همه چیز درمورد نیازمندیهای همشهری
نیازمندیهای همشهری ازجمله تجربیات بسیار موفق رسانهها در عرصه اقتصاد رسانه محسوب میشود. شاید خیل عظیمی از کسانی را دیده باشید که روزنامه همشهری را هر روز صبح برای تورق اوراق نیازمندیهای آن خریداری میکنند؛ ضمیمهای که هم فروش روزنامه را بالا برده و هم منافع اقتصادی بیشماری را برای آن به همراه داشته است.
به گزارش روابط عمومی، در سیامین شماره ماهنامه مدیریت ارتباطات، مجید یوسفی درباره روند تأسیس و راهاندازی این ضمیمه موفق که به نوعی اسپانسر مالی روزنامه نیز به حساب میآید، گفتوگویی با علی زارعزاده، نخستین مدیرعامل شرکت پیام همشهری انجام داده که میتواند تجربهای راهگشا برای سایر رسانههایی باشد که میخواهند روی پای خود بایستند.
او در بخشی از این گفتوگو اظهار کرده: در ایده اولیه (نیازمندیهای همشهری) من نقش چندانی نداشتم. بیشتر این مباحث مربوط به آقای کرباسچی و احتمالاً احمد ستاری بود.
وی در پاسخ به این سۆوال که، فکر اولیه نیازمندیهایی که بنیاد گذاشتید از کجا آمده بود؟ گفته: اساساً نیازمندیها یکی از سرویسهای هر روزنامهای است. همان گونه که سرویس اقتصادی، سرویس اجتماعی، سرویس ادبی داریم، یک سرویس هم به نام سرویس نیازمندیهاست. من نیازمندیها را حتی جدا از آگهیهای صفحات اصلی میدانم. نیازمندیها در لغت اصلیاش به اسم classified ads است.
- مذاکرات اولیه شما برای تأسیس پیام همشهری با مهدی کرباسچی بود؟
ایشان مرا دعوت به همکاری کردند. جالب اینجاست که در مرتبه اول پیشنهاد کرباسچی را رد کردم. چند بار تماس گرفت و من پاسخ منفی دادم و گفتم سوابق من در عرصه کتاب است و تاکنون در مطبوعات و تبلیغات کار نکردم. این درست است که طی دورهای سمت مدیرکلی ادارهای را داشتم که مطبوعات هم در آن بود و کانون تبلیغاتی را هم نظارت میکردم اما خودم دست به کار نبودم. اما وی روی شناختی که از توانمندیهای من داشت اصرار کرد و میگفت توانایی این کار را دارید که این شرکت را ایجاد کنید. در واقع وی به مهارتهای تبلیغاتی من اکتفا نکرد بلکه به مهارتهای مدیریتی من اعتقاد داشت.
- نیازمندیها طرح خودتان بود؟
نه. نیازمندیها یکی از سرویسهای روزنامه بود و آقایان در ذهنشان بود که نیازمندیها را راهاندازی کنند و به سه گروه پیشنهاد دادند که نیازمندیها را تأسیس کنند. تا آن زمان اگر به آرشیو روزنامه نگاه کنید میبینید که آگهی استخدام و آگهی مسکن هم داشت. ولی وقتی تعداد آگهی زیاد شد دیگر صفحه برای درج آگهی در صفحات اصلی روزنامه نبود، به همین دلیل مجبور شدند که این را به سمت استقلال هدایت کنند.
اولین شماره نیازمندیها را در چه تاریخی منتشر کردید؟
در سال 1373 اولین شماره نیازمندیها را درآوردیم که در 8 صفحه منتشر شد.
- در فواصل سالهای 73ـ 71 این روزنامه نیازمندیها نداشت؟
در ابتدا شرکتی به نام «پارس مشاوران» حدود 6 ماه پس از انتشار روزنامه همشهری قرارداد انتشار نیازمندیهای همشهری را با روزنامه همشهری منعقد کرد. در واقع قبل از اینکه شرکت پیام همشهری تأسیس شود انتشار پیام همشهری را به یک پیمانکار سپردند. یک شرکتی از بیرون آمد و گفت من متخصص و کارشناس این کار هستم و این پروژه را اداره میکنم. اما ظرف 6 ماه این شرکت 50میلیون بدهی بالا آورد. 50میلیون تومان آن زمان هم رقم قابل توجهی بود و از حد و گنجایش و ظرفیت یک شرکت خارج بود. بنابراین همشهری بررسی کرد که اگر بخواهد کارش را کمافیالسابق ادامه دهد آن شرکت با ضرر و زیان هنگفتی مواجه میشود و هماهنگ کردن این کار بسیار دشوار است. بنابراین رابطهشان را با شرکت پارس مشاوران قطع کردند و نیازمندیها دیگر منتشر نشد و آگهیهای نیازمندیها در داخل روزنامه قرار گرفت.
- به چه دلیل شرکت «پارس مشاوران» ورشکست شد، مستنداتی وجود دارد؟
مدیران شرکت «پارس مشاوران» آگهیهای واقعی در صفحه نمیگذاشتند. در حقیقت حجم را نمایش میدادند، اما آگهیهای آنها واقعی نبود. یک اصطلاحی در بین مدیران بازاریابی قدیمی ـ سنتی نیازمندیها بود که میگفتند «آگهی را ببرید و بگذارید». به عبارت روشن، از آگهی روزنامههای دیگر آگهی میبریدند یا حروفچینی میکردند و در روزنامه خودشان میگذاشتند. بعد صورتحساب صادر میکردند و پیش مشتری میبردند و مشتری میگفت من که آگهی سفارش ندادم.
متن کامل این گفتوگو در سیامین شماره ماهنامه مدیریت ارتباطات منتشر شده است.
تنظیم: هومن بهلولی