«آریل شارون» گم شد!

مرکز اطلاع رسانی فلسطین گزارش داد که مرکز صهیونیستی "رویتر" اعلام کرد که در تلاش برای کسب اطلاع از وضعیت سلامت «آریل شارون» در داخل بیمارستان‌ها است و در همین راستا پزشک مخصوص شارون گفت از زمانی که وی دچار سکته مغزی شد، هیچ تغییری در وضعیت سلامت وی رخ نداده است.

مرکز مذکور ضمن بیان این مطلب که مسئول بیمارستان‌های "هداسا هار هتسوفیم" و "عین کی ‌رم" بر عدم حضور شارون در این بیمارستان ها تاکید کرده‌اند، تصریح کرد که مسئولان بیمارستان "تل هاشومیر" نیز گفته‌اند که از مکان حضور شارون اطلاعی ندارند.

مسئولان بیمارستان های "هداساهار هتسوفیم" و "عین کرم" گفته اند که نخست وزیر اسبق رژیم صهیونیستی در این بیمارستان ها حضور نداشته و رییس بیمارستان ثˆتل هاشومیرثˆ نیز گفته است: نمی دانم شارون کجاست.

وی از بعد از سکته مغزی تحت چندین عمل جراحی مختلف قرار گرفت اما هنوز هوشیاری خود را به دست نیاورده است و زیر دستگاه های بیمارستانی در حالت اغما به حیات خود ادامه می دهد؛ اما به نظر می رسد که با خبر اخیر این پایگاه خبری، این مساله وارد فاز جدیدی شود.

چندی پیش در وضعیت  وی  اخبار اینگونه منتشسر شد که پزشكان بیمارستان 'هداسا' كه شارون در آن بستری است وی را برای جراحی فوری بخش هایی از روده كه بر اثر ابتلا به قانقاریا متعفن شده است، به اتاق عمل بردند.

این منابع افزودند: انتظار می رود پزشكان مجبور شوند اعضای بدن شارون را كه دچار سكته مغزی و فلج كامل است وحتی قادر نیست پلك بزند، به علت عفونت یكی پس از دیگری در حالی كه هنوز زنده است از بدنش جدا كنند.

بر اساس گزارش ها هزینه‌های صرف شده برای زنده نگه داشتن شارون به 440 میلیون دلار در سال بالغ می‌شود

شارون بعد از نخست وزیری

آریل شارون در سپتامبر 1999، به دنبال کناره گیری نتانیاهو از رهبری حزب لیکود، رهبری این حزب تندرو را برعهده گرفت. او سپس در سپتامبر سال 2000، با حضور خود در مسجد الا قصی موجب خشم مسلمانان و درگیری های خونین میان فلسطینیان و نظامیان رژیم صهیونیستی و در نتیجه شروع انتفاضه الاقصی شد.

وی در دسامبر 2000، به عنوان نامزد حزب لیکود برای تصدی نخست وزیری معرفی شد و قول داد در صورت انتخاب، کار فلسطینیان را در 100 روز تمام کند و موقعیت رژیم اسرائیل را در منطقه تثبیت کند.

شارون سرانجام در ششم فوریه 2001 توانست به بالاترین مقام در رژیم صهیونیستی یعنی سمت نخست وزیری دست یابد. این مسأله برای او مجالی بوجود آورد تا به کشتار و قلع و قمع فلسطینیان با شدت تمام ادامه دهد.

شارون از سال 2001، با تشکیل (جوخه های ترور) از بین محکومین به اعدام و نظامیان زندانی، (همانند گردان 101 در دهه 50 میلادی)، آشکارا به ترور رهبران ارشد فلسطین بپردازد و طی آن «شیخ احمد یاسین»، «رنتیسی» و بسیاری دیگر از رهبران مقاومت فلسطین را به شهادت رساند.

شارون در این زمان کوشید تا با اجرای پروسه دیوار حائل، به عملیات‌های استشهادی در فلسطین خاتمه دهد، اما موفقیتی به دست نیاورد.

وی تا سال 2005، نه تنها نتوانست انتفاضه را خاموش کند و امنیت را برای جامعه خود به ارمغان بیاورد بلکه در نهایت مجبور شد به رغم ایدئولوژی حزب متبوعش مبنی بر اسرائیل بزرگ از بخشی از خاک فلسطین (نوار غزه) عقب نشینی کند.

در اکتبر سال 2005 و درپی اعتراضات شدید به شارون برای خروج از غزه و بروز اختلاف در کابینه وی و انحلال کنیست، شارون از حزب لیکود کناره گیری کرد.

وی در اولین اظهاراتش پس از کناره‌گیری از حزب لیکود، اعلام کرد، حزب جدیدش موسوم به «مسئولیت ملی» در جهت ترسیم مرزهای دائمی بین اسرائیل و فلسطینیان تلاش خواهد کرد و دیگر طرحی برای عقب‌نشینی یکجانبه از سرزمین‌های اشغالی ندارد.

آریل شارون، در بخشی ازکتاب خاطراتش با نام «جنگجو»، ضمن ابراز تأسف از کشته شدن فرزند دوازده ساله‌اش براثر بازی با اسلحه کمری شارون که باعث شد وی مدتی از عرصه فعالیت‌هایش دور شود، سیاست اسرائیل را چنین ابراز می‌کند: «سیاست اسرائیل مانند نرخ ارز در حال نوسان است، گاهی بالا می رود و گاهی پایین می‌آید».

شارون در ادامه در پاسخ به سۆالی که به نظر وی در آینده، اسرائیل بالا می رود یا پایین، می‌گوید: «احساس می‌کنم که صلاح‌الدین جدیدی برای اعراب خواهد آمد و این اسرائیل است که باید چنین روزی را در نظر داشته باشد!».

نخست وزیر اسبق رژیم صهیونیستی که جنایات زیادی در حق مردم فلسطین و جنوب لبنان در زمان اشغال آن انجام داده است، سرانجام در سال 2006 میلادی دچار سکته مغزی شد.

منبع : فارس /فرآرو/مرکز اسناد انقلاب اسلامی