حمایت عاطفی از یک فرشته
کودک ، بخصوص در سال های اول زندگی یک موجود ضعیفی است که فوق العاده نیازمند به مراقبت و امنیت است. از خود اراده و استقلالی ندارد، حیاتش به وجود مادر وابسته است و در همه جا تابع او و حیات و کمالش به مادر بستگی دارد. اگر مورد توجه قرار نگیرد مضطرب و افسرده می شود و حتی بزرگ نمی شود.
مضرات عدم مراقبت و حمایت از کودک
مرگ و میر زیاد در بین کودکان، وقفه در رشد فکری، کجروی و انحرافات، کمبودها و نارسایی ها بیشتر از آن کودکانی است که از مراقبت مادر محرومند. و نیز عقب ماندگی های ذهنی ، کمبودهای هوشی، ناراحتی های جسمی اغلب برای کودکانی است که روابط عاطفی خود را از دست داده و از مراقبت و محبت مادر بی بهره بوده اند.
حدود مراقبت
توجه و مراقبت از کودک خوب و مورد تایید علم و مذهب بخصوص در اسلام این خواسته و ایده وجود دارد که مادر بیش از هر چیز مادر بماند و به مراقبت همه جانبه از کودک بپردازد. ولی این امر نه به حدی باشد که خود پرستی کودک را تقویت کند. گاهی مادر تمام وقت و انرژی خود را صرف کودک می کند و کودک را از هر عملی باز می دارد.چنین رفتاری قدرت اراده را از کودک سلب می کند و او را موجودی متکی و بی عرضه بار می آورد. همچنین چنین عملی کودک را پر توقع می سازد، او را دچار کبر و غرور می کند بطوریکه خود را در همه امور آزاد می پندارد.
افراط در مراقبت و حمایت از کودک ، استقلال و اعتماد به نفس را از او دور می سازد . کودکانی که مورد حمایت شدید مادر هستند شخصیت خود را از دست می دهند و در زندگی افرادی بی ارده می شوند، و حتی در زندگی زناشویی هم اشخاص بی رای و ثبات می شوند. این افراد رشد فکری عادی نخواهند داشت و حتی در اثر عدم تطابق با زمینه های مورد نظر عصبی می شوند.
زیان دیگر آن که هنگام مدرسه از رفتن به کلاس خودداری می کنند.
مراقبت مادر از کودک باید به گونه ای باشد که او احساس نماید کسی دفع کننده شر از اوست و همچنین از نظر تغذیه و تمامی کار های مربوط به رشدش در امان است. لازم است در ماه ها و حتی سال های اول تا موقع خواب رفتن کودک در کنارش باشد و اطمینانش دهد که وقتی صدایش کرد جوابش را خواهد داد و به کمک او خواهد شتافت.
مراقبت از کودکان ناقص
تربیت و نگهداری از کودکان نارسا و ناقص برای بسیاری از مادران دشواری بزرگی است و فقط مهر و عاطفه مادری است که تحمل آن را اسان خواهد کرد. کودک ناقص از نارسائی خود کمتر زجر می بیند تا از بی توجهی و عدم مراقبت مادر . توجه مادر به او باید بیشتر باشد بخصوص اگر او به سن تمیز و تشخیص رسیده با مقایسه خود نسبت به دیگران دل شکسته تر می شود.
در عین حال دلسوزی بیش از اندازه مادر ممکن است کودک را بیشتر متوجه نارسایی اش کند، طوری که در ذهن خود ، خویش را موجودی قابل ترحم بداند و این فکر برای کودک خطرناک است.
مادر در مراقبت و حمایت از کودک نارسایش نباید طوری نشان دهد که کودک برای آنها مایه رنج و زحمتشان است. چه بسیار کودکانی که چنین امری را در می یابند و آرزوی مرگ می کنند. از مراقبت کودک نباید خستگی نشان داد و همچنان برای کودک باید مرکز امنیت و محبت، صفا و صداقت بود.
فرآوری: نوریه نوچمنی
بخش خانواده ایرانی تبیان
منبع: نقش مادر در تربیت. نوشته دکتر علی قائمی
مطالب مرتبط:
اصول تربیت کودک مطابق با میلتان
