به نظر شما مرگ پایان زندگی است؟

مرگ پایان زندگى نیست، بلكه انتقال از سرایى به سراى دیگر است; سرایى جاودانه كه همان قیامت و جهانى باقى مى باشد.ضمناً بین دنیا و قیامت، سراى دیگرى وجود دارد كه «برزخ» نامیده مى شود وانسان پس از مرگ مدتى را در آن به سر مى برد.

آیات قرآن و احادیث اسلامى گواه آن است كه معاد انسانها، هم جسمانى است و هم روحانى. مقصود از معاد جسمانى این است كه بدن در سراى دیگر محشور گردیده و نَفْس بار دیگر به آن تعلّق مى پذیرد، وپاداشها و كیفرها، و لذات و آلامى كه جنبه جزئى وحسّى دارند و تحقق آنها بدون بدن و قواى حسّى امكان پذیر نیستند، تحقق مى یابد.

مقصود از معاد روحانى نیز این است كه علاوه بر پاداش و كیفرهاى حسى و لذات وآلام جزئى وجسمانى، یك رشته پاداشها و كیفرهاى روحى وغیر حسى نیز براى صالحان و تبهكاران در نظر گرفته مى شود كه روح در درك و دریافت آنها نیاز به بدن و قواى حسّى ندارد.  مانند درك رضوان خدا، كه قرآن پس از شمردن پاداش هاى حسّى مى فرماید:(رِضْوانٌ مِنَ اللّهِ أَكْبَر ذلِكَ هُوَ الفَوزُ العَظیمُ)(توبه/72); یا اندوه و حسرت جانكاه ، چنانكه مى فرماید:(أَنْذِرْهُمْ یَومَ الحَسْرَةِ إذْ قُضِىَ الأَمْرُ وَ هُمْ فِی غَفْلَة وَ هُمْ لا یُۆْمِنُون)  (مریم/39): ستمگران را از روز حسرت بیم ده، آنگاه كه عذاب آنان قطعى مى شود، در حالیكه آنان در این دنیا در غفلت فرو رفته و ایمان نمى آورند، و نظایر آن.

مرگ پایان زندگی نیست

مرگ پایان زندگى نیست، بلكه انتقال از سرایى به سراى دیگر است; سرایى جاودانه كه همان قیامت و جهانى باقى مى باشد.ضمناً بین دنیا و قیامت، سراى دیگرى وجود دارد كه «برزخ» نامیده مى شود وانسان پس از مرگ مدتى را در آن به سر مى برد.

حقیقت زندگى برزخى، براى ما روشن نیست و اطلاع ما از آن، در همان حدّى است كه قرآن و روایات به گونه اى ما را به آن ارشاد مى كند. به برخى از رهنمودهاى قرآن در این زمینه توجه كنید:

الف ـ آنگاه كه مرگ یك مشرك فرا  مى رسد، مى گوید خدایا مرا بازگردان،باشد كه وظایفى را كه ترك كرده ام، به جاى آورم. خطاب مى آید: هرگز! این سخن، لقلقه زبانى بیش نیست. سپس مى فرماید: (وَ مِنْ وَرائِهِمْ بَرزَخٌ إِلى یَومِ یُبعَثُون) (مۆمنون/100). یعنى: میان آنها و زندگى دنیا، برزخى است تا روز رستاخیز.

آیه فوق حاكى است كه انسانها پس از مرگ نیز وجود و واقعیتى دارند، ولى حائلى مانع از بازگشت آنها به دنیاست.

ب ـ درباره شهیدان مى فرماید: (وَ لا تَقُولُوا لِمَنْ یُقْتَلُ فِی سَبِیلِ اللّهِ أَمْواتٌ بَلْ أَحْیاءٌ وَ لكِنْ لاَّ تَشْعُرُون)(بقره/154): به كسانى كه در راه خدا كشته مى شوند، مرده نگویید; بلكه آنان زنده اند ولى شما درك نمى كنید.

در آیه دیگر، آثار حیات را براى شهیدان راه خدا بر شمرده و مى فرماید:(فَرِحِینَ بِما آتاهُمُ اللّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ یَسْتَبْشِرُونَ بِالّذینَ  لَمْ یَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلاّ خَوفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ)  (آل عمران/170): آنان به آنچه كه خدا از فضل و كرم خویش به ایشان بخشیده است شادمانند، و به كسانى كه در پى ایشان بوده ولى هنوز به آنان نپیوسته اند مژده مى دهند كه بیمى بر آنها نیست، و محزون نیز نمى باشند (مقصود، نداشتن بیم ازعذاب اخروى و اندوه بر اعمال دنیوى است).

ج ـ در باره گنهكاران ، خصوصاً آل فرعون ، گزارش مى دهد كه پیش از فرا رسیدن روز قیامت هر صبح و شام آنها بر آتش عرضه مى شوند، و در روز  رستاخیز نیز گرفتار شدیدترین عذاب مى گردند، چنانكه مى فرماید: (النّارُ یُعرضُونَ عَلَیها غُدُوّاً و عَشِیّاً وَیَوم تَقُومُ السّاعَةُ أَدْخِلُوا آلَ فِرْعَونَ أَشَدَّ العَذابِ)  (غافر/46)

منبع :

سایت غدیر