تبیان، دستیار زندگی
غدد بزاقی از چندین بخش کوچک تشکیل شده اند که هر بخش، نقشی در ساختن بزاق دارد. این بخش ها ممکن است دچار عوارض...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

سرطان غدد بزاقی در دهان


هر یک از غده های بزاقی می‌تواند سرطانی شود، اما در بیشتر موارد این وضعیت برای غدد بناگوشی رخ می‌دهد (85 درصد موارد سرطان های غدد بزاقی).


غدد بزاق دهان

غدد بزاقی از چندین بخش کوچک تشکیل شده اند که هر بخش، نقشی در ساختن بزاق دارد. این بخش ها ممکن است دچار عوارض و بیماری های متعدد شوند، از جمله: مشکلات عملکرد ترشحی، لیتیاز، عفونت و حتی سرطان.

در بیشتر موارد، تومورهای غدد بزاقی خوش خیم هستند، اما ممکن است بعضی از آنها بدخیم باشند، خصوصاً تومورهایی که مربوط به غدد بزاقی بناگوشی می‌شوند.

کارکرد غدد بزاقی تولید بزاق است، بزاق برای مرطوب کردن دهان به کار می‌رود. علاوه بر این در هضم غذا و سلامت دهان و دندان نیز نقش دارد.

غدد بزاقی تعدادشان بسیار زیاد است، و دور تا دور دهان واقع شده اند. با این حال سه نوع غدد بزاقی اصلی وجود دارد: غدد بناگوشی در گونه ها، غدد زیرفکی در هر دو طرف گردن و غدد زیر زبانی در زیر زبان و دو طرف آن.

هر یک از غده های بزاقی می‌تواند سرطانی شود، اما در بیشتر موارد این وضعیت برای غدد بناگوشی رخ می‌دهد (85 درصد موارد سرطان های غدد بزاقی).

بیشتر سرطان های غدد بزاقی با رشد کندی که دارند، خوش خیم هستند (75 درصد موارد). آنها شبیه به گره های کوچکی هستند که در مخاط دهانی شناورند و یا کیست های ثابت و کوچکی هستند.

زمانی که تومورهای غدد بزاقی بدخیم اند ( 20 تا 25 درصد موارد)، رشدشان سریع تر و پیش بینی نشده است. بنابراین گره های کوچک، محکم و ثابت خواهند بود

عوامل خطر سرطان غدد بزاقی

وراثت (ژنتیک)

محیط زندگی، خصوصا آلودگی هوا

استعمال دخانیات

رادیوتراپی سر و گردن

قرار گرفتن در معرض مواد سرطان زا (نیکل، سیلیس، پارافین و...) به واسطه شغل افراد

سابقه سرطان پوست

استفاده از فرآورده های رنگی برای موها

استفاده خیلی زیاد از سبزیجات کنسروشده در نمک

استفاده بیش از حد از تلفن همراه بدون گوشی

علائم سرطان غدد بزاقی

احساس درد در دهان

زخم در پرده مخاطی دهان که روی تومور را می‌پوشاند.

از دست دادن توانایی ایجاد حرکت در صورت

وجود توده ای بی درد در کام، لب ها یا داخل دهان

گرفتگی یا احتقاق بینی

ایجاد تغییراتی در بینایی

در تمام موارد، باید با پزشک معالج تان صحبت کنید. اگر این علائم را در خود مشاهده می‌کنید، گاهی اوقات لازم است با متخصص گوش و حلق و بینی و یا متخصص فک و صورت مشورت کنید.

بخش سلامت تبیان


منبع: سیمرغ

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.