آخرین ورژن حمله به ایران

با گسترش فناوری ارتباطات هر روز ابزار جدیدی در اختیار کارشناسان عملیات روانی قرار می‌ گیرد و صنعت نوظهور بازی‌ های رایانه‌ ای به علت خصوصیات ویژه خود به ابزار نوین عملیات روانی آمریکا تبدیل شده‌ است. بازی "جنگ نفت: حملات ایران" از جمله بازی های استراتژیک است که تلاش می‌ کند تا جنگ احتمالی آینده ایران را شبیه سازی کند. موضوع بازی از این قرار است که: انتخابات سال 2014 عراق بسیار تعیین کننده، همچنین آغشته به تنش‌های فرقه ‌ای و خشونت سیاسی بوده؛ در حالی که حزب برنده "العراقیه" ‌از حمایت ‌های مشترک شیعیان و سنی‌ ها الهام گرفته بود اما بسیاری از شیعیان به جای این حزب به الدعوه، شورای انقلاب اسلامی عراق و یا جریان صدر رأی دادند. بنابراین نخست ‌وزیر، "ایاد العلاوی" برای دستیابی به اکثریت مجلس شدیدا به حمایت کُردها وابسته شد که البته منجر به عصبانیت بیشتر احزاب شیعه مخالف گشت. روابط وی با ایران نیز دچار تنش فزاینده ‌ای بود زیرا تهران نگران تلاش ‌های دولت جدید برای تقویت روابط خود با آمریکا است.

در حدود یک سال پس از انتخابات و بر اثر ترور یک روحانی سرشناس شیعه توسط افراد مسلح ناشناخته در شهر نجف، سیاست‌ های بی ‌ثبات دولت عراق وارد شرایط بحرانی می ‌شوند. در حالیکه طرفین همدیگر را به دست داشتن در این جنایت متهم می ‌کنند تظاهرات خیابانی خشونت ‌آمیز جنوب کشور را فرا می ‌گیرد. با پیوستن شبه ‌نظامیان جریان صدر و شورای عالی انقلاب عراق به نیروهای امنیتی شورشی به منظور نبرد با نیروهای وفادار به دولت عراق، جنگ کشور را فرا می ‌گیرد. ایران قدرت سیاسی خود را در حمایت از مخالفین بکار گرفته و برای آنها سلاح و پول تهیه می ‌کند.

واشنگتن به درخواست حکومت اقلیم کردستان به سرعت نیروهای خود را عازم اربیل می‌ کند تا بدین ترتیب از نفوذ بیشتر ایران بکاهد. اما حرکت مذکور در ایران به عنوان یک اقدام تحریک ‌آمیز قلمداد گشت. در 17 آگوست 2015، رهبر ایران طی سخنرانی روز قدس اعلام داشت ایران "نمی ‌تواند و نمی‌ خواهد اجازه دهد کشور برادر عراق بار دیگر در چنگال استکبار شیطانی و دست ‌نشانده‌ های آن بیفتد." روز بعد، "حکومت مشروط مردمی انقلاب اسلامی عراق" در بصره اعلام وجود می ‌کند. این گروه خواستار یک خیزش مردمی علیه دولت نخست‌ وزیر العلاوی و "حمایت از انقلاب اسلامی مردمی در عراق" می ‌شود.

چند ساعت بعد، اولین واحدهای رزمی ایران از مرز عراق رد می ‌شوند و بدین ترتیب برای چهارمین بار طی چهار دهه اخیر منطقه خلیج فارس دچار جنگ می ‌شود و بدین ترتیب "جنگ نفت: حملات ایران" مندرج در شماره دوم "مجله جنگ مدرن" آغاز می شود.

این بازی متشکل از یک نقشه در اندازه 22أ—34 اینچ، 228 کارت نشانگر نیروها و یک دستورالعمل 16 صفحه‌ای است. این بازی "نسخه‌ای بروز رسانی شده و توسعه یافته از بازی کلاسیک "جنگ نفت" است که توسط شرکت انتشارات شبیه‌ سازی در دهه 1970 چاپ می‌ شد. اگرچه تفاوت زیادی در نحوه اجرای این بازی‌ ها (بالاخص در حوزه قدرت هوایی و هوابرد/لجستیک) وجود دارد اما این بازی به میزان زیادی دارای حال و هوای همان بازی‌های قدیمی دهه هفتاد است. حائز اهمیت آن که ایرانی‌ ها در صورتی که چهار شهر اصلی عراق را تسخیر کنند برنده محسوب می‌شود در حالی که آمریکایی‌ ها، اگر ایرانی ‌ها را در دو شهر متوقف کنند پیروز خواهند بود.

یک تحلیلگر غربی درمورد این بازی می نویسد: "جنگ نفت – حملات ایران" یک بازنمایی بسیار کلی از محیط استراتژیک آتی ارائه می‌ کند که اجرای بازی آن نیز بسیار آسان است. ما اصلا ادعا نمی ‌نماییم که در این بازی جزئیات نظامی بسیار دقیق و باریک ‌بینانه، به مانند، "حمله خلیج فارس" (ویرایش سوم، 1990) یا هدف ‌گیری‌های هوایی پیچیده "حمله خلیج فارس" (2010) ملحوظ گشته است. مدل ‌سازی ساده اما کارآمد قدرت هوایی بدین صورت بوده است که با پیشرفت بازی قدرت تحرک و کارآیی رزمی واحدهای ایرانی کاهش می ‌یابند. در همین حین به بازیگر آمریکا/ائتلاف نیز اجازه داده شد تا در هر دور یک حمله هوایی علیه مجموعه‌ ای از واحدهای دشمن انجام دهد.

قواعد پشتیبانی نیز بسیار ساده بوده، به جای هر نوع الزامی برای ردیابی خطوط پشتیبانی به سوی منابع پشتیبانی، به ترکیبی از محدودیت ‌های جغرافیایی (برای ائتلاف) و کنترل گلوگاه‌ های نقل و انتقال کلیدی (برای ایران) اتکاء شده است.

برای نمایش فرماندهی، کنترل، اطلاعات، انعطاف و قابلیت مانور برتر نیروهای آمریکایی، به واحدهای آمریکایی اجازه داده شده تا ناحیه‌های تحت کنترل دشمن را نادیده گرفته و با آزادی در اطراف آنها مانور دهند. علاوه بر این، واحدهای آمریکایی می‌توانستند در هر زمانی از بازی وارد عمل شوند.

"جنگ مدرن"، نشریه همراه این بازی، دارای مطالب زیر بود: "یک شرح کوتاه در مورد بازی، مقاله پیش ‌زمینه در مورد ایران و موازنه نظامی در خلیج فارس و مقالاتی نامربوط در مورد نبرد "پایگاه پشتیبانی توپخانه ‌ای مری" (طی جنگ ویتنام)، آرایش رزمی اسرائیل در "نبرد مزرعه چینی" (طی جنگ اعراب و اسرائیل در سال 1973) و نیز مطالبی برای معرفی برخی تسلیحات.

باید توجه داشت که تولید این قبیل بازی های پیشرفته از عمده وظایف شرکت های عظیم آمریکایی، در راستای اهداف پنتاگون است كه به آمریكائی ها كمک می ‌كند تا جنگ را درک كرده و روحیه خشن و بی احساس را در ‌آنها گسترش دهد. لازم  به ذکر است که امپریالیسم غرب از طریق این محصولات انتقادات و اضطرابات عمومی مردم را در قبال جنایات ضد بشری خود مدیریت می ‌كند و  کاربران خود را ناآگاهانه و از روی سرخوشی به بردگی فکری می ‌كشاند.

فر آوری: آزاده مرنی

بخش ارتباطات تبیان

منابع: گرداب / باشگاه اندیشه