حدس می زنید این عکس کجاست؟

علوم مختلف با سرعتی سرسام آور در حال رشد و تکامل هستند به طوری که هر روز بعد از بلند شدن از خواب و مالیدن چشمانمان از طریق اینترنت، تلویزیون، رادیو، رسانه های نوشتاری و ... با اخباری رو به رو می‌شویم که بعد از شنیدنشان دهانمان از تعجب باز می‌ماند و باید دوباره چشمانمان را بمالیم، اما این بار از شدت تعجب!

اخترشناسان و منجمان از آن دست افرادی هستند که باعث می شوند مغز ما از شدت تعجب سوت بکشد. تلسکوپ‌های غول پیکر و پیشرفته آن‌ها در کنار فناوری‌های پیچیده شبیه سازی داده‌های دریافت شده از ماهواره‌های فضایی باعث شده است این دانشمندان هر روز اخبار جدید و جذابی برای ما داشته باشند.

تلسکوپ فضایی هابل تا امروز نقش به سزایی در دستاوردهای فضایی داشته است و حتما تا به امروز نام آن را بارها شنیده اید اما حالا قرار است تلسکوپی به فضا ارسال شود که جانشین هابل شود: تلسکوپ فضایی جیمز وب. جیمز وب یک تلسکوپ فروسرخ است در حالی که هابل قدرت رۆیت نور مرئی و طول‌موج‌هایی از فرابنفش را دارد. قطر آیینه آن 6.5 متر است در حالی که قطر آیینه هابل تنها 2.4 متر است. هابل در فاصله 575 کیلومتری زمین واقع‌شده و در دمای 77 درجه کلوین کار می‌کند؛ در حالی که جیمز وب در دمایی سردتر و در فاصله دورتری از زمین کار خواهد کرد. پس با شروع کار این تلسکوپ فضایی باید منتظر اخبار به مراتب تعجب برانگیزتری باشیم!

در سلسله مطالب « حدس می زنید این عکس کجاست؟» قصد داریم شما را با تصاویری که اخترشناسان از جای جای کائنات تهیه می‌کنند آشنا سازیم. حالا به نظر شما دو تصویر بالا که قسمتی جدا شده از یک عکس کاملند متعلق به چه مکانی هستند؟

سحابی سیاره نمای عنكبوت قرمز

شگفتا كه این سحابی سیاره نما چه شبكه درهم و پیچیده ایی را توانسته ببافد؟ سحابی سیاره نمای عنكبوت قرمز، ساختار پیچیده ایی رانشان می دهد كه نتیجه فوران گازهای درونی یك ستاره معمولی است كه می خواهد به یك كوتوله سفید تبدیل شود. این سحابی با اسم رسمی NGC 6537 شناخته می شود، خانه این سحابی سیاره نما در واقع یكی از داغ ترین كوتوله های سفیدی است كه تاكنون شناخته شده. بادهای داخلی كه از بخش مركزی ستاره ها می آید و هم اكنون در این تصویر در مركز قابل مشاهده است، ‌سرعتی بالغ بر 1000 كیلومتر بر ثانیه دارند. این بادها سحابی را گسترش داده و باعث برخورد موج های داغ گاز و گرد و غبار می شوند. اتم ها در این شوك تصادم و برخورد گرفتار شده و نوری را تشعشع می كنند كه در بالای تصویر پیش رو كه توسط تلسكوپ فضایی هابل گرفته شده، دیده می شود. این سحابی سیاره نما در صورت فلكی قوس قرار دارد؛ فاصله آن هنوز به خوبی برآورد نشده است، اما تخمین هایی حدود 4000 سال نوری برای آن زده شده است.

خورشید سیاه و زمینه معکوس ستارگان

به نظرتان این توپ عجیب تیره آشنا نیست؟ اگر به نظرتان آشنا می آید، شاید به این دلیل است که این گوی در واقع خورشید ما است. تصویر بالا، در اصل یک عکس دقیق خورشیدی بوده که با یک رنگ بسیار خاصی از نور قرمز گرفته شده، سپس به صورت سیاه-سفید درآورده شده، و در نهایت رنگ آن معکوس شده است. پس از تکمیل این مراحل، تصویر به دست آمده به زمینه ای از ستارگان اضافه شده، و پس از آن نیز دوباره رنگ آن معکوس شده است. در تصویر بالا از خورشید، رشته های نورانی طولانی، مناطق فعال تاریک، زبانه هایی که در اطراف لبه ها اوج گرفته اند، و یک فرش روان از گاز داغ قابل مشاهده هستند. سطح خورشید، به خصوص درطول دو سال گذشته ، بسیار شلوغ بوده چراکه اکنون به اوج فعالیت‌ های خورشیدی نزدیک می‌شویم و این درست زمانی است که میدان مغناطیسی سطحی آن بیشترین تغییرات را دارد. علاوه بر این ‌که این خورشید فعال، دراین تصویر، منظره‌ای بدیع خلق کرده، پلاسمایی که از آن به مگنتوسفر زمین می‌رسد و شفق‌های قطبی را خلق می‌کند نیز منظره‌های بسیار زیبایی ایجاد می کند.

برگرفته از پایگاه ماهنامه آسمان شب