اگر خودش را دوست داشت شما را هم دوست دارد

یکی از بزرگترین اشتباهاتی که به هنگام انتخاب همسر می کنیم، توجه به این موضوع است که چقدر «ما» را دوست دارد و چه رفتاری با «ما» دارد، به جای آنکه دقت کنیم که با «خودش» چه رفتاری دارد. مردی مطمئن بود، زن رویاهایش را یافته است. با افتخار می گفت: «همه کاری برای من می کند. خیلی بخشنده و بسیار مهربان است. این احساس را به من می دهد که قوی ترین و خوشبخت ترین مرد دنیا هستم.» آن مرد از توجه به این نکته غافل بود که زن کوچکترین اعتماد به نفسی را نداشت. در واقع آن زن از اینکه کوچکترین حرکتی بدون آن مرد بکند، می ترسید و دائماً از قیافه و ظاهر خود انتقاد می کرد. و هرگونه پیشنهاد و توصیه ای را که شوهرش به او می کرد به منزله ی سرکوفتی به خود معنا می کرد. زن، شوهرش را دوست داشت، اما خودش را نه و بزودی مرد دریافت که عشق بی شائبه ای که زن به پایش می ریخت، در واقع از روی «ضعف» بود، نه از روی «غنی بودن».

اگر خودش را دوست داشت

یک نشانه بارز اعتماد به نفس پائین، نوع رفتاری است که به دیگران اجازه می دهید، با شما داشته باشند. هرچه خود را بیشتر دوست داشته باشید، کمتر اجازه خواهید داد با شما بدرفتاری شود.

کسی که اعتماد به نفسش پائین است، به منظور رسیدن به احساس«خوب» عشق می ورزد، در حالیکه یک شخص با اعتماد به نفس بالا عشق می ورزد، زیرا که احساس «خوبی» نسبت به خود دارد. هرچه اعتماد به نفس همسرتان بهتر باشد، رابطه تان قوی تر خواهد بود.

بنابراین مهم است که به دنبال نشانه هایی باشیم که حاکی از اعتماد به نفس بالای یک شخص باشد:

آیا همسرتان به آنچه که هست، افتخار می کند؟ چنانچه مدام برای اتفاقات زندگی خود عذر و بهانه می آورد و از آنچه که هست احساس خوبی ندارد یا اینکه مدام خود را تحقیر می کند، بنابراین فاقد عزت نفس است. شما می بایست به دنبال شخصی باشید که از آنچه که هست و از آنچه که خواهد شد، راضی باشد. در اینجا منظورم تکبر، خودپسندی و تظاهر به شجاعت قلابی که ملبس به اعتماد به نفس شده باشد، نیست. عزت نفس حقیقی به انسان حس استواری و قدرت درونی می بخشد. در این صورت همسرتان به خودش آسیب نمی رساند، بلکه در عوض به خوبی از خود مراقبت می کند.

امام رضا (ع) می فرمایند: به بنده فایده نمی رسد بهتر از همسر خوبی که وقتی او را می بیند خشنودش سازد و در غیاب او از نفس خودش و مال شوهرش حفاظت کند *.

مردی که با احساس «شرم» زیادی بزرگ شده بود. هنگامی که یکی از دوستانش از او پرسیده بود که چگونه بعد از سالها تلاش این بار موفق شده بود عادات منفی خود را ترک کند، اینطور جواب داد که: «بیش از آن خود را دوست دارم که بتوانم کارهای قبل را انجام دهم.»

هرچه خودتان را بیشتر دوست بدارید، مشکل تر خواهد بود بتوانید از لحاظ جسمانی و یا عاطفی به خودتان آسیب برسانید. یک راه پی بردن به اینکه یک شخص چه احساسی نسبت به خود دارد، این است که به رفتاری که با خود دارد، دقت کنید، کسی که با خود بد رفتار می کند، برایش اهمیتی ندارد، که با شما نیز بدرفتار نماید.

آیا همسرتان به دیگران اجازه نمی دهد که با او بد رفتاری کنند؟  «شوهرم یک آدم بی مصرف و بی وجود است. او اجازه می دهد که همه با او بدرفتاری کنند. رئیسش به او بی احترامی می کند؛ برادرش از او سوء استفاده می کند و شوهرم جلوی آنها نمی ایستد. از همه بدتر اینکه می گوید، مرا هم دیگر دوست ندارد».

یک نشانه بارز اعتماد به نفس پائین، نوع رفتاری است که به دیگران اجازه می دهید، با شما داشته باشند. هرچه خود را بیشتر دوست داشته باشید، کمتر اجازه خواهید داد با شما بدرفتاری شود. دلیل اینکه «قربانی ها» برای ازدواج مناسب نیستند، نیز همین است. اگر چه این امکان وجود دارد که عشق ورزیدن به آنها باعث شود احساس کنند «مورد نیاز» هستند، اما بدرفتاری های دیگران با آنها صرفاً انعکاس اعتماد به نفس پائین خودشان می باشد.

آیا همسرتان اعتماد به نفس خود را با «عمل کردن»، اثبات می کند؟ اعتماد به نفس واقعی خود را در عمل آشکار می کند و به ما انگیزه می دهد که ریسک کنیم، رویاهایمان را تعقیب کنیم و فراتر از منطقه ی امن خود قدم بگذاریم.براحتی می توان اعتماد به نفس بالای یک شخص را تشخیص داد. چرا که دیده می شود که او کاری صورت می دهد. نقطه مقابل آدم های «مسامحه کار» هستند. این قبیل افراد از اعتماد به نفس پائینی برخوردار هستند و از دست به عمل زدن، اجتناب می کنند، چرا که تا سرحد مرگ از شکست می هراسند و به مراتب احساس بدتری نسبت به خودشان دارند. به دنبال همسری باشید که به جای «فقط» صحبت کردن درباره ی هدفهایش در زندگی، در راستای اهدافش، اقدامی نیز صورت دهد.

به دنبال شخصی باشید که از آنچه که هست و از آنچه که خواهد شد، راضی باشد.

سۆالاتی که می توانید در رابطه با اعتماد به نفس از نامزد / همسرتان بپرسید:

1- به چه چیزی بیش از هر چیز دیگر در زندگی خود افتخار می کنید (توجه داشته باشید که براحتی چیزی برای گفتن پیدا می کند یا خیر).

2- در گذشته از لحاظ احساسی رفتاری های بدی را از جانب دیگران با خود، تحمل کرده اید؟ چرا چنین رفتارهائی را تحمل کرده اید، آیا باز هم آنها را تحمل خواهید کرد؟

3- چه کارهائی انجام می دهید که نشانگر عشق و توجه شما نسبت به خودتان است

4- بدترین عادتهایتان در رابطه با سلامتی و زندگی کدامند؟

5- چه میزان مسامحه کاری می کنید؟ اکثر اوقات، همیشه یا بندرت

6- چه ریسک هائی تا به حال در زندگی خود کرده اید؟ آخرین ریسکی که کردید چه بوده است؟ آیا مواردی بوده اند که از ریسک کردن امتناع کرده باشید؟

پی نوشت:  *وسائل، ج 14، ص 139

برگرفته از: آیا تو آن گمشده ام هستی؟/ باربارا آنجلیس