اول بابای بچه ها بعد خود بچه ها
هیچ کس برای یک زن ،پشتیبان و یاوری مثل شوهر نمی شود و هیچ کس برای یک مرد، دلسوز و وفادار چون زن نمی شود. قدر یکدیگر را بدانید و همیشه حواستان به هم باشد و نگذارید تمرکز روی مسائل دیگر شما را از مهرورزی نسبت به هم باز دارد و یک روز که خیلی دیر است متوجه شوید چقدر از هم فاصله گرفته اید در حالیکه بسیار به محبت هم نیازمندید.
یکی از دلایل اینکه روزهای اول زندگی عاشقانه تر و شیرین تر است این است که حواس ما روی همسرمان متمرکز شده است و ما بیشتر اوقات به فکر او هستیم. به فکر اینکه چگونه یکدیگر را سرگرم کنیم. چگونه همدیگر را شاد کنیم. چگونه یک زناشویی بهتر را تجربه کنیم و ... تا زمانی که اولویت اول در توجهات ما همسرمان باشد، همدیگر را دوست خواهیم داشت و بهترین روزهای زندگی را در کنار هم سپری خواهیم کرد اما از زمانی که دلخوشیهای دیگری پیدا می کنیم و چنان در آن غرق می شویم که برای روزها و ماهها از همسرمان غافل می شویم، سرد شدنها، دوریها و بی وفایی ها کم کم متولد و بزرگ می شوند.
همسرتان را فدای فرزندانتان نکنید
این انحراف بیشتر از طرف زنان اتفاق می افتد. مردها معمولا همسرشان را به فرزندان ترجیح می دهند و چگونگی ارتباطشان با فرزندان بستگی به چگونی ارتباطشان با همسر دارد. هرچه همسر محبوبتر و زندگی با او رضایت بخشتر باشد ، ارتباط بهتری با فرزندان برقرار می کنند.
اما در مورد زنان این قضیه فرق دارد. گاهی علاقه به فرزند چنان یک زن را سرگرم و مشغول به بچه داری می کند که او را نسبت به همه چیزهای اطرافش بیگانه می کند.البته تربیت فرزند بسیار مهم است و وقت زیادی از مادر می گیرد اما توجیه کننده ی دلیل سرد شدن زن نسبت به شوهر نیست. اتفاقا یکی از ارکان تربیتی حفظ رابطه ی خوب با همسر است. بچه ها باید از والدین خود الگوی یک زندگی شایسته با همسرشان در آینده را دریافت کنند.
گمان نکنید اگر تمام وقت خودتان را فدای بچه ها کنید و بچه ها را چنان به خودتان بچسبانید که دیگر جایی برای همسرتان باقی نماند، فداکاری کرده اید یا به این طریق وفاداری بیشتری را در فرزندانتان تضمین کرده اید. بلکه با این روش هم آنها را ضعیف و وابسته بار می آورید و هم خودتان توقعات نابجایی پیدا می کنید که بعد ها مزاحم آزادی و زندگی فرزندانتان می شود.
وقتی تمام لحظه هایی که باید در کنار همسرتان بدون مزاحمت بچه ها سپری کنید صرف توجه به بچه ها می کنید ،خواه نا خواه متوقع می شوید بچه ها هم شما را به همه دلخوشیهای زندگی ترجیح دهند. اما این اتفاق نمی افتد بلکه آنها از شما خواهند گریخت و این نتیجه ی زیاده رویها و کج رویها در رابطه با فرزندان است. اوج حسرت و پشیمانی وقتی به سراغ شما می آید که به میانسالی می رسید و فرزندانتان ازدواج می کنند. آنگاه می بینید همانهایی که بیشترین توجه و انرژیتان را خرجشان کردید، اگر چه شما را مثل گذشته دوست دارند، بیشتر توجهشان به سمت زندگی جدید و همسرشان است. اما کنار شما جز یک جای خالی چیزی نیست. اشتباه نکنید این بی وفایی نیست آنها طبق موقعیتی که دارند طبیعی رفتار می کنند، رفتار شما غیر طبیعی است.
بنابراین هوشیار باشید و زمانی که احساس کردید حوصله ی همسرتان را ندارید و همه ی دلتان خرج بچه ها شده است، کمی تامل کنید و در رفتارتان تجدید نظر کنید. قبل از اینکه این حالت خیلی تقویت شود و تبدیل به یک عادت سخت شود، به عقب برگرید.
بی جهت با عیب جویی از همسرتان رفتارتان را توجیه نکنید . این عیبها قبلا هم در او وجود داشت اما چون تنها بودید و به هم نیازمند، چندان توجهی به عیوب هم نمی کردید. اکنون این بی محبتی است که موجب عیبجویی شده است. به فرض آنکه واقعا هم عیوب قابل ملاحظه ای داشته باشد، راهش این نیست که او را رها کنید و به فرزندان بچسبید. این نه صلاح خودتان است نه به صلاح فرزندان . سعی کنید با مدارا و محبت او را به راه بیاورید و از زیر بار این رابطه هر چند نیاز به تحمل داشته باشد، فرار نکنید. همسرتان اگر بدیهای زیادی هم داشته باشد مادامی که دوستتان داشته باشد خیرش به شما خواهد رسید و حامی شما خواهد بود. ارزش این حمایت را بعدها بهتر خواهید فهیمد. پس حتی آن زمانی که مایل هم نیستید ، خودتان را مجبور به هم نشینی با او کنید و بگذارید کم کم احساساتتان موازی با رفتارتان شود. این اتفاق واقعا می افتد.
مقید باشید که حتما شبها را کنار هم بخوابید و به هیچ بهانه ای از این همخوابگی غافل نشوید.مقید باشید گاهی بدون مزاحمت بچه ها با هم بیرون بروید و مثل روزهای آغازین زندگی با هم قدم بزنید. اگر فیلم تماشا می کند کنار او بنشینید و با او فیلم ببینید. اگر بیکار است ظرف تخمه ای وسط بگذارید و با هم سرگرم گفتگو شوید درباره خودتان صحبت کنید و با یاداوری خاطرات شیرین باهم بودن دوباره لحظات عاشقانه را بازسازی کنید. به هر حال مقید باشید همسرتان را دوست داشته باشید و گاهی برای او زندگی کنید.
انسیه نوش آبادی
بخش خانواده ایرانی تبیان
مطالب مرتبط:
