بیماری منییر با سرگیجه و کمشنوایی
در اکثر موارد این بیماری فقط بر گوش تاثیر می گذارد. محققان هنوز علت قطعی آن را نمیدانند، اما فکر میکنند به دلیل اختلال در مایع گوش داخلی به نام آندولنف ایجاد میشود.
علایم بیماری منییر
علایم این بیماری به شکل ناگهانی رخ میدهد.
- سرگیجه: احساس سرگیجه به شکل ناگهانی به فرد دست میدهد و احساس میکند که اتاق دور سر او میچرخد یا خودش میچرخد. در نتیجه تعادل خود را از دست میدهد.
این سرگیجه بدون هیچ گونه علامت هشدار دهندهای بروز میکند و به مدت 20 دقیقه تا دو ساعت یا بیشتر طول میکشد. اگر سرگیجه شدید باشد میتواند باعث تهوع و استفراغ شود.
- کاهش شنوایی: کم شنوایی در این بیماری متغیر است. در نهایت بسیاری از افراد بیمار دچار کم شنوایی دائمی میشوند.
- وزوز گوش: صدای زنگ یا غرش یا سوت زدن یا صدای خش خش در گوش فرد مبتلا احساس میشود. فرکانس وزوز گوش در این دسته از افراد فرکانس بم میباشد.
- احساس پری در گوش: فرد مبتلا احساس پری و یا فشار در گوش خود دارد (به دلیل افزایش فشار مایع گوش داخلی).
منییر میتواند استرسزا باشد. سعی کنید با ورزش منظم، استراحت و خواب کافی، استرس و تنش را از خود دور کنید
هشدار
سرگیجه، علامت مشترک بسیاری از بیماریهاست؛ مانند سکته مغزی، تومور مغزی، ام اس و بیماریهای قلبی.
پزشک متخصص باید مراقب باشد که اگر سرگیجه با هر یک از علایم زیر همراه بود، سریعا درمانهای اولیه را در نظر بگیرد:
- سردرد غیرعادی و شدید
- اختلال بینایی و یا دوبینی
- اختلال در گفتار
- ضعف پا یا بازو
- بیهوشی
- افتادن یا پرت شدن یا مشکل در راه رفتن
- بی حسی و یا سوزش عضلات
- بینظمی ضربان قلبمنییر میتواند استرسزا باشد. سعی کنید با ورزش منظم، استراحت و خواب کافی، استرس و تنش را از خود دور کنید
راههای تشخیص بیماری منییر
1- بررسی آزمونهای پزشکی و بررسی سابقه خانوادگی بیمار:
- بررسی سابقه ابتلا به بیماریهای عفونی و یا آلرژی
- بررسی داروهایی که فرد مصرف میکند.
- بررسی مشکلات شنوایی فرد که از گذشته داشته است.
- بررسی سلامت عمومی فرد
- بررسی سابقه خانوادگی ابتلا به مشکلات گوش داخلی
2- ارزیابیهای شنوایی: متخصص شنواییسنجی، با بررسی شنوایی فرد ابتلای او به منییر را تایید و یا رد میکند. این متخصص دو صدای بسیار شبیه به هم را برای بیمار از طریق هدفون پخش میکند و میزان تشخیص این دو صدا توسط فرد بیمار را میسنجد.
از طریق این تست، نه تنها حس شنوایی فرد ارزیابی میشود، بلکه شنواییسنج متوجه میشود که کمشنوایی منشا عصبی دارد و یا منشاء آن در گوش داخلی و حلزون گوش است.
3- ارزیابی تعادل فرد: بین حملات سرگیجه در مبتلایان به منییر، وضعیت تعادل فرد به حالت عادی برمیگردد. در این فاصله، تعادل فرد مورد ارزیابی قرار میگیرد.
سرگیجه، علامت مشترک بسیاری از بیماریهاست؛ مانند سکته مغزی، تومور مغزی، ام اس و بیماریهای قلبی.
4- آزمایشENG: شنوایی شناس با نصب الکترود در نزدیکی چشمها و یا قرار دادن عینک بر روی چشمها، حرکات چشم را بررسی میکند. با اندازهگیری حرکات غیرارادی چشمها در پاسخ به محرکهایی که فرستاده میشود میتوان ابتلا به منییر را در فرد بررسی کرد.
5- آزمایش صندلی چرخان
6- ام آر آی
7- سی تی اسکن استخوان
8- شنواییسنجی ساقه مغز: در این تست، اعصاب شنوایی و مغز مورد بررسی قرار میگیرند. توسط این تست میتوان وجود توموری که در عملکرد عصب شنوایی اختلال وارد میکند را تایید و یا رد کرد.
درمان بیماری منییر
با آن که هیچ درمان قطعی و شناخته شدهای برای بیماری منییر وجود ندارد، با این حال فرد مبتلا میتواند با رعایت نکات زیر به تسکین علایم خود کمک کند:
- پزشک ممکن است راهکارهایی را مبنی بر کاهش مایعات بدن ارائه دهد. پس سعی کنید میزان مایعات بدن خود را کنترل کنید تا دچار فشار در گوش داخلی و به دنبال آن تشدید حملات منییر نشوید.
- مصرف قرص و داروهای دیورتیک (ادرارآور) که پزشک تجویز کرده باشد.
- رژیم غذایی کم نمک
- جلوگیری از حرکات ناگهانی که علایم را در فرد بدتر میکند.
- اجتناب از لامپ روشن در محیط اطراف در طول حملات سرگیجه، زیرا سبب بدتر شدن علایم منییر خواهد شد.
- در حین بروز علایم استراحت کنید و فعالیت خود را کنار بگذارید.
- منییر میتواند استرس زا باشد. سعی کنید با ورزش منظم، استراحت و خواب کافی، استرس و تنش را از خود دور کنید.
- مشروبات الکلی ننوشید و مصرف کافئین (مثل قهوه) را کاهش دهید.