چرا به رادیو نیاز داریم؟

با افزایش سطح دانش عامه مردم لاجرم شیوه انتقال خبر یا به‌عبارت بهتر مهندسی پیام نیز شکل و فرمی تغییریافته به‌خود گرفت. در حقیقت بعد از این تغییرات، مردمی که عادت داشتند به همراه صبحانه‌خوردن تیتر روزنامه‌ها را بخوانند تدریجا به سمتی رفتند که اخبار تازه‌تر را از طریق رادیو با قدرت کلامی و موسیقی دلنشین بشنوند.

این روند تا آغاز جنگ‌های جهانی ادامه یافت و شاید برای نخستین بار و در خلال سال‌های1939 تا 1945که شعله‌های جنگ جهانی دوم هر روز فراگیرتر می‌شد راهبرد استراتژیکی این رسانه بیش از هر زمانی نمایان شد. به‌نحوی که هنگام بمباران‌های شبانه روزی برلین، لندن، توکیو و... ایستگاه‌های رادیویی علاوه بر انتشار اخبار گوناگون و اطلاع‌رسانی زود هنگام که می‌توانست در کنترل، آرامش و مدیریت افکار‌عمومی نقش کاملا استراتژیکی داشته باشد، بعد از بمباران و برقراری آرامش نیز دامنه اثر خود را ادامه می‌داد. بدین صورت که با پخش برنامه‌های مختلف و هدفدار سعی در تخریب روحیه طرف مقابل نیز می‌کند.

به‌عنوان نمونه زمانی که نازی‌ها در شمال آفریقا و اروپا در حال شکست‌خوردن از نیروهای متفقین بودند و در شرایط بسیار سختی قرار داشتند، رادیوهای وابسته به جریان فکری نازی در جهت افزایش جنگ روانی اقدامات بسیار مۆثری را انجام دادند. به‌عنوان مثال اکسیس‌سالی مجری رادیویی موسوم به این صدای آلمان است، در مقاطع حساسی از جنگ (1943) دست به انجام اقدامات جالبی زد که می‌تواند جزو اقدامات پایه نبرد رسانه‌ها نیز تلقی شود.

به‌عنوان مثال او طی ده‌ها دقیقه برنامه زنده که توسط سربازان آمریکایی عازم به سواحل سالرنو گوش داده می‌شد در فضایی خاص دائما در حال شنیدن جملاتی از قبیل هزاران هزار تن از شما مردان از سیسیل تا اروپا برای آخرین مبارزه‌تان می‌روید... بدرقه می‌شدند. مسلما شنیدن این جملات می‌توانست نقش مخربی بر روحیه افراد داشته باشد.

رادیو؛ رسانه روزهای سخت

بیش از یک دهه بعد و همزمان با آغاز جنگ سرد، رسانه‌های نوین با تجربه موفقی که رادیو برای آنها به ارمغان آورده بود وارد فاز تصویری شدند و با تولید تلویزیون و گسترده‌شدن شبکه‌های ارتباطی، ماهواره‌ها و اینترنت؛ شبکه جهانی ارتباطی کاملا وارد نیمی از مراحل متعالی امروزی شد به‌گونه‌ای که حجم گسترده‌ای از رسانه‌های دیجیتال در کنار سایر رسانه‌های خلف خود روند اطلاع‌رسانی و مهندسی‌سازی‌ به روز شده پیام را به نحو کاملا مدرنی انجام می‌دادند. این فرایند آن چنان است که امروزه می‌توان با کمترین هزینه دامنه وسیعی از اطلاعات را به‌دست آورد.

آیا با وجود تولد رسانه‌های جدید، کارکرد سایر رسانه‌ها مانند رادیو به پایان رسیده است؟!

شاید برای کسانی که در رسانه فعال نیستند و یا از دور به این مفهوم نگاه می‌کنند پاسخ این سۆال مثبت باشد. اما حقیقت کاملا متفاوت است.

درست است که رسانه‌های جدید با رویکردهای مدرن به منصه ظهور آمده‌اند اما باید توجه داشت که هر رسانه کارکرد مخصوص به‌خود را دارد و تولد هر رسانه مکمل رسانه‌های گذشته است. از این‌رو می‌توان گفت درصورتی که جایگاه و توانمندی‌های هر رسانه را به درستی بشناسیم، تولد یک رسانه نفی بر سایر رسانه‌ها ندارد.

رادیو به‌عنوان مادر سایر رسانه‌ها با توانمندی منحصر به فرد کماکان حرف اول و آخر را در مواقع حس

اس می‌زند به‌گونه‌ای که بیشترین کارکرد این رسانه در حوزه اطلاع‌رسانی می‌تواند در مواقعی که بخش کوچک یا عمده‌ای از یک کشور تحت‌تأثیر خطرات و بلایای طبیعی، حملات نظامی و مواردی از این دست قرار بگیرد نمایان می‌شود زیرا در اینگونه مواقع که به‌خاطر وارد شدن یک شوک نسبتا وسیع اکثریت افراد در شرایطی قرار می‌گیرند که از اتفاقات محیط پیرامون خود ناآگاه هستند و نیاز شدید به دریافت اطلاعات موثق دارند دسترسی به یک رسانه مستقل و مطمئن برای حفظ بقا، سازماندهی افراد باقی مانده،کمک به سایر افراد در معرض خطر و... بسیار ضروری است. این وضعیت در حالی اتفاق می‌افتد که در مواقع بحرانی ممکن است اخبار نادرست جهت مشوش‌کردن اذهان عمومی از سوی افراد منافق، ناآگاه و مواردی از این دست تأثیرات مخربی بر کاهش و یا حتی تخریب روحیه افراد داشته باشد.

رسانه‌ای همراه در شرایط عادی

از سویی با توجه به تغییر رویکرد مخاطب، ارتباط‌گیری با رادیو نیز در شرایط فعلی متفاوت از قبل شده است. به‌نحوی که امروزه امکان استفاده از اکثر رسانه‌ها برای مخاطب ترجیح در حالت سکون است. مثلا روزنامه بخواند، فیلم ببیند و از اینترنت استفاده کند.

اما زمانی که مخاطبان دائما در حالت حرکت هستند نیاز به رسانه‌ای دارند که بتوانند به راحتی از آن استفاده کنند. مثلا افرادی که سوار بر ماشین هستند، در حال پیاده‌روی علاقه‌مند به پیگری اخبارند، افرادی که در محیط کار در حال انجام وظیفه هستند و حتی ورزشکارانی که دائما در تکاپو هستند و علاقه‌مند به استفاده از رسانه هستند تنها می‌توانند از رادیو استفاده کنند.

از سویی این رسانه که قدرت کلامی فراوان و بستری وسیع را در اختیار دارد می‌تواند به‌عنوان یک منبع غنی از اطلاعات مدنظر قرار گیرد. از سویی ایجاد حس نوستالوژیک و برقراری حس دو‌سویه میان فرد و رادیو از دیگر مزایای منحصر به فرد این رسانه است.‌ سهل‌الوصول بودن دسترسی، ارزان‌بودن، قابلیت تعمیم و استفاده از طیف وسیعی از دستگاه‌های الکترونیکی مانند موبایل و به‌طور کلی قابلیت استفاده در هر کجا و در هر زمانی از مزایای کاملا انحصاری رادیو است.

این روند در حالی است که روند تاسیس شبکه‌های اختصاصی و تخصصی در حوزه‌های گوناگون به نحو جدی در حال جریان است به‌گونه‌ای که هم‌اکنون شبکه‌های رادیویی ایران، فرهنگ، جوان، گفت‌وگو، معار، قرآن، رادیوفصلی، صدای آشنا، اقتصاد، رادیونمایش، آوا، نوا، پیام، البرز، تهران، ورزش، رادیو اینترنتی ایرنصدا و کانال ندای اسلام در حالی روزانه صدها ساعت برنامه را تولید و پخش می‌کنند که روند تخصصی و اختصاصی‌سازی‌ در شبکه‌های رادیویی کماکان ادامه دارد.

منبع: همشهری انلاین(با تلخیص)