محاسبه كار
به این تصویر توجّه كنید. شخص برای به حركت درآوردن فرد دیگر به آن نیروی مایل F با زاویه 
( نسبت به افق) وارد می‌كند.
با توجّه به آن چه در تجزیه نیروها آموختید:
بخشی از این نیرو رو به جلو بوده 
و بخشی از آن رو به بالا می‌باشد
، اما آن فرد هم چنان نشسته است و اصلاً رو به بالا حركتی نمی‌كند.
پس كار مربوط به نیروی Fy صفر است، اما نیروی Fx دقیقاً در راستای جا به جایی d است، پس كار انجام می‌دهد.
پس اگر نیروی F ضمن جابجایی فرد ثابت باشد، بنا به آن چه گفته شد، كار آن نیرو را به صورت زیر نشان می‌دهیم:
در رابطه بالا F نیرو بوده و واحد آن نیوتن ( N ) و (d) همان جا به جایی با واحد متر(m).
و بالاخره زاویه بین نیرو و جا به جایی بوده و بین ٠٠ تا ١٨٠٠می‌باشد.
در اینجا W كار نیروی F بوده و واحد آن نیوتن متر (N.m) است كه به افتخار آقای ژول (j) به اسم ایشان ثبت شده است.
اگر نیرو و جا به جایی به مرور زمان تغییر كند آنگاه محاسبه كار چگونه انجام می‌پذیرد؟
در حالت كلی مقدار كار را بایستی بر اساس مساحت گیری از رابطه نیرو- جا به جایی به دست آورد. به فیلم زیر توجّه كنید.
به عنوان مثال، فنر (در هنگام باز و بسته شدن) متناسب جا به جایی نیرو اعمال می‌كند، در نتیجه در محاسبه كار باید از روش فوق بهره جست. این موضوع در فیلم زیر آمده است.
مرکز یادگیری سایت تبیان - تهیه: محسنی
تنظیم: مریم فروزان کیا
