سکوت سرآغاز فاصله هاست...
وقتی که صحبت از مهارت های مورد نیاز زندگی مشترک می شود، هر کس به فراخور سطح معلومات و دانشی که دارد به این سۆال پاسخ می دهد. بعضی تنها مهارت های ساده ای مانند خانه داری زن یا مدیریت اقتصادی مرد را ذکر می‌کنند، برخی هم علاوه بر موارد بالا به مسائلی مانند همکاری و هم فکری همسران یا رابطه‌ی جنسی رضایتبخش اشاره می کنند. نکته‌ی مهم این است که تسلط به تمام مهارت های ذکر شده برای داشتن یک زندگی خوب و موفق لازم است، اما مهارتی پایه ای و اساسی وجود دارد که زیر بنای مهارت های فوق محسوب می شود.
به گونه ای که اگر آن را از روابط همسران حذف کنیم، عملاً تمام ارتباطات آن‌ها بیمار و آسیب‌پذیر می شود.
مهارت گوش دادن
با گوش دادن فعال و پویا است که همسران می توانند مشکلات دیگر خود را در زمینه های مختلف اعم از مسائل اقتصادی یا زناشویی حل کرده و به نتیجه ای واحد برسند. اگر همسران نتوانند به حرف های هم گوش بسپارند، اختلافات بین آن ها که اغلب ناشی از سوءتفاهمات کوچک است تبدیل به کشمکش های بزرگ و بلند‌مدت می گردد. در این مقاله قصد داریم تا ببینیم چه چیزهایی مانع گوش دادن فعال و مۆثر همسران شده و بر سر راه ارتباط سالم آن ها مزاحمت ایجاد می کنند.
در وهله‌ی اول این موانع را به دو دسته‌ی اصلی موانع بیرونی و موانع درونی تقسیم می کنیم:
موانع بیرونی
عوامل بیرونی در گوش دادن همسران اختلال ایجاد کرده و مزاحم ارتباط آن ها می شود:
شرایط محیطی نامناسب: برای گوش دادن فعال علاوه بر شنیدن باید توجه کرد. تنها گوش دادن به صدای همسرتان کافی نیست. سر و صدای بچه ها، تلویزیون و یا خواندن روزنامه شاید مانع شنیدن حرف‌هایش نشود، اما بدون شک تمرکز شما را بر هم زده و سد مهمی برای گوش دادن به صحبت های او محسوب می شود.
انتخاب زمان نادرست: برخی از همسران بی‌توجه به شرایط همسرشان زمان نادرستی را برای حرف زدن انتخاب می کنند. اگر در شرایطی هستید که امکان گوش دادن مۆثر به همسرتان برای شما میسر نیست به طور مثال روز کاری سختی را پشت سر گذاشته یا کسل و بی حوصله هستید با لحنی آرام و مهربان این مسأله را گفته و به او اطمینان دهید که در فرصتی دیگر به حرف هایش گوش خواهید داد.
موانع درونی
موانعی که هنگام حرف زدن همسر شما باعث می شوند تا توجه شما به محتوا حرف های همسرتان مختل شده و خواسته‌ی او را به روشنی درک نکنید.
زره‌ی دفاعی: همسرتان در حال حرف زدن است و شما به جای دقت به آنچه که می گوید، در ذهن به آماده کردن پاسخ و جوابی دندان شکن مشغول هستید و گاه آن قدر غرق آماده سازی دفاعیات خود می شوید که عملاً دیگر به حرف های او گوش نمی‌دهید.
برچسب زدن: همسر شما در حال حرف زدن درباره ی مسأله ای است و شما که اهمیت موضوع را جدی نمی گیرید، با مزاح، شوخی یا کنایه بحث را منحرف می سازید. شما با القابی مانند «نازک نارنجی... زودرنج... لوس» به او برچسب می‌زنید و او را از ادامه‌ی بحث منصرف ساخته و این حس را به او منتقل می سازید که مسائلش از نظر شما بی ارزش و فاقد اهمیت است.
دلجویی بی موقع: هنگامی که همسرتان از برخورد شما دلگیر است و به بیان ناراحتی هایش می پردازد، به او اجازه دهید تا تمام عصبانیت و غمش را بروز دهد. با دلجویی بی موقع و گفتن جملاتی مانند «خیلی خوب هر چی تو میگی»یا «ببخشین بابا تا ما رو سکته ندی ول نمی کنی » او را از درد‌دل کردن با خودتان پشیمان ساخته و حتی موجب احساس گناه در او می شوید.
نصیحت زود هنگام: همسرتان کار نادرستی انجام داده و نتیجه اش را دیده است و حال درباره‌ی احساس ناخوشایندش برای شما حرف می‌زند. گفتن جملاتی مانند «من که گفتم این کار رو نکن» یا «اگر به حرف من گوش داده بودی این‌طوری نمی‌شد» او را خسته کرده و موجب می شود تا از خیر همدردی و همدلی شما بگذرد.
اگر شما از آن دست افرادی هستید که حوصله ی حرف های همسرتان را ندارید، حتماً موارد ذکر شده در بالا را به کار ببندید. به طور یقین با برچسب زدن، نصیحت و دلجویی بی موقع و مواردی از این دست همسرتان به مرور لب از سخن فرو خواهد بست. اما این را بدانید که سکوت او سر آغاز فاصله گرفتنش از شما خواهد بود و در آینده ای خیلی نزدیک دیگر چیزی به نام عشق، محبت، صمیمیت و اعتماد در زندگی‌تان وجود نخواهد داشت.
بخش خانواده ایرانی تبیان
منبع : کتاب مدیریت تعارض همسران
مطالب مرتبط :
دوستاران در آغاز، دوستاران در پایان
اول بابای بچه ها بعد خود بچه ها
شوهرتان را خوشحال می کنید اگر...
