مغز، چقدر در ظرف آزمایشگاه زنده می ماند؟
یك دانشمند علوم اعصاب دانشگاه نیویورك موفق به ابداع شیوه‌ای شده كه بتوان مغز یك خوچكه هندی جوان را برای یك روز كامل كاری در یك مخزن پر از مایعات به شكل زنده نگهداری كرد.
دانشمندان تاكنون توانسته‌اند مغز سگ ها، گربه‌ها و میمون ها را برای مدت كوتاه به شیوه‌های مختلف در خارج از بدن این حیوانات به شكل زنده نگهداری كنند اما موفق‌ترین آماده‌سازی كل مغز یك پستاندار در اوایل دهه 1980 انجام شده بود.
دكتر رودولفو لیناس از مركز پزشكی لانگون دانشگاه نیویورك و همكارانش برای انجام این كار، حیوان را بیهوش و سینه آن را باز كرده و با تزریق سالین سرد به آئورت صعودی، مغز را خنك كردند.
محققان پس از استخراج مغز از جمجمه، آن را به انتهای یك مخزن با نخ بسته و اطراف آنرا با مهره‌های شیشه‌ای پر كردند تا در اطراف نچرخد. آن ها با تزریق مستقیم محلولی از قند، الكترولیت ها و اكسیژن محلول به یكی از شریان های ستون فقرات توانستند مغز را زنده نگه دارند.
خوكچه‌های هندی یك حیوان مناسب برای این آماده‌سازی محسوب می‌شوند چرا كه شریان های ستون فقرات آن ها قابل دسترسی بوده و از مغز كوچكی برخوردارند.
آماده‌سازی لیناس به محققان اجازه داد تا با الكترود به آن ضربه زده، دارو به آن تزریق كرده یا آن را از هر جنبه و زاویه با تمام مدارهای سالم این عضو مطالعه كنند.
اگرچه در حال حاضر، تنها تعداد انگشت‌شماری از آزمایشگاه ها هنوز از این رویكرد استفاده می‌كنند و بسیاری از فیزیولوژیست ها آزمایشات خود را روی حیوانات كامل یا قطعاتی از بافت مغزی زنده در ظروف آزمایشگاهی انجام می‌دهند.
دلیل این امر به گفته دانشمندان آن است كه آماده‌سازی به عنوان یك سیستم مدل برای مطالعه مغز كار بسیار سخت و پرهزینه‌ای است.
منیع: پایگاه سیمرغ
