... و پدر این گونه بود !

ابوالحسن موسی بن جعفر علیه السلام به سال (یکصد و هشتاد و سه)، در (پنجاه و چهار) سالگی دنیا را پشت سر نهاد.

میلادش در سال (یکصد و بیست و نه) هجری بود؛

و بدین سان، (نوزده) سال را با پدر خویش و (سی و پنج) سال را بدون وی زیست.

. . . .

اگر همه‌ی عقل‌ها را در کنار هم می‌نهادند، به بلندای عقل و فهم او نمی‌رسید

با این حال،

اما گاه با یکی از غلامان سیاه‌پوست خویش را به مشورت می‌نشست

و با او رای می‌زد

و از او نظر می‌خواست.

باری،

کسانی به حضرت خرده گرفتند و گفتند:

آیا شما، با این جایگاه و با اندیشه‌ای که خود دارید،

با چنین کسی، از میان غلامان خود، رایزنی می‌کنید؟

و نظر او را می‌جویید؟

فرمود:

شاید خداوند، تبارک و تعالی، زبان وی را به حق بگشاید

و حرف درستی از دهانش بیرون آید

و گفتاری راهگشا بر زبان آورد.

و پدر این گونه بود، که از آنان نظر می‌خواست

و گاه آنان

چیزی می‌گفتند و اشاره‌ای می‌کردند و نظری می‌دادند

و پدر دیدگاه و رأی آنان را در کار باغ و بستان به کار می‌گرفت

آری،