نمازتان را حتماً بخوانید
اگر کسی با خواندن نماز خود را در فشار روانی میبیند؛ توجه داشته باشد که این ظلمتهای درونیاش هستند که اجازه نمیدهند از این نردبان نورانی بالا رفته و به کمال معنوی خود دست یابد.
چون خدای متعال نور آسمان و زمین است، راه رسیدن به او هم عنوانی نورانی است. از طرفی گناه و معصیت که عصیان و سرپیچی از خداوند است، عنوانی ظلمانی و تاریک است. انسانی که خود را از گناه و معصیت دور نگاه داشته، فطرتش دوستدار همه عناوین نورانی بوده و از هر گناهی هم منزجر خواهد بود.
اما کسی که خود را آلوده به گناه و عصیان کرده، گرد و غبار غفلت را بر فطرت خدا جوی خویش نشانده و در تاریکی و ظلمت به سر میبرد؛ چنین شخصی نه تنها طالب نور نیست؛ بلکه با عناوین نورانی، سنخیت کمتری داشته و از آنها دوری میجوید. هر قدر تاریکی وجودی انسان بیشتر شود، انزجار او از نورانیت بیشتر خواهد شد، تا جایی که دیگر علاقهای به ارتباط با خدای متعال نداشته و از انجام کارهایی که راه بندگی خدای تعالی است، دوری میگزیند.
اگر کسی با خواندن نماز خود را در فشار روانی میبیند؛ توجه داشته باشد که این ظلمتهای درونیاش هستند که اجازه نمیدهند از این نردبان نورانی بالا رفته و به کمال معنوی خود دست یابد.
برخی از گناهکاران بدون توجه به این مسئلهی مهم، به جای آنکه اشتباهات رفتاری خود را کنار گذاشته و خود را از ظلمت گناه و معصیت نجات دهند، نردبان نورانی نماز را کنار گذاشته و راضی میشوند همچنان در ظلمت و تاریکی گناه باقی بمانند. غافل از اینکه این فشار روانی، جلوهی کوچکی از حقیقت برزخی آنهاست که بعد از مرگ با آن محشور شده و مجبورند تا ابد با آن همراه باشند.
برخی دیگر وقتی با چنین تعارضی مواجه میشوند، عاقلانه رفتار کرده و همچنان که به نماز خود ادامه میدهند، سعی در کنار گذاردن اشتباهات رفتاری خود داشته و با صبر و تحمل نیز با استعانت از نورانیت نماز، خود را از ظلمت گناه رهایی میدهند. بنابراین در این لحظات هم، به هر ترتیبی که شده نماز را بخوانید و اجازه ندهید حتی دو رکعت از نمازتان هم قضا شود.
یك سوال:
مگر خدا نفرموده است که حقالناس را رعایت کنید من از حق الله میگذرم، حال اگر نماز نخوانیم خدا از حق خودش میگذرد؟
پاسخ:
اولاً: از قرآن کریم و سایر متون دینی استفاده میشود که بخشش گناهان و گذشت خداوند از حق خود، در جایی است که انسان گناهان و خطاهایی را از روی جهالت انجام دهد و توبه کرده و با عمل صالح گذشته خود را جبران نماید، در این صورت از حق خود میگذرد، نه اینکه عمداً گناه کند و اصرار بر عمل خود داشته باشد، به این خیال که خداوند او را میبخشد. عفو و بخشش خداوند بی دلیل نیست، بلکه با حساب و کتاب است.
براساس روایات اگر کسی عمداً نماز نخواند، موجب کفر او میشود و دیگر زمینهای برای بخشش و گذشت او فراهم نمیشود.
ثانیاً: اگر قرار بود خداوند از حق خودش به راحتی بگذرد، به گونهای که هر کس خواست به دستورات الهی عمل کند و هر فردی دوست داشت آن را رها نماید؛ در این صورت چه لزومی داشت که اصلاً خداوند دستوری برای بندگانش صادر کند و یا دیگر لزومی نداشت تا خداوند متعال برای ابلاغ دستورات خودش به مردم، پیامبران متعدد را با آن همه مشقتهایی که برای آنها وجود داشت مبعوث نماید.
ثالثاً: اگر قرار باشد خدا نسبت به حق خودش در خصوص نماز بی تفاوت باشد، دلیلی ندارد این همه آیات و روایات مربوط به عذاب کسانی که نسبت به نماز سهل انگارند و یا نماز نمیخوانند بیان نماید.
منبع: کلید بهشت نماز، ص 182
باشگاه کاربران تبیان - ارسالی از: میثم ومپایر و neka57
برگرفته از انجمن: معارف
مطالب مرتبط:
مثل این دختر بچه، نماز میخوانیم؟
همه آنچه درباره شکیات نماز میخواهید
چرا اول وقت حالِ نماز خواندن نداریم؟
هیچ عبادتى به اندازه نماز تبلیغات ندارد
باشگاه کاربران در شبکه اجتماعی