فن‌آوری‌های خانه خراب كن!
شما حاضرید اعضای خانواده‌تان را با یک دستگاه تلویزیون، یک تلفن همراه و اینترنت 24 ساعته عوض کنید؟!
احتمالاً شما هم می‌گویید معلوم است که پاسخ هر فردی به این پرسش منفی است. می‌گویید چرا درباره واضحات می‌پرسیم؟ هرچند هر فرد عاقلی در پاسخ به این پرسش در ظاهر با قاطعیت نه می‌گوید، اما در حقیقت خیلی از ما، در باطن مشغول برهم زدن روابط خانوادگی‌مان با این سه رسانه جادویی هستیم.
تلویزیون، تلفن همراه و اینترنت هر سه، انواعی از رسانه است که در دنیای مدرن سهمی نسبتاً بزرگ از وقت ما را به خود اختصاص داده است. این ابزار گرچه وسایلی برای انتقال اطلاعات و سرگرم کردن ما و برقراری ارتباط با جهان اطراف به حساب می‌آید، اما حکم چاقویی دو لبه را دارد که می‌تواند ما را به کلی از خانواده جدا کند و روابط مان را با کسانی که دوست شان داریم سرد کند. به همین علت است که معتقدیم باید قوانینی برای استفاده از این رسانه‌ها که تقریباً در دسترس همه مردم قرار دارد برای خودمان وضع کنیم. ما در این مطلب پیشنهادهایی در این زمینه برایتان داریم.
مراقب حریم‌ها باشید
یکی از مشکلاتی که چه در استفاده از اینترنت و چه در استفاده از تلفن همراه ممکن است زندگی خانوادگی ما را به خطر بیندازد به هم خوردن مرزهایی است که باید برای غریبه‌ها تعیین کنیم.
مسئله این است که ما همیشه در زندگی خانوادگی‌مان حدودی را برای سطح ارتباطات مان با دیگران تعیین می‌کنیم. مثلاً ما عادت نداریم ماجرای مشاجره با همسرمان را برای همسایه طبقه بالایی تعریف کنیم. در اداره، اجازه نمی‌دهیم همکاری از جنس مخالف ما را «تو» خطاب کند، رازهای زندگی‌مان را با هر رفیقی قسمت نمی‌کنیم، اجازه نمی‌دهیم هر که از راه رسید تنهایی‌مان را پر کند و حتی مایل نیستیم آرزوهای‌مان را با همه آشناها تقسیم کنیم.
تکنولوژی اما امروزه این معادلات را برای برخی افراد که به آن عادت ندارند بر هم زده است. برای آن که منظورمان روشن‌تر شود بهتر است مثال بزنیم. گرچه شاید مردی رضایت نداشته باشد که همسرش همکاری از جنس مخالف را با فعل‌های مفرد و ضمیر مفرد خطاب کند، اما خودش با بی‌توجهی به حریم‌ها، دوستان اینترنتی از جنس مخالف پیدا کند که به مرور زمان به حضورشان عادت کند و آن‌ها را بیش از حد دوستانه یا حتی با اسم کوچک صدا کند و چه‌بسا حتی رازهایی از زندگی‌اش را با آن‌ها قسمت کند.
در استفاده از تلفن همراه نیز احتمال دارد چنین اتفاقی رخ دهد یعنی امکان دارد همسری به پیامک‌های غریبه‌ای پاسخ بدهد و این پیامک‌ها با گذشت زمان، محتوایی نادرست پیدا کند و از آنجا که او به این پیامک‌ها عادت کرده یا حس می‌کند خطری او را تهدید نمی‌کند، به رد و بدل کردنشان ادامه بدهد.
ساده‌ترین اصل برای پرهیز از گرفتار شدن در چنین شرایطی این است که در هر ارتباطی، چه ارتباط‌های پیامکی و چه ارتباط‌های خاص در فضای مجازی، از خود بپرسیم: «آیا اگر همسرم ارتباطی مشابه ارتباط مرا با غریبه‌ای برقرار کند زندگی خانوادگی‌مان را در خطر نمی‌بینم؟ آیا من چنین ارتباطی را با غریبه‌ای دیگر برای او می‌پذیرم؟»
باید حریم‌هایی را در ارتباط‌های پیامکی و اینترنتی با آشنایان‌مان تعیین و به طور کلی قوانینی برای ارتباط با بقیه وضع کنیم و نکاتی را فراموش نکنیم. برای مثال:
ـ در هر بخش از ارتباط با دیگری از طریق پیامک یا در فضای مجازی، از خود بپرسیم که آیا برای همسرمان نیز چنین ارتباطی را می‌پسندیم؟
ـ حتی اگر دیگران تلاش کنند بیش از اندازه صمیمی شوند، ما نباید به آن‌ها اجازه بدهیم حریم‌ها را زیر پا بگذارند و به علت تعهدات مان به خانواده، باید یادشان بیندازیم که به مرزهای ما احترام بگذارند. شاید شما از این نگران باشید که در این صورت امکان دارد طرف مقابل از شما دلخور شود، پاسخ این است: مسئله‌ای نیست، بگذارید او امروز دلخور شود، چون این دلخوری از دل‌شکستگی بزرگ‌تری که ممکن است در آینده برای شما، او و خانواده‌تان پیش بیاید کمتر است.
هنگامی که پیامکی را می‌نویسید یا در چت با غریبه‌ای گپ می‌زنید، هر لحظه تصور کنید که اگر او مقابل شما باشد نیز با همین لحن با او گفت‌وگو می‌کنید؟ اگر پاسخ تان منفی است و می‌گویید در گفت‌وگوی رودررو با او محترمانه‌تر و جدی‌تر صحبت می‌کنید یعنی شما در حال شکستن حریم‌های طرف مقابل در فضای مجازی هستید که مسلماً نتایج مثبتی نخواهد داشت.
قوانینی هم برای استفاده از تلویزیون در خانه
ـ زمان مشخصی را صرف تماشای تلویزیون در خانه کنید. برای خودتان برنامه‌ای روزانه بنویسید که در آن، ساعت دقیق تماشای تلویزیون مشخص باشد.
- برنامه‌های شبکه‌های تلویزیونی را مطالعه کنید. نام برنامه‌ای را که می‌خواهید در جدول زمان‌بندی‌تان یادداشت کنید و به جز آن، برنامه دیگری را نبینید. این یعنی کانال گردی‌های بی‌هدف در خانه ممنوع است!
- به بچه‌ها اجازه ندهید همپای شما همه برنامه‌ها را ببینند، آن‌ها فقط حق تماشای برخی برنامه‌ها را دارند، نه همه‌شان را.
ـ پس از برنامه‌ای که مورد علاقه همه اعضای خانواده است تلویزیون را خاموش کنید و از آن‌ها بخواهید درباره آن صحبت کنند، البته لازم است که بحث را مدیریت کنید تا کار به مشاجره نکشد.
ـ وقتی یکی از اعضای خانواده کار مهمی دارد و شما را مخاطب قرار می‌دهد صدای تلویزیون را کم یا قطع کنید. با او تماس چشمی داشته باشید و به حرف‌هایش گوش کنید.
قوانینی برای استفاده از تلفن همراه در خانه
ـ تا آنجا که امکان دارد گفت‌وگوهای کاری را در خانه انجام ندهید. اگر دیگران از محل کار با شما تماس گرفتند به آن‌ها توضیح بدهید که در فضای خانه و کنار خانواده هستید و فرصت گفت‌وگوی اداری را ندارید. حتی اگر برایتان امکان دارد، بهتر است تلفن همراه تان را در محیط خانواده خاموش کنید.
ـ اگر تلفن همراه تان را خاموش نمی‌کنید، میتوانید گاهی برای نشان دادن وفاداری و اعتمادتان به شریک زندگی‌تان، از او بخواهید پیامکی را که برای شما ارسال شده است برایتان بخواند یا به تماسی پاسخ دهد. این رفتار یعنی شما چیزی برای پنهان کردن ندارید.
- اگر غریبه‌ای سعی دارد در زندگی خانوادگی شما با استفاده از ارسال پیامک‌هایی با محتوای خاص نفوذ کند، بلافاصله موضوع را با همسرتان در میان بگذارید و درباره این که واکنش شما باید چگونه باشد از او راهنمایی بگیرید.
- مدت همه مکالمه‌های تلفنی را در خانه کوتاه کنید. ما در خانه هستیم که با اعضای خانواده گفت‌وگو کنیم نه با غریبه‌های پشت خط.
- اگر ناچار شده‌اید تلفن همراه را در محیط خانوادگی روشن نگه دارید، دست‌کم وقتی اعضای خانواده در حال گفت‌وگو با شما هستند و تلفن زنگ می‌زند پاسخی ندهید.
- درگیر پیامک بازی‌ها نشوید. امروز رفیق شما برایتان چند پیام و لطیفه می‌فرستد. شما هم در پاسخ چند پیام و لطیفه دیگر می‌فرستید. فردا او پیامهای بیشتری می‌فرستد. شما هم در جواب او، پیامهای بیشتری می‌فرستید. پس‌فردا او تمام طول روز را و شما هم تمام طول روز را پیامک بازی می‌کنید و نتیجه این كار می‌شود: هدر دادن وقت!
- ما نمی‌گوییم تفریح کردن با دوستان و آشنایان از طریق ارسال پیامک، نادرست است، اما قرار نیست به هر تعداد پیامک که آن‌ها می‌فرستند، بلافاصله پاسخ بگویید. شاید لازم باشد با بی‌پاسخ گذاشتن برخی پیامک‌ها به طرف مقابل بفهمانید که حدی برای پیامک‌های سرگرم‌کننده قائل هستید و مایل نیستید تمام اوقات خود را صرف پیامک‌بازی کنید. یادتان باشد پیامک‌بازی، شما را از خانواده دور می‌کند و کمترین ضررش این است اوقاتی را که باید صرف تماشای صورت عزیزان تان در خانه کنید به تلفن همراه زل می‌زنید.
قوانینی هم برای استفاده از فضای مجازی در خانه
ـ تا آنجا که ممکن است در محیط خانه از فضای مجازی و به ویژه چت و گفتگوی اینترنتی بپرهیزید و به خودتان یادآوری کنید که نباید وقت گفت‌وگو با همسر و فرزندان تان را صرف گفت‌وگوی فضای مجازی با دوستان، آشنایان یا همکاران کنید.
ـ اگر نمی‌توانید استفاده از فضای مجازی را در خانه قطع کنید یا وقتی آن را ترک می‌کنید احساس ناخوشی دارید، یعنی به آن معتاد شده‌اید و باید مثل هر معتاد دیگری به فکر ترک باشید. ترک فضای مجازی را با کاهش زمان استفاده از آن آغاز کنید. برای نمونه اگر هر روز چهار ساعت از وقت تان را در خانه به فضای مجازی اختصاص می‌دادید تصمیم بگیرید که در این هفته سه ساعت از وقت تان را صرف گشت و گذار در فضای مجازی کنید. در هفته آینده این زمان را به دو ساعت و در هفته بعد به یک ساعت برسانید و سعی کنید به مرحله‌ای دست پیدا کنید که دیگر استفاده از فضای مجازی برایتان اهمیتی نداشته باشد.
ـ همیشه در چت به گونه‌ای با دیگران صحبت کنید که اگر روزی کسی مجموعه گفت‌وگوهایتان را دید، شرمسار نشوید.
ـ حتی اگر نیمه‌شب در فضای مجازی هستید، دست‌کم با دوستان، آشنایان و همکاران گفت‌وگو نکنید، مگر آن که در خارج از کشور بوده و از نظر زمانی با شما فرق داشته باشند. گفت‌وگوی نیمه‌شب با کسی که در کشور خودمان زندگی می‌کند، نوعی حریم‌شکنی و تجاوز به اوقات خصوصی او به حساب می‌آید.
ـ همیشه به یاد داشته باشید هیچ غریبه‌ای در فضای مجازی به طور كامل قابل اعتماد نیست و امکان دارد همه حرف‌ها و اطلاعاتش دروغ باشد.
ـ بیشتر مردم بر این باورند که با زبردستی قادرند هیچ ردپایی از خود در فضای مجازی باقی نگذارند، اما این تصور در بیشتر موارد اشتباه است!
- اگر فرزندی دارید حتماً استفاده از فضای مجازی و رایانه را یاد بگیرید و بدانید که به هر حال سیستم آموزشی در کشور به سمت استفاده از رایانه‌ها و فضای مجازی پیش می‌رود و او دیر یا زود با این فضا آشنا خواهد شد و برای کنترل او، باید نسبت به این فضا آگاهی و شناخت داشته باشید.
ـ تا جایی که ممکن است رایانه خانوادگی را در جایی از خانه که رفت و آمد در آن بیشتر است قرار بدهید و کاری کنید که صفحه نمایشگر آن قابل مشاهده باشد.
ـ از خرید لپ‌تاپ شخصی برای کودکان و نوجوانان تا حد ممکن خودداری کنید و اگر ناچار بودید لپ‌تاپی برای فرزندتان بخرید، دست‌کم تا آنجا که مقدور است به شکلی غیرمستقیم شیوه استفاده او را کنترل کنید که البته معمولاً این کار بسیار دشوار است چرا که لپ‌تاپ وسیله‌ای شخصی است و شما نمی‌توانید دائم بهانه‌ای برای بررسی اطلاعاتش پیدا کنید.
باشگاه کاربران تبیان - ارسالی از: sibesefid
مطالب مرتبط:
در دعوای با همسر، سود نمی‌كنید!
باشگاه کاربران در شبکه اجتماعی
