معلم عنصر اصلی جهت تحقق فرهنگ یاددهی یادگیری
فراهم نمودن شرایطی برای تحقیق، پاسخی به نیاز جوانان و نوجوانان برای مطالعه است. اگر امروز ذهن كودك و نوجوان، به تحقیق و پژوهش گره نخورد، فردا در انجماد و ركود ذهنها كه به نخواندن عادت كردهاند، امید روئیدن و شكفتن نمیتوان بست. باید در كنار مطالعات درسی، فرصتهایی فراهم آورد تا دانشآموزان همراه با معلم به كتابخانه بروند و از همان آغاز روش بهرهوری از كتاب و شیوهی درست تحقیق و پژوهش كردن را بیاموزند و این وابسته به آن است كه نخست كتاب و كتابخانه را دریابیم و باور كنیم كه هیچ ستمی بزرگتر از این نیست كه برای «فكر» دانشآموزانمان چارهجویی نكنیم.
باید شعلهی شوقی را كه در جان كودك و نوجوان است برافروزیم و بر تب مطالعه و تحقیق و پژوهشگری وی بیفزاییم تا رهآورد این نسل، فردایی باشد بارور و شكوفا، با انسانهایی كه هیچ لذتی را با لذت مطالعه و تحقیق معاوضه نمیكنند.
جوهر و اساس الگوی کاوشگری آن است که دانشآموزان از طریق معلم، کاوش علمی را بیاموزند. در حوزه آموزش و پرورش ما از پژوهش در امر درک و شناخت بهتر فرد، درک و شناخت بهتر روال آموزش و یادگیری و خلاصه، جهت یافتن شرایطی که در آن این روال آموزش و یادگیری به بهترین وجه به ثمر میرسد استفاده میکنیم.
پژوهش در نهایت موجب رضایتمندی شغلی بیشتری برای معلم خواهد شد و هم چنین تدریس او را موفقتر، بر اساس واقعیتها و نیاز دانشآموزان و تدریس مطلوب و جدید مینماید. روش های تدریس او همیشه منطبق با شرایط و ویژگیهای خاص محل تدریس خواهد بود و دانشآموزانی که از کلاس های او بهره میبرند از نظر علمی و تربیتی در حد مطلوب و قابل قبولی قرار خواهند داشت.
ریچارد ساچمن نظریه پرداز اصلی آموزش شیوه پژوهشی " ریچارد ساچمن" است. از دیدگاه او هدف اساسی این الگو تقویت فرآیند تفکر استقرایی و استدلال علمی نتایج حاصل از پژوهش ها نشان داده اند که استفاده از این روش تدریس سبب افزایش درک و فهم دانش آموزان از مفاهیم علوم، تفکر خلاق و مهارت های تجزیه و تحلیل اطلاعات می شود.
بنا به باور ساچمن، عموم دانش آموزان توانایی آن را دارند که فرایند تحقیق را پیگیری کنند.
او معتقد است که هم چنین تحقیق کردن را می توان به صورت مستقیم به کودکان یاد داد. متغیر هر پدیده قابل مشاهده یا محسوس و یا قابل اندازه گیری و دارای اثر است که ممکن است عوض شود یا به عبارتی تغییر کند.
اندیشمندانی چون برونر، تابا، آزوبل و ساچمن معتقدند که انسان ها به طور طبیعی محقق و پژوهشگرند. این اعتقاد هم وجود دارد که برای ارتقای سطح توانمندی تفکر به فرایند منطقی و عقلی پژوهش، باید آگاهی کامل را در انسان ها ایجاد کرد. بنا به روی کرد یاد شده، هدف از آموزش روش تحقیق، وارد کردن مستقیم دانش آموزان به جریان تفکر منطقی، منظم یا نظامدار به قصد دستیابی به صحت و نادرستی اندیشه، عمل یا فرضیه و یا پاسخ به یک سوال در زمینه های گوناگون موضوعات درسی است.