نشست مطبوعاتی فیلم کافه ترانزیت

مهر-  کامبوزیا پرتوی، نویسنده و کارگردان این فیلم در ابتدای نشست گفت: در دهه 60 قرار بود فیلمی را برای کانون پرورش فکری کودکان بسازم، که تقریباً چنین داستانی داشت، ولی نتوانستم در آن زمان آن کار را کنم. سه، چهار سال پیش در جشنواره فجر تهیه‌کننده‌هایی از آمریکا و کانادا آمدند و از من خواستند راجع به آشپزی ایران فیلم بسازم. در ابتدا ناراحت شدم ولی بعد که فکر کردم دیدم که غذا نیازی جهانی است و تمام فیلم‌‌هایی که راجع به غذا ساخته شده‌اند خوب و موفق بودند. مدتی طول کشید تا قضیه 11 سپتامبر پیش آمد و همه چیز تقریبا به هم خورد. این طرح را پیش آقای سماواتی بردم و ایشان گفتند شروع کنیم.

وی در مورد  ریتم فیلم گفت:  فکر ‌کردم که اگر ریتم کندترشود و داستان بیشتر طول بکشد خسته‌کننده می‌شود. در ابتدا پایان دیگری داشت و این پایان سر مونتاژ انتخاب شد و الان فکر می‌کنم یک سکانس کم دارد.

کارگردان کافه ترانزیت گفت:  در مورد انتخاب فرشته صدرعرفایی باید بگویم که چون ایشان همسر بنده هستند نمی‌توانستم در مورد مناسب بودن نقش برای ایشان فکر کنم. اما بعد از سه ماه به این نتیجه رسیدم که غیر از ایشان هیچ‌کس مناسب نقش نیست.

در تدوین کار، آقای ژاک پیتا به عنوان مشاور وارد کار شدند و نظراتی دادند. این حضور اصلا ربطی به تدوین آقای پناهی نداشت. من تا از فیلم فاصله نگیرم نمی‌توانم متوجه ایراد بشوم.

شخصیت‌ پردازی برای من اهمیت بسیار دارد. در این کار تیپ ندیدم و فکر کنم همه شخصیتند. فقط در مورد مادر ناصر شک داشتم که وقتی دیدم بقیه باورش کردند، مطمئن شدم که او هم شخصیت است.

امیر سماواتی، یکی از تهیه‌کنندگان فیلم نیز در ادامه نشست گفت: خیلی خوشحال هستم که بهروز هاشمیان در جمع ماست. من به سینما از باب فیلمنامه نگاه نمی‌کنم، بلکه از باب آدم‌ها نگاه می‌‌کنم. باید بگویم پرتوی یک هنرمند بزرگ است. ویژگی «کافه ترانزیت» این است که تمام صفات کامبوزیا پرتوی مثل مهربانی، گذشت‌ها،‌ لطافت‌ها و... به کار تزریق شده بود و ما سعی کردیم تا او فیلم خودش را بسازد.

باید یادی کنیم از دوستانی که جایشان الان خالی است مثل جعفر پناهی، حسن غفاری، ستاره پارسی، فرهاد فارسی و همکاران خارجی‌مان.

فرشته صدرعرفایی، بازیگر فیلم، با اشاره به اینکه  اولین کمک برای یک بازیگر فیلمنامه است گفت: راهنمایی‌های کارگردان در ارائه نقش کمکم کرد. تمام نقش‌های مقابل من در این کار باتجربه بودند و این کمک زیادی به من کرد. تجربه خیلی خوبی بود.

محمدرضا سکوت، فیلمبردارنیز گفت: همکاری در «کافه ترانزیت» از طریق مدیر تولید این کار، آقای مرتضی متولی به من پیشنهاد شد. تلاش کردم فضای مورد نظر آقای پرتوی را ایجاد کنم.