زندگی نامه منوچهر نیستانی
منوچهر نیستانی در سال 1315 در کرمان متولد شد و در سال 1334 تحصیلات خود را در رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشسرای عالی تهران به اتمام رسانید.
از او مجموعه های «جوانه» 1333، «خراب» 1337، «دیروز» ، «خط فاصله» 1350، «دو با مانع» (برگزیده اشعار) 1369 انتشار یافته است. نیستانی در سال 1360 بر اثر سکته قلبی درگذشت. وی علاوه بر شعر در زمینه های ادبی و ترجمه نیز آثاری بر جای گذاشته است.
با خود به دور دست غروبم ببر، که با
قلبم، غمین ، ز هیبت شب، گریه کرده ساز.
خرداد را به شادی، گشتن
در باغ چشم های تو، خواهم من.
در باغ چشم های تو، می خواهم
شعر و شکوفه، خرمن خرمن
اما اگر بهار نیاید...!
نیستانی از شاعران مطرح و پربار معاصر محسوب می شود که دارای زبان شعری مستقل و استوار است. شعر نیستانی شعری است اندوهگین، آمیخته به طنزی تلخ که با زبانی ساده و بی پیرایه از جهان پیرامون خویش سخن می گوید.
او در شعرش بیشتر منطقی است تا احساسی، و منطق او درشعر بازتاب دیدگاه های اجتماعی اوست. گرایش عمده شعر نیستانی گرایش عاشقانه است و در کنار آن گرایش اجتماعی نیز به چشم می خورد. زبان شعر او تغزلی است. نیستانی در قالب های غزل، شعر نو نیمایی و شعر بی وزن، اشعاری قابل توجه، نو و عمیق سروده است. در مجموع نیستانی شاعری است آگاه با زبانی خاص خود که در سرودن غزل های عاشقانه – اجتماعی و نومیدانه خود از گونه های دیگر شعرش موفق تر است.
