آقای خامنه‌ای رئیس یك موسسه شد

دومین مولود(2)

آقای خامنه ای پس از پایان ترجمه، مقدمه آن را در فروردین 1345 نوشت. وی در این مقدمه از ضرورت نمایاندن اسلام با شكل نو، آن هم در زمانی كه اندیشه های جدید فریبنده در حال ربودن غرایز نوطلب هستند سخن گفت و نوشت كه هر چند جای تردید نیست كه اسلام بر اورنگ حكمرانی جهان خواهد نشست ، اما این باو ر نباید منجر به سهل انگاری ما شود؛ جاری بودن مظاهر دین میان مسلمانان، دلیل كافی برای شناخت آن نیست؛ اكتفا به مقررات شخصی و بی خبر ماندن از برنامه اسلام برای همه شئون زندگی، همانا نشناختن این دین آسمانی است. در ادامه، موضوع استعمار و دست اندازی های غاصبانه كشورهای استعماری به ممالك شرقی را تبیین كرد. این قدرت ها با سركوب نیروهای معنوی در كشورهای مسلمان كه ممكن است بسان حربه ای علیه منافع آنان به كار آید، زمینه حضور خود را تضمین می كنند.

او نوشت: در كشورهای اسلامی شرق این نیروی معنوی چیزی جز اسلام نبود، زیرا اسلام با تعلیمات خاصی به مسلمانان تلقین می كند كه از همه امت ها و جمعیت ها برتر و بالاترند؛ آنان را حزب خدا می نامد و حزب خدا را تنها حزب پیروزمند و رستگار معرفی می كند ؛ و به آنان می آموزد كه در برابر دشمنان خارجی شخصیت و استقلال خود را از دست ندهند و از اظهار ضعف و زبونی در برابر دشمنان بپرهیزند؛ و نوید می دهد كه آخرین امت و در دس ت گیرنده سرنوشت جهان و جهانیا ناند. و همچنین با احكام انقلابی و محركی همچون وجوب امر به معروف و نهی از منكر و وجوب همبستگی و اتحاد، و ممنوعیت كمك به دشمنان دین و لزوم شدت و خشونت در برابر آنها، دشمنی بزرگ و آشتی ناپذیر برای استعمارگران بود و نقشه های آنها را نقش بر آب می ساخت. لذا طبیعی بود كه درصدد برآیند این نیروی معنوی را از ملل شرقی سلب كنند و این سلاح برنده را از آنان بستانند.

آقای خامنه ای در ادامه، دین فرمایشی و تشریفاتی را، دین مورد علاقه استعمارگران ذتوصیف كرد؛ دینی میان تهی كه ابزاری برای پیشبرد مقاصد آنان است. این توضیحات نشان می دهد كه مترجم، اصول اندیشه سیدقطب را با آن چه كه پس از آغاز نهضت آیت الله خمینی در تفكر یاران و طرفداران او به بار نشسته بود، همسو می دانست.

آقای خامنه ای در پایان مقدمه توضیحی كوتاه از شیوه ترجمه خود نیز ارائه كرد و ضمن تأكید بر حذف نشدن بخشی از كتاب، نوشت كه برای ارائه یك متن روان از ترجمه كلمه به كلمه و گاه جمله به جمله، جهت گریز از اغلاق یا ادا نشدن روح سخن اجتناب كرده است.

المستقبل لهذاالدین یك مجال نظری برای تبیین اسلام سیاسی بود كه آقای خامنه ای با نگارش پاورقی هایی در تطبیق آن با مسائل روز اجتماع، مصادیق نگرش سیاسی خود را بروز داد، و همین نیز موجب گرفتاری او شد.

انتشارات سپیده

در اوایل سال 1344 ش آقای خامنه ای در تأسیس یك بنگاه انتشاراتی مشاركت كرد كه به گفته مدیر عامل آن، محسن محسنیان، وی رئیس هیأت مدیره آن بود. بنا نبود این مۆسسه، پنهانی فعالیت كند، از این رو اساسنامه ای در 43 ماده برای آن تدوین شد  وتحت عنوان شركت سهامی انتشارات سپیده، با شماره 541 در تاریخ 9/2/1344 در دفتر ثبت شركت ها به ثبت رسید و رسمیت یافت.

شركت از طریق فروش سهام پاگرفت. قبض هایی كه هر یك یكصد ریال قیمت داشت تهیه شد و به فروش رسید . سهام داران با تشكیل مجمع عمومی، هیأت مدیره، مدیرعامل و بازرسان را انتخاب كردند.

در اساسنامه، نام هیأت مدیره، بازرسان و هیأت نظار چنین یاد شده است: سیدعلی خامنه ای، محسن محسنیان، حاج كاظم تدین، ابراهیم شایسته، حاج عبدالرضا غنیان، حاج علی طوسی، غلا مرضا قدسی، احمد طوسی، حسن قاسمی، حاج محمدابراهیم یزدانیان، قاسم سروی ها، محمود اكبرزاده.

و نیز ماده دوم اساسنامه می گفت: موضوع شركت، نشر كتب و مجلات مفید علمی، تربیتی، اخلاقی، اجتماعی، دینی و انجام كلیه امور مربوط به آن از قبیل دایر كردن چاپ خانه، ایجاد كتاب فروشی، برابر قانون تجارت باید عمل شود.

انتشارات سپیده به مرور اقدام به چاپ چند كتاب كرد. فایده و لزوم دین، اثر محمدتقی شریعتی؛ كنگره اسلامی حج نوشته علی گلزاده غفوری؛ ولایت و زعامت اثر علامه طباطبایی؛ و چهارمین كتاب آینده در قلمرو اسلام بود. غیر از كتاب اخیر، بقیه تجدید چاپ بودند. خبرچین های ساواك از تأسیس انتشارات سپیده باخبر بودند و می كوشیدند از نشست های هفتگی آن گزارش تهیه كنند. از آن جا كه شركت كننده ها در جلسه ها از حضور افراد نامحرم در بین خود جلوگیری می كردند، خبرهای تهیه شده از آن نشست ها، كم و غیرمستقیم بود. برای ساواك روشن بود كه سیدعلی خامنه ای، محسن محسنیان ، غلامرضا قدسی ، كاظم تدین و محمود اكبرزاده از افراد شركت كننده در جلسه های هفتگی هستند كه درباره مسائل مختلف اجتماعی گفت وگو می كنند.

گزارشگر ساواك متوجه شده بود كه انتشارات سپیده به وسیله آقایان پرویز خرسند دانشجوی سال اول رشته ادبیات فارسی دانشكده ادبیات مشهد و آقای ناصر بازرگان دانشجوی سال اول رشته تاریخ و جغرافیا و آقای سعید پایان دیپلمه بیكار با دانشجویان و دانش آموزان تماس برقرار می كنند و به عنوان چاپ و انتشار رساله های دانشجویان و یا خواستن كتاب های مورد نظر آنها از طهران و طرق دیگر دانشجویان و دانش آموزان را به سوی خود و مۆسسه جلب می كنند.

غیر از این دریافته بودند كه این گروه با مهندس سجادی [= انجمن حجتیه] دچار اختلاف است؛ چرا كه سیدحسین سجادی و همفكرانش از تشویق جوان ان به مبارزه با حكومت خودداری می كنند. چهارمین كتاب چاپ شده در انتشارات سپیده ، آخرین آن هم بود؛ آینده در قلمرو اسلام در شمار كتاب های مضره شناخته شد و ضمن جمع آوری، دست اندركاران آن نیز دستگیر شدند.

منبع: مشرق( کتاب شرح اسم)