امام حسین(ع) شهید کربلا
یکی بود یکی نبود. امام حسین (ع) که امام سو م ماهستند در شهر مدینه زندگی می کردند. امام حسین (ع) همیشه مردم را به کارهای خوب دعوت می کردند و به مردم می گفتند :از آدمهایی که کارهای زشت می کنند و به مردم ظلم می کنند همیشه دوری کنید .به خاطر همین حرفها یزید که خلیفه بود و به مردم ظلم می کرد وهمیشه کارهای زشت انجام می داد با امام حسین دشمنی می کرد.
یک روز از کوفه نامه های زیادی برای امام حسین(ع) رسید. نامه هایی که مردم آنجا از امام حسین (ع) دعوت کرده بودند که آنجا برود تا مردم او را یاری کنند. برای همین امام حسین (ع) به سمت آنها حرکت کرد.
ولی وقتی به سرزمینی نزدیکی کوفه که اسمش کربلا بود رسید ، دیدند به جای اینکه مردم به استقبالشان بروند سربازان دشمن به سمت آنها آمده اند تا با آنها بجنگند. امام حسین (ع) ویارانشان چند روزی آنجا بودند. دشمن آب را روی آنها بسته بود وهمه تشنه بودند.
یک شب امام حسین (ع) به یارانشان گفتند که دشمن با من کار دارد شما می توانید بروید. ولی همه یارانش گفتند ما با تو هستیم .
روز بعد که روز عاشورا بود جنگ شد. امام حسین (ع) و یارانشان با دشمن جنگیدند و به شهادت رسیدند ودشمن هم بی رحمانه سر امام حسین (ع) را از تنشان جدا کرد .
برای همین ما هر سال روزعاشورا توی هیئت ها می رویم وبرای امام حسین (ع) عزاداری می کنیم وسینه می زنیم. پس یادتون نره شما هم در عزاداری ها شرکت کنید تا امام حسین (ع) هم همیشه از خدا برای شما طلب خوبی کند.
بخش کودک و نوجوان تبیان
منبع: باشگاه کودک
مطالب مرتبط:
