فاصله ما تا مدرسه هوشمند مطلوب

در اواخر سال 1390 شبكه ملی مدارس رسماً به بهره‌برداری رسید و 35 هزار مدرسه تا پایان سال به این شبكه متصل شدند. هم‌اكنون نیز تلاش بر این است كه در فاز سوم پیاده‌سازی این طرح ملی، تا پایان امسال بیش از 40هزار مدرسه به شبكه ملی مدارس و در نهایت به شبكه ملی اطلاعات متصل شوند.

تأمین و فراهم كردن امكان اتصال تمامی واحدهای آموزشی در سراسر كشور به شبكه ملی اطلاعات، ویژگی نهایی طرح شبكه ملی مدارس است كه قابلیت دسترسی به اینترنت، اینترانت داخلی و سرویس تركیبی توأم روی یك بستر و تجهیز و هوشمندسازی 1600 مدرسه در سراسر كشور را عملیاتی می‌كند.

وضعیت آموزشی در بسیاری از كشورهای جهان تحت تأثیر اینترنت و كاربردهای فناوری اطلاعات و ارتباطات قرار گرفته است، در ایران نیز با توجه به مشكلاتی كه در آموزش مدارس كشور وجود دارد راهكار توسعه مدارس هوشمند پیشنهاد شده است.

با توجه به نبودن زیرساخت مناسب ارتباطی و نرم‌افزاری و سخت‌افزاری و همچنین نبود معلمان آموزش‌دیده، حركت در این مسیر و توسعه این راهكار را دچار تردید كرده است. بیش تر چالش‌های موجود بر سر راه توسعه مدارس هوشمند، مربوط به شبكه‌های دسترسی و نبودن یك استراتژی مناسب برای حمایت از مدارس هوشمند در حوزه زیرساخت ارتباطی است. یكی از مشكلات مدارس هوشمند مخابرات است. چون اگر برای تولید محتوایی دیجیتالی سرعت اینترنتی و دسترسی كم باشد، تولیدكنندگان محتوای دیجیتالی مجبورند محتوایی تولید كنند كه كیفیت پایینی دارد. و طبیعی است كه نمی‌تواند تأثیر آموزشی مطلوب داشته باشد.

مشكل بعدی در این زمینه نبود معلم آموزش‌دیده در مدارس هوشمند است. بنابراین باید با یك سیستم آموزشی مناسب نسبت به ارتقای توانمندی معلمان كوشید تا بتوانند كارایی لازم را در مدارس هوشمند داشته باشند.

چون آموزش و پرورش به تنهایی نمی‌تواند این امر مهم را عملیاتی و اجرا كند و همه سازمان‌ها و وزارتخانه‌ها كه می‌توانند در این زمینه كاری انجام دهند، مسئولند.

12 میلیون دانش‌آموز ساعت‌های زیادی را در مدرسه می‌گذرانند كه باید عدالت آموزشی و ارتقای سطح آموزشی را درحق آنان ادا كرد.

این عدالت و ارتقای سطح آموزش، همان امكان استفاده این دانش آموزان از فضای مجازی است. طرح هوشمندسازی مدارس به دنبال تحقق این موضوع است. لازمه اینكه تمام مدارس كشور هوشمند شوند، ایجاد خط ارتباطی مناسب برای مدارس است كه از طریق ایجاد پهنای باندMb2 می‌توان در این راه قدم گذاشت.

در زمینه هوشمندسازی، وزارت آموزش و پرورش خیلی هزینه نمی‌كند و فقط با مطرح كردن بحث رقابت میان مدارس، همه امور از قبیل هزینه‌ها، تجهیزات نرم‌ افزاری و سخت‌افزاری را به خود مدارس واگذار كرده است. متاسفانه در كشور ما عملا مدرسه هوشمند وجود ندارد و هوشمندسازی به معنای واقعی در هیچ‌یك از مدارس ما اتفاق نیفتاده است و فقط در حد یك اسم است. هم چنین دانش آموزان شناخت بسیار كمی از كتاب‌های هوشمند دارند.