مخاطب را به تماشای چه چیزی دعوت می كند به دیدن سریال ها و برنامه های تاریخ مصرف گذشته!

قطعا فساد زیباشناختی مخاطب یكی از معایب ایجاد این شبكه است.

این سریال های كه در بهترین حالت مربوط به دهه ی اخیر هستند كه تماشای آنها یعنی سفر در زمان كه بیننده را از زمان حال جدا  و به فضای كذشته می كشاند. گذشته ی تكراری كه نمی توان از وقایع آن عبرت گرفت چون تاریخ انقضای موضوعاتش به سرآمده است.

تفاوت شبكه های ماهواره ای با رسانه ی ملی در چیست آن شبكه ها با پخش برنامه های غالبا پورنو و غیر واقعی بدنبال جدا كردن مخاطب از فضای فعلی زندگی و مشكلات هستند. آیا رسانه ی ما نیز با افتتاح شبكه های تكرار چون آی فیلم، نمایش و تماشا نیز چنین هدفی را دنبال می کند؟

برای مثال سریالی مانند در پناه تو متناسب دهه ی 70 بود و شروع ازدواج های دانشجویی نه روزگار فعلی كه ازدواج موقت برای پیشگیری از فساد های اجتماعی و اخلاقی بحث روز است؟!

رسانه ملی در حالی اقدام به افتتاح شبكه های با فیلم های تكرار می كند كه دشمن در كنار شبكه های ماهواره ای با استفاده از دنیای مجازی چون فیس بوك و تویتر به دنبال القای سیاست های خود است و با ریز بینی تمام با استفاده از قدرت دنیای مجازی نتایج واقعی كسب می كند.كه ایجاد تشكل و كلوپ های دوستی، برگزاری تجمع ها و... گواهی بر این مدعاست.

اما آیا رسانه ی ما نیز موفق به اخذ نتایج واقعی شده است؟

ارتقاء سطح رسانه ها راهکاری برای پیشگیری از فساد است بر كسی پوشیده نیست، در دوره ی حاضر كه بنا به تعبیر رییس رسانه ملی ما در جنگ رسانه ای هستیم  و شبکه های ماهواره ای فارسی زبان که با گرته برداری ناقص از شبکه های ماهواره ای خارجی در حال جذب مخاطبان داخلی هستند كه موفقیت آنها با آمار خیانت های همسران به یكدیگر و فروپاشی خانواده ها می توان سنجید.رسانه ملی باید علاوه بر دفاع از كیان خانواده و فرهنگ وطن باید با تولید برنامه های فاخر به مقابله با شبكه های ضعیف اما فاسد كننده برخیزد.