احساساتی که ابراز نمی‌کنیم
زمانی که مدرسه ها باز می شود شاید کمتر والدین یا معلمینی باشند که از احساس واقعی بچه ها راجع به علاقه اشان نسبت به مدرسه چیزی بدانند یا شاید دوست ندارند که از آنها راجع به این موضوع بپرسند ،اما واقعیت آن است که خود ما نیز خیلی وقت ها از دوران مدرسه خاطره شیرینی نداشتیم و یا مقطعی از سال تحصیلیمان ما را آزار می داد.
بسیاری از کودکان ونوجوانان وحتی بزرگترها برای مخفی کردن رنجش وناراحتی روحی خود به دروغ گفتن پناه می برند که این خود سرمنشاء بسیاری از مشکلات وآسیب های روانی است.
لاپوشانی و ابراز نکردن احساس ها نوعی دیگر از دروغ گفتن است و، همچون دروغگویی، این کار را نیز برای محافظت از کسی که دوستش داریم یا برای محافظت خودمان انجام می دهیم.
هشدار: احساس های ابراز نشده- یا صادق نبودن با احساس هایتان- می تواند برای سلامت جسمانی مضر و آسیب رسان باشد.
اگر واژه بیماری را به دقت تحلیل کنیم، خواهیم دید که از دو قسمت «نا» و «راحت» تشکیل شده است، و وقتی ما راحت نباشیم، بیماریم. همه ما یکسان در معرض ویروس و میکروب قرار داریم؛ اما کسانی که بیماری می شوند، آنانی هستند که در زیر فشار روحی شدید قرار دارند.
احساس های ابراز نشده- یا صادق نبودن با احساس هایتان- می تواند برای سلامت جسمانی مضر و آسیب رسان باشد.
برای بسیاری از ما خیلی از «باید» ها و «بایستی» ها وجود دارد، و حق انتخاب واقعی کمتری پیش رویمان هست. افراد بزرگسال و بالغ تنها کسانی نیستند که دچار استرس می شوند- کودکان نیز بدان مبتلا می گردند. به همین دلیل است که همیشه به فرزندانمان اجازه دهیم ، هر از چند گاهی یک «روز خوب» برای خودشان داشته باشند، نه اینکه آن قدر صبر کنند تا بیمار شوند و به مدرسه نروند و در خانه بمانند.
گهگاه، یک روز مرخصی داشتن و همراه خانواده ناهار بیرون رفتن، باعث می شود بار دیگر احساس خوبی به آنان دست دهد. وقتی که مادری می گوید فرزندش سراسر تابستان سالم بوده، اما حالا که مدرسه ها باز شده، او بیمار است، لازم است که بررسی کند فرزندش در زیر چه نوع فشار روحی قرار دارد.
بار دیگر که شما یا کسی که دوستش دارید بیمار شد، بپرسید مقصود از این بیماری چیست. بعضی از پاسخ های احتمالی ممکن است از این قرار باشد:
واقعاً نمی خواستم به آن جشن بروم.
واقعاً نمی خواستم همه خانواده در روزهای تعطیلی اینجا جمع شوند.
از شغل خودم واقعاً متنفرم.
واقعاً به محبت و توجه بیشتر نیاز داشتم.
واقعاً می خواستم از شرایطی که در آن هستم خلاص شوم و هیچ روش دیگری را هم بلد نبود.
به دلسوزی نیاز دارم.
به جای اینکه صبر کنید تا روزی که تب شدید دارید و قادر به حرکت نیستید، از محل کار خود مرخصی بگیرید، چرا روزی که احساس بسیار خوبی دارید این کار را نمی کنید؟ به خرید بروید، به راهپیمایی و پیاده روی طولانی در کنار ساحل (یا بوستان) بروید، و یا در خانه بنشینید و مثل «گیاهان» بی حرکت بمانید و به اعضای بدنتان استراحت بدهید. ضرب المثل قدیمی «یک جو پیشگیری از یک خروار درمان بهتر است» در اینجا کاملاً صدق می کند. درست ومنطقی آن است که چنانچه هر گاه احساس استرس کردید مرخصی بگیرید، روزهای کمتری بیمار خواهید شد. فرزندان تان هم شامل این امر می شوند.
بنابراین تنها راه فرار از شرایط سخت روحی وموقعیت های آزار دهنده دروغ گفتن به خود ودیگران نیست بلکه حفظ نشاط ودوری یا استراحت به خود برای مدت زمانی تا فشار وسختی شرایطی که در پیش رو داریم تقلیل یابد.
فرآوری: فاطمه فردوسی
بخش خانواده ایرانی تبیان
مطالب مرتبط:
