تاریخچه مدیران فدراسیون فوتبال (2)

محمد صفی زاده

محمد صفی زاده هجدهمین رئیس تاریخ فدراسیون فوتبال کشورمان بود که بعد از استعفای ناصر نوآموز در تیر ماه سال 1372بر مسند ریاست فدراسیون تکیه زد. صفی زاده بعد از ناصر نوآموز دومین رئیس فدراسیون فوتبال کشورمان بود که توسط دکتر غفوری فرد انتخاب می شد. او در شرایطی رئیس فدراسیون فوتبال شد که تیم ملی فوتبال کشورمان به مرحله دوم مسابقات فوتبال مقدماتی جام جهانی 1994 امریکا صعود کرده بود.

صفی زاده در حد باشگاهی فوتبالیست مطرحی نبود. او در آموزشگاه ها و فوتبال محلات حضور داشت.او   قبل از حضور در فدراسیون فوتبال، صفی زاده حضور در وزارت کشور و وزارت کشاورزی را به عنوان معاون این دو زارتخانه مهم سپری کرده بود. وقتی صفی زاده معاون وزیر کشاورزی بود اقدام به تاسیس تیم فوتبال کشاورز تهران کرد. تیم کشاورز با جذب ستارگان برتر فوتبال ایران مثل نادر محمدخانی، جواد زرینچه، سیروس قایقران، سیدعلی افتخاری و... چند سالی در بالاترین سطح فوتبال کشورمان حضور داشت.صفی زاده از تابستان سال 72 کارش را در فدراسیون فوتبال کشورمان با حکم حسن غفوری فرد آغاز کرد. فوتبال ایران در این مقطع به مسابقات مرحله دوم فوتبال جام جهانی 1994 امریکا را ه یافته بود.

صفی زاده، علی پروین را در سمت خود ابقا کرد و بازی های تدارکاتی مناسبی را برای تیم ملی فوتبال در نظر گرفت که دیدار با تیم های کلن و هامبورگ آلمان، گرمیو برزیل و... از جمله این مسابقات فوتبال دوستانه بوده است. تیم ملی فوتبال در اواخر مهر و نیمه اول آبان ماه در مسابقات مرحله دوم مقدماتی جام جهانی 1994 امریکا شرکت کرد. در این مسابقات تیم ملی، ژاپن و کره شمالی را شکست داد و مقابل کره جنوبی، عراق و عربستان شکست خورد. بعد از شکست سنگین در مسابقات فوتبال مقدماتی جام جهانی صفی زاده ، علی پروین را از مربیگری تیم ملی فوتبال برکنار کرد.

امیر عابدینی

امیرعابدینی بیستمین رئیس فدراسیون فوتبال كشورمان بود كه در خرداد ماه سال 1373 توسط هاشمی طباء رئیس وقت سازمان تربیت بدنی به این سمت برگزیده شد. طول مدت ریاست عابدینی در فدراسیون از 4 ماه فراتر نرفت، با این حال دور مدیریت او از جهاتی در تاریخ فوتبال ایران حائز اهمیت بود كه علت اصلی آن حضور با اولین مربی خارجی بعد از انقلاب تیم ملی در بازی های آسیایی 1994 هیروشیما بود.

عابدینی از دسته بازیكنان سابق تیم فوتبال پیكان تهران در اولین سال تشكیل این تیم بود. وقتی بازیكنان تیم پرسپولیس در سال 1348 به پیكان پیوستند، عابدینی از معدود افرادی بود كه همراه علی پروین در این تیم حضور پیدا كرد. عابدینی در هنگام بازگشت پرسپولیسی ها به پیكان هم در این تیم ماند. اوتا 24 سالگی در پرسپولیس بود و سپس ادامه تحصیل را به ادامه فوتبال ترجیح داد.عابدینی قبل از آن كه در خرداد ماه سال 1373 رئیس فدراسیون فوتبال شود، صاحب مسئولیت های مختلفی بود. او بعد از انقلاب مدیر عامل شركت توسعه راه های ایران بود، سپس در 3 استان لرستان، آذربایجان شرقی و خراسان، استاندار شد. بعد از این 3 مسئولیت ، معاونت مسكن بنیاد شهید، مدیرعامل شركت مهندسی فرودگاه های كشور و مدیر عامل اتكاء شد.

مسئول معاونت وزارت معادن و فلزات و مدیر عاملی شركت سهامی كل معادن ایران از سایر مسئولیت های مورد نظر بود بعد از ریاست فدراسیون فوتبال هم او در مقاطعی مدیرعامل پرسپولیس بود و مدتی هم با رای مردم تهران به عنوان عضو اولین شورای شهر انتخاب شد.قبل از حضور عابدینی قرار بود لیگ چهارم آزادگان با شركت 14 تیم برگزار شود. عابدینی لیگ را از حالت منطقه ای خارج كرد و اعلام كرد كه تیم های حاضر در دستجات لیگ باشگاهی از این به بعد ثابت خواهد شد و فقط تیمهای انتهایی دسته های مختلف به دسته پایین تر و بالعكس سقوط و صعود می كردند اما عابدینی 10 تیم دیگر از استان های مختلف كشور را به این 14 تیم اضافه كرد و تیم های مختلف لیگ را در 2 گروه 12 تیمی تقسیم بندی كرد اما عمر مدیریت او به پایان لیگ چهارم آزادگان قد نداد و عابدینی آبان ماه سال 73 رسماً از مدیریت فدراسیون فوتبال بركنار شد و داریوش مصطفوی جای او را گرفت.

محسن صفایی‌فراهانی

محسن صفایی فراهانی از آن دسته مدیرانی بود که کارنامه نسبتا موفقی را از خود به جا گذاشت. صفایی فراهانی بیشتر اهل سیاست بود تا فوتبال و سابقه مدیریتی اش در فوتبال نیز مانند دیگر مدیران سابق نبود ولی با تمام این تفاصیل اگر قرار باشد کارنامه او را نیز با مدیران فعلی قیاس کنیم به مراتب بهتر عمل کرده است . در زمان او

تیم ملی فوتبال در گروه F مرحله نهایی جام جهانی 1998 با یک پیروزی و دو شکست از راهیابی به مرحله یک‌هشتم نهایی بازماند.و بعد از آن در بازیهای آسیایی بانکوک با پیروزی برابر کویت به مقام قهرمانی دست یافت.در دوره این مدیر در همان سال تیم جوانان از راهیابی به مرحله نهایی مسابقات که در تایلند برگزار می‌شد، ناکام ماند.در سال 2000در مرحله یک‌چهارم نهایی جام ملتهای لبنان با گل طلایی از دور مسابقات کنار رفت.

و دو سال بعد نیز تیم ملی فوتبال ایران دئر مرحله مقدماتی جام جهانی 2002 نتوانست از گروه خود به طور مستقیم صعود کند و بعد از شکست مقابل ایرلند در بازی رفت از راه یابی به جام جهانی باز ماند.

محمد دادکان

دادگان فوتبال را با تیم بوتان آغاز کرد و در اواخر سال 1353 به پرسپولیس پیوست. او به عنوان بازیکن تیم جوانان به پرسپولیس آمد اما خیلی زود در ترکیب اصلی قرار گرفت و یک سال بعد ابراهیم آشتیانی کاپیتان و مدافع راست پرسپولیس به خاطر درخشش دادگان در پست دفاع راست مجبور به ترک پرسپولیس شد. دادگان در همان اولین سال حضور در پرسپولیس قهرمان لیگ تخت جمشید شد. او در مجموع 8 فصل برای پرسپولیس بازی کرد و در نهایت در روز 17 دی 1361 و در دربی پایتخت از دنیای فوتبال خداحافظی کرد. دادگان وقتی از فوتبال کناره گیری کرد که فقط 27 سال داشت! او با پرسپولیس قهرمان لیگ تخت جمشید 1354، باشگاههای تهران 1361 و جام اسپندی 1358 شد. در مجموع 92 بازی رسمی برای سرخپوشان انجام داد و گلی هم نزد.

در سال 1359 و در اعتراض به وضعیت حاکم بر تیم پرسپولیس، با جمعی از هم تیمی های خود(محمد پنجعلی، محمد مایلی کهن، محمد زادمهر و . . .) تیمی به نام یاران پرسپولیس راه انداخت و خودش کاپیتان این تیم بود! البته این تیم دوام چندانی نداشت و اجازه شرکت در مسابقات را نگرفت. او یک سال کامل را از فوتبال دور بود تا اینکه در سال 1361 دوباره به میادین بازگشت.قبل از حضور در فدراسیون فوتبال، مدیریت تیم ملی فوتبال دانشجوبان مهم ترین پست فوتبالی او بود. محمد دادگان همزمان با آغاز اولین دوره لیگ حرفه ای و با پیشنهاد محسن صفایی فراهانی به فدراسیون فوتبال رفت و به عنوان نایب رئیس فدراسیون و رئیس سازمان لیگ کار خود را آغاز کرد. در شهریور ماه 81 صفایی فراهانی از فدراسیون فوتبال رفت و دادگان به عنوان سرپرست فدراسیون منصوب شد. در دوره سرپرستی او تیم ملی امید ایران در بازی های آسیایی 2002 قهرمان شد.

در 28 دی 1381 با رای قاطع اعضای مجمع فدراسیون فوتبال محمد دادگان به عنوان بیست و سومین رئیس فدراسیون فوتبال ایران انتخاب شد. از 24 نفری که تاکنون ریاست این فدراسیون را بر عهده داشته اند، فقط دادگان و علی کنی(اولین رئیس فدراسیون فوتبال) مدرک دکترا داشته اند!

دوره ریاست او بر فدراسیون فوتبال(شهریور 1381 تا خرداد 1385) یکی از پر سر و صدا ترین دوره های فدراسیون فوتبال ایران در طول تاریخ بوده است. دادگان با جذب اسپانسر و همچنین کمک های دوستان بازاری‌اش وضع مالی فدراسیون فوتبال را سر و سامان بخشید. انتصاب همایون شاهرخی به عنوان سرمربی تیم ملی یکی از اولین اقدامات او بود. او مقابل فشارهای رسانه های در برابر این اقدام مقاومت کرد تا اینکه در نهایت با توصیه و فشار سازمان تربیت بدنی در پاییز 1382 برانکو را دوباره به تیم ملی بازگرداند. تیم ملی در دوره ریاست دادگان به راحتی به جام جهانی 2006 رفت و در جام ملت های 2004 آسیا نیز به مقام سوم رسید.

ناکامی تیم ملی امید در مقدماتی المپیک 2004 و برکناری مایلی کهن از دیگر چالش های فدراسیون او بود. در عرصه باشگاهی نیز مهم ترین چالش فدراسیون دادگان، دعوای باشگاه صنعت نفت آبادان با فدراسیون بود. در مسابقات لیگ دسته اول، تیم راه آهن از بازیکن غیرمجاز در دیدار با نفت استفاده کرده و در نهایت به لیگ برتر صعود کرده بود. نفتی ها در اعتراض به این اقدام راه آهن شکایت کردند و کمیته انضباطی نیز شکایت نفت را وارد دانست. اما فدراسیون فوتبال تصمیم به برگزاری یک بازی بین دو تیم برای تعیین تکلیف تیم برنده گرفت که نفتی ها در این بازی حاضر نشدند و در نهایت راه آهن به لیگ برتر راه یافت. آبادانی ها شکایت خود را در دیوان عدالت اداری پیگیری کردند و در نهایت حکم لیگ برتری شدن خود را گرفتند، اما دادگان باز هم زیر بار نرفت تا اینکه نفت یک سال بعد و زمانی که دادگان از فدراسیون رفته بود، به لیگ برتر بازگشت. دعوای فدراسیون و دادگان با باشگاه پرسپولیس بر سر تاریخ فینال جام حذفی 84 نیز دیگر چالش مهم او با باشگاه ها بود.