تبیان، دستیار زندگی
اثر وجودی وی در حوزه خراسان در قرن اخیر كم سابقه ...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

مشاهیر مدفون در حرم رضوی - مهدی غروی اصفهانی


غروی اصفهانی - مهدی (1303-1365 ه.ق

آیت‌الله میرزا مهدی غروی اصفهانی، فرزند میرزا اسماعیل، از چهره‌های بلندآوازه علم و عمل خراسان در سده‌ی چهاردهم هجری است.


وی محرم سال 1303 ه.ق در اصفهان چشم به جهان گشود. خدمت پدرش سید اسماعیل و دیگر علمای اصفهان كسب علم كرد. حدود 9 سالگی پدر را از دست داد و حدود 12 سالگی رهسپار نجف شد. او با توصیه آیت‌الله حاج‌آقا رحیم ارباب اصفهانی، از آغاز ورود به عراق با آیت‌الله العظمی سید اسماعیل صدر (م 1338 ه ‍ . ق) در ارتباط بود و با عوالم روحانی آشنا شد و اصول را نزد آخوند خراسانی و فقه را نزد سید محمد كاظم یزدی تحصیل كرد.

مهدی غروی اصفهانی

در همین دوره، پس از آشنایی با مبانی سیر و سلوك شرعی مرحوم صدر، با سید احمد كربلایی (م 1332 ه ‍ . ق) و شیخ محمد بهاری همدانی، از شاگردان برجسته ملا حسینقلی همدانی (م 1311 ه ‍ . ق) و سید علی قاضی و سید جمال‌الدین گلپایگانی، در اولین دوره درس میرزای نائینی شركت نمود و این درس نزدیك پنج سال ادامه یافت و عید فطر 1338 ه ‍ . ق در 35 سالگی اجازه اجتهاد را از میرزای نائینی دریافت نمود و همین اجازه را آقا ضیاءالدین عراقی، سید ابوالحسن اصفهانی و حاج شیخ عبدالكریم یزدی نیز تأیید نمودند. او از حدود 30 سالگی پس از توسلات و برای رها شدن از پریشانی خاطر، به تحول شگرف دست یافت و از آن پس اراده كرد داده‌های بلند قرآن و عترت را بدون ذره‌ای خلط و امتزاج با اندیشه‌های دیگر، به كار ببندد.

میرزا سال 1340 ه.ق به مشهد آمد. اثر وجودی وی در حوزه خراسان در قرن اخیر كم سابقه بود. او مكتب معارف آل محمد(ص) را با مجاهدت علمی و عملی خود در این دیار رونق بخشید و عده‌ی زیادی از صاحبان علم و فضیلت را گرداگرد وجود خود فراهم آورد. ایشان عقیده داشت:

جز راه اهل بیت هر راه دیگری به گمراهی می‌انجامد و هر كس هدایت را از غیر آل محمد(ص) بجوید به آن نخواهد رسید. او به راه خود اطمینان داشت و خصایص اخلاقی و كمالات ایشان نیز بر كسی پوشیده نبود. هم زاهد و وارسته بود و هم مهربان و جذاب.

آثار زیادی از میرزا مهدی برجای مانده است، از جمله می‌توان به این كتاب‌ها اشاره كرد:

1- «معارف القرآن» در اصول اعتقادات اسلامی و تمیز علوم قرآنی از فلسفه و عرفان.

2- كتاب «مصباح الهدی» در اصول فقه.

3- «المواهب السنیه فی بیان معاریض و التوریه فی كلمات الائمه لاستنباط احكام الشرعیه»

4- «ابواب الهدی»

5- «اعجاز قرآن»

6- «غایه المنی و معراج القلوب و اللقاء فی الصلاه»

7- «ابطال معارف الیونان»

8- «كتاب القضاء و القدر»

تعدادی از این آثار سال 1395 ه ‍ . ق به اهتمام سید محمد باقر نجفی یزدی در مشهد منتشر شد.

از بزرگ‌ترین آثار وجودی مرحوم میرزا تربیت شاگردان برجسته و متقی بود. آیات و حجج اسلام حاج شیخ غلامحسین محامی، حاج شیخ هاشم قزوینی، حاج شیخ مجتبی قزوینی، حاج شیخ كاظم دامغانی، حاج شیخ زین‌العابدین تنكابنی، حاج میرزا جواد آقا تهرانی، حاج سید جلال مدرس، حاج شیخ حسنعلی مروارید، حاج شیخ محمود كلباسی، حاج شیخ علی اكبر صدرزاده، حاج سید حسین قاضی طباطبایی، شیخ محمد حسن بروجردی، شیخ هادی مازندرانی، حاج شیخ علی محدث خراسانی، شیخ عبدالله یزدی، حاج شیخ محمود حلبی تولائی، حاج شیخ علی نمازی، حاج شیخ حسینعلی راشد و تعدادی دیگر از بزرگان، این مكتب را كه مكتب تفكیك خوانده می‌شود در خراسان زنده نگه داشته‌اند.

مرحوم غروی روز جمعه بیستم ذیحجه 1365 ه‍.ق بر اثر سكته قلبی در مشهد درگذشت و زیر طاق جنوبی دارالضیافه حرم امام رضا(ع) در كنار حاج شیخ مهدی واعظ و حاجی قائم مقام دفن شد.


منبع: آستان قدس رضوی

بخش حریم رضوی