کاروان محزون نور، در غروب غمگین با پاهای تاول بسته آهسته راه می‌‌‌پیماید و آسمان تیره با چشمان اندوه‌بار این کاروان خسته را نظاره می‌‌کند که قدم در وادی عشق می‌گذارند و منادی ندا می‌دهد: بار بگشایید اینجا کربلاست...