قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): اَلْقَبْرُ یُنادِی کُلُّ یَوْمٍ بِخَمْسَ کَلَماتٌ

قبر در هر روز پنج کلمه را فریاد می زند :

1- اَنا بَیْتُ الْوَحْدَه فَاحْمِلوا اِلیَّ اَنیساً

من خانه تنهاییم پس با خود انیس و مونسی به سوی من آورید(تلاوت قرآن)

هنر قرائت مانند دیگر عبادات، آداب خاصی دارد كه باید آنها را شناخت و انجام داد. بدون رعایت این آداب، حق تلاوت ادا نمی شود و مشقت و زحمت قاری هَباءً مَنثورا می گردد.

آداب ظاهری و معنوی

طهارت و نظافت

بر قاری قرآن لازم است، هنگام تلاوت پاكیزه باشد. اگر چه وضو گرفتن برای قرائت قرآن مستحب است، ولی رعایت ادب در محضر حق تعالی، وضو داشتن را ایجاب می كند. همچنین نظافت بدن و دهان و پوشیدن لباس تمیز، از آداب ظاهری هنر قرائت می باشد. رعایت این آداب موجب نورانیت قاری و زیباتر شدن تلاوتش می گردد. زیرا تلاوت قرآن، گفتگوی عابد و معبود است و به هنگام گفتگو با مولا باید طاهر و نظیف بود.

قاری قرآن باید احترام قرآن را حفظ نماید. مكان، زمان و حالتی را برای تلاوت انتخاب كند كه منافی شأن و عظمت كلام وحی نباشد (در حال راه رفتن، یا در حال رانندگی،‌ یا در حمام و ...)

حتی الامكان رو به قبله تلاوت نماید و بدنش آرام باشد. نتیجه محترم داشتن قرآن و رعایت وقار در برابر آن، این است كه خداوند محبتش را نسبت به قاری افزون ساخته و او را محبوب مردم قرار می دهد.

دعا قبل و بعد از تلاوت

در روایات اهل البیت ـ علیهم السلام ـ ادعیه بسیاری برای قبل و پس از تلاوت وارد شده است كه برای نمونه دو مورد از آنها را نقل كردیم. حفظ این دعاها و یا هر دعایی كه قاری قرآن بنا بر ذوق و فهمش انتخاب كند و ملزم شدن به خواندنشان قبل و بعد از تلاوت سبب افزونی جمال و اثربخشی تلاوت خواهد شد.

تفكر در عظمت كلام الهی و حضور قلب

برای قاری قرآن شایسته نیست كه گمان كند به كسی چیزی بهتر از آنچه به او عطا شده است داده اند. زیرا اگر تمام دنیا را مالك شود، قرآن بزرگتر از دارایی اوست.

2- اَنا بَیْتُ الْظُّلْمَه فَاحْمِلوا اِلیَّ سِراجاً

من خانه تاریکی هستم پس با خودتان چراغی به سوی من آورید.(نافله شب)

سه اکسیر در خواص نماز شب

سه اکسیر در خواص نماز شب بر شمرده اند:

1- دل انسان را نورانی می کند؛گویا که خورشید در درون جانش طالع گردیده.از ظلمت بیرون هم هیچ باکی ندارد.

2- سرشت و طبیعت انسان را نیز پاک و روشن می کند و غم را از دل انسان بیرون می کند و دیگر جهان را تاریک نمی بیند.

3- در العفو العفو نیمه شب و استغفار سحرگاهی خاصیتی است که تمام گناهان انسان آمرزیده می شود. و از آلودگی او کاسته می شود و جان انسان پاکیزه و منزه می گردد.

به خدا قسم با این مکتب اگر کسی به سعادت دنیا و آخرت نرسد جای شگفتی است.( ارشادالقلوب_دیلمی)

3- اَنا بَیْتُ التُرابْ فَاحْمِلوا اِلیَّ فِراشاً

من خانه خاکیی هستم پس با خودتان فرشی به سوی من بیاورید.(عمل صالح)

اثر عمل صالح در عالم 

قرآن کریم در آیاتی نظیر آیه 96 اعراف در باره تاثیر عمل صالح در عالم می فرماید: وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى‏ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ؛ اگر مردمى كه در این آبادیها و نقاط دیگر روى زمین زندگى داشته و دارند، به جاى طغیان و سركشى و تكذیب آیات پروردگار و ظلم و فساد، ایمان می‌‏آوردند، و در پرتو آن تقوا و پرهیزكارى پیشه می‌كردند، نه تنها مورد خشم پروردگار و مجازات الهى واقع نمی‌‏شدند، بلكه درهاى بركات آسمان و زمین را به روى آنها مىی‌گشودیم.(تفسیر نمونه، ج‏6، ص 265)

علامه طباطبایی(ره) در تفسیر این آیه شریفه می نویسد: « بركات» به معناى هر چیز كثیرى از قبیل امنیت، آسایش، سلامتى، مال و اولاد است كه غالبا انسان به نبود آنها آزمایش می شود. خداوند متعال در این آیه بركات را به مجرایى تشبیه كرده كه نعمت‏هاى الهى از راه آن بر مردم ارزانی می شود؛ باران و برف هر كدام در موقع مناسب و به مقدار نافع مى‏بارد، هوا در موقعش گرم و در موقعش سرد شده و در نتیجه غلات و میوه‏ها فراوان مى‏شود، البته این در موقعى است كه مردم به خداى خود ایمان آورده و تقوا پیشه كنند و گر نه این مجرا بسته شده و جریانش قطع مى‏گردد.( المیزان فی تفسیر القرآن، ج‏8، ص201)

4- اَنا بَیْتُ الْعِقابْ فَاحْمِلوا اِلیَّ تَرْیاقاً
من خانه گزندگان هستم پس با خودتان پادزهری به سوی من بیاورید (لااله الا الله و محمد رسول الله و علی ولی الله)

مسلمان کیست و شرایط مسلمان بودن چیست؟

مسلمان کسى است که بپذیرد: هیچ خدایى جز «اللَّه» نیست و حضرت محمد صلى الله علیه و آله و سلم پیامبر خداوند است. کسى که این دو را قبول داشته باشد و به زبان هم اقرار کند، مسلمان است.

اسلام مانند «سواد داشتن» است که داراى درجاتى دارد؛ کسى که سواد خواندن و نوشتن بلد باشد با سواد است و کسى هم که داراى درجه دکترا باشد باز هم باسواد است. اما آیا درجه این دو با هم برابر است؟

درجات اسلام نیز همین طور است.

چنان‏که اسلام را مى‏توان به اسلام ظاهرى و اسلام واقعى تقسیم کرد.

از شرایط مهم مسلمان واقعى بودن دو چیز است:

1. عقیده و ایمان؛ یعنى عقیده داشتن به خداوند و صفت‏هاى نیک او، ایمان به نبوت پیامبران به ویژه حضرت محمد صلى الله علیه و آله و سلم، عقیده به قیامت، بهشت، جهنم و ....

2. عمل؛ یعنى اگر کسى عقیده‏اش کامل باشد، ولى به دستورهاى خدا و پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم عمل نکند، مسلمان واقعى نیست؛ مثلًا اگر کسى زکات ندهد مسلمان واقعى نیست. (سرسفره خدا، ص: 35)

آنا بَیْتُ الْفَقْرْ فَاحْمِلوا اِلیَّ کَنْزاً
من خانه فقر هستم پس با خودتان گنجی به سوی من بیاورید(صدقه)
از روایات استفاده خواهد شد كه انفاق بطور كلی صدقه است و دارای همان فوائد خواهد بود، گرچه در بسیاری از آنها ذكر فقراء و مساكین شده، چنانكه در اصل خطبه شعبانیه نیز ذكر گردیده.

از جمله روایاتی كه بر مطلوب ما دلالت دارد، روایتی است كه از پیامبر اكرم ـ صلی الله علیه و آله ـ نقل گردیده كه: هر احسانی چه به مالدار و چه به فقیر، صدقه است. پس صدقه دهید، گرچه به نصف خرمایی باشد، و از آتش پرهیز نمائید، گرچه به نصف خرمایی باشد.

پس بدرستی كه خداوند بزرگ آن نیمه خرما را برای صاحب صدقه تربیت می كند،‌چنانكه یكی از شما بچه الاغ یا بچه شترش را می پروراند،‌تا اینكه آن را در قیامت به او رد كند، بزرگتر از كوه بزرگ.[ بحار. ج 96،ص 122.]

چه صدقه ای قبول خواهد شد؟

شكی نیست در اینكه در دنیا، انفاقات روی اغراض صورت می گیرد؛ گاهی برای شهرت در میان مردم، زمانی، برای تلافی كردن، و گاه برای زیادی هوادار روزی بجهت كوبیدن حریف، و ممكن است برای انگیزه های دیگر انجام گیرد، البته بسیار هم دیده شده كه برای رضای خدا و بجهت فرمان آفریدگار با عظمت و حكیم و داناست.

و نیز انفاقات گاهی از مال حلال و زمانی از حرام و گاه از مال شبهه ناك صورت می گیرد.

بنابراین باید كوشید كه صدقه و انفاقی كه آن اندازه ارزنده است و دارای فوائد بسیاری است، با موانعی توأم نگردد كه مردود شناخته شود و مورد قبول حضرت احدیت قرار نگیرد، بلكه تا بتواند باید با تلاش بسیار و دقت زیاد، آن را از مال حلال تهیه كرده، خالصانه برای تحصیل خوشنودی خدای بزرگ، در خفا و پنهانی، انفاق نموده تا فوائد مذكور نصیب او گردد.

خداوند حالات فُسّاق را كه بیان می كند چنین می فرماید: بگو (ای پیغمبر) شما با میل یا اكراه انفاق كنید، هرگز از شما پذیرفته نخواهد شد؛ زیرا شما ملت فاسقی هستید.[ سوره توبه، آیه 53]

و یا درباره ریاكاران چنین می فرماید: و كسانی كه اموال خود را به جهت خودنمایی و دیدن مردم انفاق می كنند، و به خدا و روز قیامت ایمان ندارند (آنان مستكبر و خودستا بوده) و هر كه شیطان دوست او باشد (مسلّم از او عمل پذیرفته نخواهد شد) پس شیطان بد همنشینی است.[ سوره نساء، آیه 38 ]

و در خصوص منت گذارندگان چنین می فرماید: ای كسانی كه ایمان دارید! صدقات خود را با منت و آزار باطل مسازید، مانند آنكه مال خود را بجهت دیدن مردم انفاق كند.[ سوره بقره، آیه 263]

و در موضوع شرائط دیگر چنین می فرماید: ای گروندگان! از پاكیزه های آنچه كسب كرده اید انفاق نمایید و از آنچه ما از برای شما از زمین می رویانیم و از پلید آن اراده انفاق نكنید، در صورتی كه خودتان گیرنده آن نیستید،‌ مگر آنكه از آن چشم پوشی كنید، و بدانید كه خدا بی نیاز پسندیده است.

منابع:

سید حسین شیخ الاسلامی - وظایف ما در ماه مبارك رمضان، ص 102

اندیشه قم

سایت حوزه

سایت الف