تجمع شیعیان درب خانه امام رضا (ع) و عدم اجازه امام به آن ها

پسر رسول خدا این چه ستمی است که برما روا می داری ما را خوار می گردانی بعد از این همه سرگردانی که اجازه شرفیاب شدن نمی دادی دیگر چه برای ما باقی ماند.

عده ای جلوی درب خانه امام (علیه السلام) جمع شدند و از آن بزرگوار اجازه ورود خواستند. گفتند به حضرت رضا (علیه السلام) عرض کنید یک گروه از شیعیان علی (علیه السلام) می خواهند به محضر شما شرفیاب شوند.

امام (علیه السلام) در پاسخ آنها فرمود: بگویید من مشغولم آنها را برگردانید.

فردا آمدند مانند روز قبل خود را معرفی کردند باز فرمود آنها را برگردانید.

تا دو ماه به همین طریق می آمدند و برمی گشتند بالاخره از شرفیابی مأیوس شدند.

روزی به دربان گفتند: به آقای ما علی بن موسی (علیه السلام) بگو ما شیعه پدرت علی (علیه السلام) هستیم دشمنان به واسطه اجازه ندادن شما ما را سرزنش کردند این بار بر می گردیم و از خجالت به وطن خود نخواهیم رفت زیرا تاب شماتت دشمنان را نداریم.

این مرتبه اجازه فرمود.

داخل شدند و سلام کردند. امام (علیه السلام) نه جواب سلام و نه اجازه نشستن داد، همانطور ایستاده عرض کردند: پسر رسول خدا این چه ستمی است که برما روا می داری ما را خوار می گردانی بعد از این همه سرگردانی که اجازه شرفیاب شدن نمی دادی دیگر چه برای ما باقی ماند.

فرمود: این آیه را بخوانید:

در این عمل من از خدا و پیغبر و علی و اباء طاهرینم (علیهم السلام) پیروی کردم آنها شما را مورد سرزنش قرار دادند من نیز چنین کردم.

عرض کردند علت چه بود که مورد سرزنش واقع شدیم؟

فرمود:

شما ادعا می کنید ما شیعیان علی (علیه السلام) هستیم. وای بر شما، شیعیان امام علی (علیه السلام)، امام حسن و امام حسین و اباذر و سلمان، مقداد و عمار و محمد بن ابی بکر هستند. آن کسانی که کوچکترین مخالفت را نسبت به دستورات علی (علیه السلام) نکردند و مرتکب یک کار که او نهی کرده بود نشدند، اما شما می گویید شیعه علی هستیم در بیشتر کارها مخالف او هستید و نسبت به بسیاری از واجبات کوتاهی می کنید. حقوق برادران را سبک می شمارید. آنجا که باید تقیه کنید، رعایت نمی کنید، آنجا که نباید تقیه کنید تقیه می کنید. اگر بگوئید دوستان و محبین آن آقا هستیم با دوستانش دوست و با دشمنانش دشمن هستیم این سخن را رد نمی کنم اما مقامی بسیار ارجمند را ادعا کردید اگر گفته خود را به وسیله اعمال و رفتار ثابت نکیند هلاک خواهید شد مگر رحمت پروردگار نجاتتان دهد.

عرض کردند ای پسر رسول خدا (صلی الله علیه و له) اینک از گفته خود استغفار می کنیم و توبه می نمائیم همانطوری که شما تعلیم دادی می گوئیم، شما را دوست داریم دوست دوستان شما و دشمن دشمنانتان هستیم، دراین هنگام امام رضا (علیه السلام) فرمود:

بیایید بالاتر بیایید بالاتر. پیوسته آنها را بالاتر می برد تا پهلوی خود نشانید، آنگاه از دربان سۆال کرد چند مرتبه اینها آمدند و اجازه نیافتند؟ عرض کرد شصت مرتبه. امام فرمود: تو هم شصت مرتبه به آنها سلام کن و سلام مرا نیز برسان. زیرا که اینها استغفار و توبه کردند. به همین خاطر گناهانشان محو شد و به سبب محبتی که با ما دارند سزاوار احترامند. به احتیاجات خود و خانواده شان رسیدگی کن از نظر مالی به نها کمک فراوانی کن.[2]

پی نوشت ها

(١)‌ شوری ـ 20

(2) بحار، ج15،چاپ قدیم، ص224.

بخش حریم رضوی