معرفت از نگاه امام رضا(ع)
اما معرفت پا برجا آن است که خداوند هیچ گاه آن را باز نستاند و اما معرفت به امانت سپرده شده آن است که به مرد داده شود سپس از او ستانده شود.
فضل گفت به امام رضا (ع) عرض کردم: یونس بن عبدالرحمن گمان می کند که معرفت اکتسابی است.
امام (ع) فرمود: "لا؛ ما أصاب، ان الله یعطی من یشاء فمنهم من یجعله مستقرا فیه، و منهم من یجعله مستودعا عنده، فأما المستقر، فالذی لا یسلب الله ذلک أبدا، و أما المستودع، فالذی یعطاه الرجل ثم یسلبه ایاه"
نه، به خطا رفته است، به درستی که خداوند به هر که خواهد معرفت را بدهد، از آنان کسانی باشند که خداوند معرفت را در ایشان پا برجا داشته و کسانی دیگر باشند که خداوند معرفت را در ایشان به امانت سپرده است.
اما معرفت پا برجا آن است که خداوند هیچ گاه آن را باز نستاند و اما معرفت به امانت سپرده شده آن است که به مرد داده شود سپس از او ستانده شود.
صفوان بن یحیی گفت: از امام رضا (ع) پرسیدم که آیا بندگان در معرفت دخالتی دارند؟
فرمود:« لا قلت: لهم فیها أجر؟ قال(ع): نعم تطول علیهم بالمعرفه، و تطول علیهم بالصواب »
امام(ع) فرمود: نه. عرض کردم: یا در آن پاداشی دارند؟ امام(ع) فرمود: آری. خداوند با فضل و بزرگی خویش به آنان معرفت داده و با فضل و بزرگی اش به آنان درستی دهد.
منبع: کتاب علی بن موسی الرضا(ع)
بخش حریم رضوی
