تبیان، دستیار زندگی
پس از قرارگیری موز به عنوان تنها میوه وارداتی در اولویت هشتم کالاها و در نتیجه واردات آن با ارز مبادله‌ای انتظار می‌رفت که محموله‌های تازه وارداتی موز با قیمت‌های جدید در بازار عرضه شود که همین طور هم شد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

بازار میوه در یک نگاه


 پس از قرارگیری موز به عنوان تنها میوه وارداتی در اولویت هشتم کالاها و در نتیجه واردات آن با ارز مبادله‌ای انتظار می‌رفت که محموله‌های تازه وارداتی موز با قیمت‌های جدید در بازار عرضه شود که همین طور هم شد.

بازار میوه

میوه در سبد مصرفی خانوار ایرانی همواره جایگاه ویژه ای داشته است. در سال های گذشته همواره شاهد بوده ایم که با واردات میوه محصولات باغی باغداران کشور هدر رفته و باغداران متحمل فشارهای شدیدی شده اند. پس از ممنوعیت واردات میوه ها ( به جز موز) شاهد نوسانات جدی در بازار میوه هستیم.

طی روزهای اخیر قیمت موز به عنوان تنها میوه‌ای که اجازه واردات دارد تغییرات زیادی را شاهد بوده‌ است. رییس اتحادیه میوه و سبزی‌فروشان نوسان نرخ ارز را عامل تغییرات قیمت موز دانسته و البته معتقد است که رقابت بالا در بازار مانع افزایش بی‌رویه قیمت موز می‌شود.

گزارش های قیمتی زیر مربوط به صبح شنبه 20 آبان است. به گفته حسین مهاجران (رئیس اتحادیه) موز با ارز زاد وارد و نوسان در قیمت ارز باعث نوسان در قیمت این میوه می‌شود.

در حالی که قیمت تمام‌شده هر تن موز به گفته مهاجران در حدود هشتصد دلار است، بالا‌ترین افزایش قیمت در توزیع عمده موز کیلویی 4000 تومان بوده که خرده‌فروشان هر کیلو از آن را با 5000 تومان به دست مصرف‌کننده می‌رسانند. البته در حال حاضر قیمت موز در میوه‌فروشی‌ها 3500 تومان تا 4000 تومان و قیمت توزیع عمده‌ی ن نیز 3400 تومان است.

طی روزهای اخیر تنها قیمت موز به عنوان تنها میوه‌ای که اجازه واردات دارد تغییرات زیادی را شاهد بوده‌ است

این درحالی است که هفته گذشته قیمت توزیع عمده‌ی موز به دست خرده‌فروشان 3900 تا 4500 تومان و قیمت توزیع ن در بین مصرف کنندگان بین 4200 تا 5000 تومان متغیر بوده است.

موز در حال حاضر تنها میوه وارداتی است که با توجه به قرار داشتن در اولویت هشتم می‌تواند با ارز مبادله‌ای وارد کشور شود. افزایش اخیر قیمت آن نیز همین موضوع است.

میوه

در حال حاضر بر خلاف موز سایر میوه‌ها با نوسان شدیدی در قیمت‌ها مواجه نبوده و تغییرات زیادی در قیمت‌ نها دیده‌ نمی‌شود.

بر این اساس، عمده میوه‌های پاییزه بر اساس کیفیت در رنج‌های متفاتی از قیمت قرار می‌گیرند.

به این ترتیب قیمت پرتقال شمال بر اساس کیفیت حداقل 1500 تومان و قیمت پرتقال جنوب به عنوان مرغوب‌ترین پرتقال موجود در بازار 3600 تومان است. نارنگی فجر نیز 4000 تومان و نارنگی شمال 2500 تا 3000 تومان است.

همچنین هر کیلو انگور 2500 تومان، توت فرنگی 8500 تومان، لیمو شیرین 1800 تا 2800 تومان، سیب 1800 تا 2800، انار 1500 تا 4000 تومان، کیوی 1800 تا 2800 تومان، لیمو ترش 2500 تا 6000 تومان و گوجه فرنگی 1200 تا 4000 تومان متغیر است. ‌

بد نیست اگر با نگاهی به گذشته، در بازار سالیان گذشته میوه و سبزی سرکی بکشیم:

در سال 59 بر اساس اطلاعیه شهرداری تهران، شورای نرخ‌گذاری میوه و تره‌بار، نرخ‌های عمده‌فروشی و خرده‌فروشی میوه و تره‌بار را در سطوح عمده‌فروشی و خرده‌فروشی به اطلاع شهروندان تهرانی رساند.

در حال حاضر بر خلاف موز سایر میوه‌ها با نوسان شدیدی در قیمت‌ها مواجه نبوده و تغییرات زیادی در قیمت‌ نها دیده‌ نمی‌شود

در این گزارش قیمت میوه‌های مختلف اعلام شد و گران‌ترین میوه در آن سال هلوآلبرتا بود با قیمت 125 ریال و همین میوه در سال 91 با قیمت 17500 به مشتری‌ها تحویل داده می‌شود.

در جدول زیر قیمت انواع میوه در سال 59 آمده است:

نام محصول

نرخ عمده فروشی

نرخ تک فروشی

خیار

15 الی 35 ریال

20 الی 48 ریال

بادمجان دلمه

20 الی 25 ریال

28 الی 35 ریال

پیاز

10 الی 16 ریال

14 الی 21 ریال

گوجه فرنگی

10 الی 18 ریال

15 الی 27 ریال

سیب زمینی

20 الی 15 ریال

26 الی 32 ریال

هنوانه

6 الی 10 ریال

10 الی 15 ریال

خربزه

15 الی 22 ریال

20 الی 30 ریال

طالبی

15 الی 30 ریال

20 الی 40 ریال

شلیل

70 الی 100 ریال

90 الی 125 ریال

آلو قرمز و آلو زرد

40 الی 80 ریال

50 الی 100 ریال

گلابی

60 الی 100 ریال

75 الی 115 ریال

هلو هسته جدا

60 الی 90 ریال

75 الی 115 ریال

هلو آلبرتا

80 الی 100 ریال

100 الی 125 ریال

لیموترش

40 الی 50 ریال

52 الی 65 ریال

انگور شانی

40 الی 50 ریال

55 الی 75 ریال

انگور عسگری

20 الی 30 ریال

30 الی 45 ریال

انگور سمرقندی

50 الی 60 ریال

65 الی 80 ریال

در پایان ذکر این نکته لازم به نظر می رسد که مقصود از ارائه این قیمت ها مقایسه قیمتی و ارائه تصویری از گرانی قابل توجه میوه نیست. چرا که چنین مقایسه ای بدون توجه به عوامل مهم اقتصادی مثل سطح درآمد و سطح عمومی قیمت ها در حکم قیاس مع الفارق است.

فرآوری: ریحانه حمیدی فر

بخش اقتصاد تبیان
 
منبع: ایسنا/عصرایران