آیا تحریم‌ها یک بهانه شده؟!
سالها بود که عادت کرده بودیم در انتهای هر خبری که از موفقیت در تولید یک محصول در داخل کشور منتشر می‌شد، از «خودکفایی» در آن زمینه شنیده و از اینکه فلان مقدار ارز صرفه جویی خواهیم کرد، به خود ببالیم اما ظاهرا این توفان نرخ ارز نیاز بود تا رشته هایمان یک شبه پنبه شده و حقیقت آشکار شود!
با شروع فصل سرما، سرماخوردگی بسیار شایع شده و به تبع آن استفاده از آنتی بیوتیک های مختلف، به ویژه نوع تزریقی آنها، به شدت رواج یافته است؛ اتفاقی که سالیان طولانی است به همین منوال تکرار می‌شود و تکرار می‌شود اما ظاهرا قرار نیست این همه تکرارِ ابتلا به بیماری های شایع و استفاده از آنتی بیوتیک، منجر به راه‌اندازی خط تولید داخلی آنها شده و دست کم ما را از امثال پنی سیلین‌های نامرغوب چینی خلاص کند!
به گزارش «تابناک»، چند ماهی است که تلاطم بازار ارز و دلار به شدت بر معیشت روزمره مردم اثر گذاشته و گاه تا آنجا پیش رفته که در نرخ های خدمات دولتی هم اثرات شگرفی ایجاد کرده است؛ گرانی هایی که ظاهرا تمامی ندارند و حتی یافتن راهکاری برای توقف رشدشان هم ساده به نظر نمی رسد اما وقتی شگفتی می آفرینند که در قالب افزایش نرخ برخی کالاها بروز می کنند که ظاهرا تولیدشان هیچ ارتباطی با مبحث دلار ندارد.
بدین ترتیب گاه شیر و لبنیات گران می‌شود تا دریابیم که در نهاده‌های دامی مانند علوفه در چه وضعیت نامطلوبی به سر می بریم و گاه با افزایش نرخ مرغ و تخم مرغ، گوشت، برنج، پودر رخت شویی، نان، سوخت، خودرو، بلیت پروازهای داخلی، آهن، سیمان، دارو و خیلی اقلام و خدمات دیگر، میزان وابستگی اقتصادمان به واردات عیان شده و اخبار مرتبط با خودکفایی در تولید فلان فرآورده و بهمان ماده اولیه به یادمان خواهد آمد.
به عبارتی بهتر، گران شدن دلار و گرانی های نشات گرفته از آن، به رغم مصیبت هایی که روانه زندگی مان می کند، از این رو جالب توجه است که برخی از حقایق مکتوم را آشکار ساخته و مثلا یادمان می آورد که در صنعت بسیار مهمی چون خودروسازی، اوضاع و احوال آنگونه که بیان می شد نبوده وگرنه چگونه است که نرخ محصولات خودروسازان داخلی یک شبه تا بیست درصد افزایش یافته و کماکان زمزمه های افزایش مجدد آن به گوش می رسد؟
انگار نه انگار که تاچندی پیش، تبلیغات فلان خودروساز بزرگ کشور بر مبنای درنوردیدن فلان قاره و بهمان بازار جهانی قرار گرفته بود اما اکنون مدیران آن بیست درصد افزایش نرخ را اندک ارزیابی می کنند و گاه از ضررهایی که در حال حاضر می پردازند(!) طرح گلایه می کنند
انگار نه انگار که تاچندی پیش، تبلیغات فلان خودروساز بزرگ کشور بر مبنای درنوردیدن فلان قاره و بهمان بازار جهانی قرار گرفته بود اما اکنون مدیران آن بیست درصد افزایش نرخ را اندک ارزیابی می کنند و گاه از ضررهایی که در حال حاضر می پردازند(!) طرح گلایه می کنند؛ یا زمانی که نصب کیسه هوا روی خودروها بر اساس قوانین استاندارد اجباری می شود، مدیر یکی دیگر از کارخانه های خودروسازی، در مراسم افتتاح کارخانه ساخت کیسه هوا، از خودکفایی در این زمینه سخن به میان می آورد اما چند ماه بعد که مهلت مصوب به اتمام می رسد، لازم است تا مهلت دیگری با دخالت هیات دولت در نظر گرفته شده و هیچ خرده ای بر سخن دیروز مدیر گرفته نشود.
با وضعیت عجیبی مواجه هستیم که در جاهای دیگر هم به چشم می خورد؛ چند سالی است که وزارت بهداشت مدعی شده با ساخت داروی ایدز (حتما وسعت تبلیغات صورت گرفته درباره ساخت داروی ارزشمند "آیمود" را به یاد دارید که این شائبه را ایجاد کرده بود که دیگر ایدز هم درمان یافته!) در داخل کشور، دست به کار بزرگی زده اما اگر به دام تخطئه زحمات دانشمندان نیافتیم، شرایط امروز جامعه نشان می دهد که در بسیاری از داروهای ساده تر هنوز "واردات" نقش فرمول جادویی مسئولان را ایفا می کند.
به عبارتی بهتر، چگونه می توان از خودکفایی در تولید یک محصول سخن راند اما با بر هم خوردن تعادل نرخ دلار و بازار واردات، تحریم ها را بهانه کرده و خواستار گران شدن نرخ خدمات و محصولات شد؟
اینجاست که به نظر می رسد بسیاری از "خودکفایی" هایی که در سالهای اخیر شنیده ایم، در بهترین حالت واقعیت ممزوج با اغراق بوده اند وگرنه چگونه ممکن است که یافتن یک قلم کالایی که در چند ماه گذشته با افزایش قیمت مواجه نشده باشد اینقدر سخت شده و ناممکن به نظر می رسد؟ چگونه ممکن است که سالها دستاوردهای ریز و درشت علمی را با "صرفه جویی ارزی" گره زده و از تولید شبانه روزی علم و دانش و به کارگیری آن در عرصه های مختلف گفته و موجی از شادکامی به جامعه گسیل کنیم اما در زمانی بسیار کوتاه همه پنبه هایمان زده شده و به نوعی ثابت شود که خودکفایی را در مرز توهم نگه داشته ایم؟
شاید بد نیست که در این بازار نا بسامان فعلی، گرانی ارز را زمینه ساز ارزیابی حقیقی از پتانسیل های داخلی دانسته و دست کم به سبک بررسی گزارش تفریغ بودجه، وعده های خودکفایی را گردآوری کرده و اگر ثابت شد که صحت نداشته، با متخلفان و دروغگویان برخورد قانونی کنیم تا "غرور ملی" مان بازیچه قرار نگیرد.
به نظر شما آیا زمان آن نرسیده که گزارش های "خودکفایی" را بازخوانی کرده و پاداش و جزا را در دستور کار قرار دهیم؟!
منبع:تابناک
مقالات مرتبط :
