امتداد روضه ی ناخوانده
ای یادگار تیره ی مردان راستین ای شاه بیت پنجم غمنامه ی امین پروردگار درد، خداوند اشک و آه ای ماهِ خاک خورده تنِ آسمان نشین گشتی بهانه ای و خدا علم آفرید میراث دار علم خداوند عالمین ای آفتاب، رشحه ای از روشنای تو و ای ماهتاب در به درت در حجاز و چین کاش از سرادقات جمال تو می گرفت نوری دل سیاهِ سیه کارِ آهنین لب باز کن که تشنه ی غمنامه خوانی ام بگشا گره ز کار غزلهای آتشین آغاز کن چکامه ی یک دشت بی کسی فریاد کن عروج تپشنامه ای حزین هفتاد و دو سرود شکسته به روی خاک یا ناله های قافله سالار بی معین از دست آب آور نومید تشنه لب از طفل خاک خورده ی بی شیر نازنین تصویرکن که خون شود از وصفت آسمان آن آتش فتاده به دامان و آستین غوغای غارت و نفَس خسته ی امام فریاد الغیاث حرم از شرار کین از آن سری که بر سر نیزه شد بلند از خون تازه ای که روان بود از وتین از دستهای بسته و از دستهای باز از چهره ی گشاده و از چشم ..... (نقطه چین) آیینه ای که از هدف سنگها شکست خورشید خون گرفته، که افتاد بر زمین زندان کودکان بلادیده، وصف کن آغوش نیمه جان تو و دختری حزین آن دختری که کُنج خرابه ز دست رفت تنها به عشق پادشه عشق آفرین برگشتن تو از سفر شام، معجزه است ای یادگار قافله ی زخمگین دین با یاد دختری که به خاک خرابه خُفت خاکی ست قبر خاکی ات ای ماه پنجمین در سینه ی تو دفن شده روضه های باز تو امتداد روضه ی ناخوانده ای، ... همین بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان
حامد اهور
