چهره ی باور نکردنی سوپراستار !

عكس‌های تكان‌دهنده‌ای كه از ابوالفضل پورعرب، سوپراستار دهه‌ی 60 و 70 در فضای اینترنتی از شامگاه 9 مهر ماه منتشر شده است، هر مخاطبی را متاثر می‌كند.

ابوالفضل پورعرب كه به دلیل بیماری سرطان مدتها خانه نشین بوده است، پس از ماه ها در مراسم تجمع هنرمندان برای محكومیت اهانت به پیامبر اسلام(ص) در برابر دوربین رسانه ها قرار گرفت.

ابوالفضل پور عرب متولد سال 1340 تهران است .اولین حضور حرفه ای این بازیگر در سینما به بازی مقابل دوربین بهروز افخمی و فیلم «عروس»در سال 1369 بر می گردد و برای بازی در این فیلم در جشنواره نهم از او تجلیل شد. کارگردان تئاتر و دستیار کارگردان در «دزد و نویسنده» ساخته‌ی کاظم معصومی می‌باشد. فارغ التحصیل بازیگری و كارگردانی تئاتر از دانش سرای هنر. فعالیت در تئاتر را از سال 1359 آغاز كرد .  و نخستین بار در نقش كوتاهی در فیلم زخمه ظاهر شد.

به خاطر بازی در فیلم عروس در جشنواره نهم فیلم فجر خوش درخشید و در جشنواره پیونگ یانگ (1373) جایزه بهترین بازیگر مرد را گرفت.

او در سال 1375 و در پانزدهمین جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم مردی شبیه باران جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد را از آن خود كرد. او دو بار در مجموعه های تلویزیونی تنهاترین سردار (1376) و مسافر (1379) بازی كرده است.

بازی متفاوت ابوالفضل پورعرب در فیلم تیك بار دیگر او را مطرح كرد.

دیدن عكسی از ابوالفضل پورعرب در اوج شكستگی با چهره‌ای رنجور، به شدت متاثرم كرد.باید اعتراف كنم زمانی نه چندان دور این بازیگر یكی از سینماگران محبوبم بوده و در اوج نوجوانی با شخصیت كاریزماتیك او زندگی كرده‌ام. حضور ش در "عروس" و بازی در نقش یك جوان عاشق‌پیشه عاصی كه خل‌بازی در‌می‌آورد و در عین حال در خلوت خود گریه می‌كرد،باعث شد مورد توجه مخاطبان نسل جوان - كه از دیدن چهره‌هایی مثل مجید مظفری،فرامرز قریبیان و بیژن امكانیان خسته شده بودند - قرار گیرد و از سوی سینماگران مطرحی همچون رخشان بنی اعتماد،رسول صدرعاملی و مهدی‌صباغ زاده دعوت به كار شود.

درباره خصوصیات و ویژگی‌های بازی ابوالفضل پورعرب مطالب زیادی می‌توان نوشت اما برای من او شمای نسلی از كاراكترها بود كه با "عروس" و "هامون" می‌آمدند و ادبیات و رفتار خاصی با خود به میان تماشاگر می‌آوردند. در واقع حمیدخوشمرام فیلم "عروس" برای اولین بار بغض نسل جوان را فریاد زد.نقشی كه با خصوصیات درونی پورعرب نزدیكی داشت و توانست او را به عنوان نخستین ستاره واقعی سینمای ایران در سالهای پس از انقلاب به مخاطبان معرفی كند.

از سوی دیگر كاراكتر حمید هامون هم از میان جامعه سنتی به تالار روشنفكران وارد شده  بود كه گاه با خل‌وضعی و گاه با چالش بیرونی مشكلات نسل جوان را فریاد می‌زد.پورعرب البته در نقش‌های دیگری مثل "نرگس" و "مهاجران" حتی "قربانی" بازی كرد كه وجوه دیگری از نسل سرخورده و منزوی جوان جنوب شهری را به نمایش گذاشت و با جزئی‌نگری در شخصیت این نوع نقش‌ها به قلب مخاطبان رسوخ كرد و محبوبیت ویژه و سریعی پیدا كرد هر چند كه قدر توانایی و منزلت خود را ندانست و پا در مسیر سقوط به پای درختی گذاشت كه به سرعت از آن بالا رفته بود.

دیدن چهره تكیده پورعرب كه مدتی به شوریدگی مشغول بوده و زمانی با بیماری سرطان دست و پنجه نرم كرده باعث تاثر است،شاید او توانایی‌هایش را فراموش كرده و سینماگران هم با بی‌اعنتایی از آن عبور كرده باشند.اما این ستاره افول كرده دهه 70 سن و سال زیادی ندارد (50 سال زیاد است؟) پس باید همت كرده و خود را بازیابی كند.ممكن است او به اندازه زنده یاد خسرو شكیبایی بر گرده سینمای ایران سنگینی نكند اما بعید نیست خیلی زود او را هم از دست بدهیم و بعد بگوییم سینما چقدر بی رحم است؟! بهتر است كاری كنیم و اگر نشد برایش دعا كنیم كه به طراوت آن روزها، بازی‌های بهتر و سلامتی دست پیدا كند.

فیلم شناسی ابوالفضل پورعرب :

عروس (بهروز افخمی، 1369)

قربانی (رسول صدرعاملی، 1370)

نرگس (رخشان بنی اعتماد، 1370)

آواز تهران (کامران قدکچیان، 1370)

رابطه پنهانی (جهانگیر جهانگیری، 1371)

مهاجران (مهدی صباغ زاده، 1371)

سوء ظن (کاظم معصومی، 1371)

دو روی سکه (محمد متوسلانی، 1371)

نیش (همایون اسعدیان، 1372)

چهره (سیروس الوند، 1373)

بهشت پنهان (کامران قدکچیان، 1373)

در کمال خونسردی (سیامک شایقی، 1373)

بی‌قرار (مجید قاری‌زاده، 1373)

مرضیه (اسفندیار شهیدی، 1373)

مردی شبیه باران (سعید سهیلی، 1375)

قاصدک (قاسم جعفری، 1375)

حماسه قهرمانان (1376)

غریبانه (احمد امینی، 1376)

باد و شقایق (سیدضیاءالدین دری، 1377)

جوانی (مجید قاری‌زاده، 1377)

مردی از جنس بلور (سعید سهیلی، 1377)

عشق کافی نیست (مهدی صباغ زاده، 1377)

معصوم (داود توحیدپرست، 1377)

دستهای آلوده (سیروس الوند، 1378)

رقص شیطان (اسماعیل براری، 1378)

زندانی 707 (حبیب الله بهمنی، 1378)

تو را دوست دارم (عبدالله باکیده، 1379)

همسر دلخواه من (افشین شرکت، 1379)

تیک (اسماعیل فلاح پور، 1380)

چند می‌گیری گریه کنی؟ (شاهد احمدلو، 1384)

تلویزیون

زیر زمین (مجموعه تلویزیونی، علیرضا افخمی، 1385)

تنهاترین سردار (مجموعه تلویزیونی، مهدی فخیم‌زاده، 1376)

سریال مسافر (مجموعه تلویزیونی، سیروس مقدم، 79 - 1378)

جاده در دست تعمیر (مجموعه تلویزیونی, 1378)

عروس (مجموعه تلویزیونی، 1382)

تا غروب (مجموعه تلویزیونی، 1384)

پلاک 7 ,مجموعه تلویزیونی 1388)

وضعیت سفید (مجموعه تلویزیونی 1390)

منابع : فارس ، ویکیپدیا، وبلاگ دونده