رأس ساعت سر

کسی که کودکی اش رأس ساعت سر بود

رسیده بود به حرفی که حرف آخر بود

تمام خاطره ی کودکی این آقا

پر از حضور غریب گلو و خنجر بود

ز کودکی خودش تا خودِ همین حالا

همیشه منتظر مردِ آب آور بود

تمام غصه اش این بود که گلوش چرا

بزرگ تر ز گلوی علی اصغر بود؟

تو یک طرف ،همه ی علم یک طرف اما

چگونه بود که این کفّه ها برابر بود

همین که زهر اثر کرد مرد با خود گفت:

هشام هرچه که بود از یزید بهتر بود

بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان

مهدی رحیمی