خاطرات جنگ 33 روزه

قسمت دوم

---

« خاطرات سی و سه روز استقامت، پایمردی و استواری مقاومت اسلامی در مقابل رژیم اشغالگر قدس»

---

قسمت قبل

25جولای 2006: مرحله دستیابی به شهر حیفا

ارتش رژیم صهیونیستی در اقدامی غافلگیرانه سعی در حمله به روستاهای تحت اداره نیروهای مقاومت گرفت. جنگنده‌های اسراییلی بی‌امان خانه‌های مردم روستای "بنت جبیل"، "معارون الراس"، "عیطارون"، "الخییام" را زیر آتش ویرانی گرفتند. پس از آن، دشمن تمرکز خود را بر روی بمباران مناطق تپه‌ای قرار داد تا بدین طریق میدان جنگی وسیعی را ایجاد کند.

نیروهای بین‌المللی نیز از وحشیگری اسراییل در امان نبودند و بمباران موشکی موجب تخریب پایگاه ناظران بین‌المللی و مرگ 4 نیروی آن در نزدیکی "کمپ الخییام" اسراییل شد. رژیم صهیونیستی نیز از گلوله‌های فسفری در حملات خود استفاده کرد که از حیث قوانین بین‌الملل کاملا ممنوع بود.

نیروهای مقاومت نیز در پاسخ شهرکهای اشغالی را با دهها بمب مورد بمباران قرار دادند که حیفا هم شامل آنها می‌شد. سید حسن نصرالله –دبیر کل سازمان حزب الله – در تلویزیون المنار اعلام کرد که جدال و جنگ با رژیم اشعالگر وارد فاز جدیدی شده و اکنون شهرهایی دیگر به جز حیفا هم در معرض حملات موشکی حزب الله قرار خواهند گرفت.

ایشان افزود: طرح حمله به لبنان از زمانی که "کاندولیزا رایس" در مورد خاورمیانه جدید صحبت کرد، بنا نهاده شد. صهیونیستها میخواستند با اشغال منطقه جنوبی "لیتانی" لبنان از راه زمینی و بمباران هوایی مراکز، نهادها و سازمانهای مهم حزب الله و زیرساختهای دولت لبنان در چند ساعت، کشور را فلج کنند. بدین طریق نیز به گمان آنها مردم بر خلاف حزب الله قیام کرده و قدرت را عملا از آن می‌گرفتند.

نصرالله ادامه داد: بر اساس این سناریوی تعریف شده، دولت اسراییل قرار داشت که در ماه سپتامبر و یا اکتبر با و یا بدون بهانه دو سرباز اسیر شده خود به لبنان حمله کند و آن را تا مرزهای بدتر از وضعیت سال 1982 و 17 می عقب بکشاند... بدین طریق لبنان با خارج شدن از دایره سبقه و عقبه تاریخی خود کاملا وابستگی آمریکایی-صهیونیستی پیدا خواهد کرد.

"نبیح بری" - رییس مجلس وقت اسراییل- بعدا در مصاحبه با تلویزیون العربیه اذعان کرد که بسته پیشنهادی رایس بدین شرح بوده که یک "منطقه پوشش آزاد سلاح" در "لیتانی" با مستقر شدن ارتش لبنان و یک نیروی بین‌المللی شکا بگیرد. او معتقد است که بسته پیشنهادی رایس موجب برهم خوردن اتحاد در لبنان و کور کردن هرگونه راه آتش بس بود.

26 جولای 2006: حمله جولای 1993

از 25 تا 31 جولای، نیروهای اسراییلی طی عملیاتی تحت عنوان "تصفیه حساب" به جنوب لبنان حمله کردند. هدف این حمله زیرساختها، منطق مسکونی، مراکز اقتصادی لبنان بود. طی این عملیات یک میلیون نفر بی‌‌خانمان، یکصد و 23 نفر شهید و 250 نفر مجروح شدند.

27 جولای 2006: بمباران آفولا

در این روز یکی دیگر از وعده‌های "سید حسن" محقق شد. نیروهای مقاومت با موشکهای "خیبر 1" خود شهری دیگر که "آفولا" نام داشت را بمباران کردند. اسراییل نیز در اقدامی تلافی‌جویانه اکثر نقاط لبنان زیر بمباران اتش گرفت و از شهروندان بیگناه هم دریغ نکرد. این اقدام اسراییل آتش مناقشه بزرگ را روشن کرد. حزب الله به نام دفاع از ناموس، وطن، شرافت و استقلال لبنان تصمیم به دفاع و مبارزه همه جانبه کند.

28 جولای 2006: فراتر از حیفا

تعهد نیروهای مقاومت به رهبرشان

مقاومت تصمیم گرفت که دایره حملات خود را گسترده‌تر کند. لذا به فراتر از حیفا فکر کرد. اولین شهر هم "آفولا" بود. شهری که در 47 کیلومتری مرز اشغال شده لبنان-فلسطین قرار دارد. مناطق بعدی شهرهای "آکر"، "صافد"، پایگاه اطلاعاتی "دالتون"، و یکسری از شهرکهای شمالی بودند.

یکی از بهترین دستاوردهای نیروهای حزب الله محاصره نیروهای اردوگاه نزدیک "مارون الراس" بود. پس از چند فقره حمله خمپاره‌ای نیروهای دشمن تسلیم شدند.

مقاومت زمینی قدرتمندانه‌ای در سه منطقه "بنت جبیل"، "عیطارون"، و "مارون الراس" همزمان بر علیه نیروهای اسراییلی در پیش بود. اسراییل از "بنت جبیل" عقب کشید و متحمل خسارات بسیاری از حیث تجهیزات و نیرو شده بود. "مونت باروک" نیز تبدیل به جهنم خرابه‌ شده بود.

اسراییل خشمگین شده و تصمیم گرفت از شهروندان بیگناه انتقام بگیرد. لذا چهار کشتار مرتکب شد. شهرهای "حاداتا"، "کفار خائوز"، "یاتار"، و "دیر عانون آناهر" هدف حمله هوایی قرار گفتند که نتیجه آن 20 کشته بود.

"بکا" غربی شاهد بزرگترین حمله هوایی تا آن تاریخ بود. بیش از 3 ساعت حمله هوایی بی‌وقفه که شامل 30 فقره حمله به تپه‌های "مایدون"، "عین الطینه"، "جبور"، "ابو رشید"، و فضای پیرامونی "مشقره" و "وادی یومور" بود، انجام شد.

سران نیروهای مقاومت مستقر در مرز میان لبنان و فلسطین، طی ارسال نامه‌ای به سید حسن نصرالله از پایبندی و استقامت خود در دفاع از شرافت، افتخار و استقلال میهن سخن گفتند.

آلن پلگرینی - فرمانده وقت نیروهای بین‌‌‌المللی مستقر در جنوب لبنان- در مصاحبه با روزنامه تایمز چاپ لبنان گفت: "حزب الله را نمیتوان به طریق نظامی شکست داد. دو هفته گذشته و هنوز خم به ابرو نیاورده است. فقط راه حل سایسی میتواند نتیجه‌ای در خور در بر داشته باشد.

تایمز همچنین فاش کرد که برخی هواپیماهای مسافربری اسراییل تجهیزات موشکی با خود حمل میکنند. در همین اثنا، "حسن فضل الله" یکی از مقامات ارشد حزب الله  به خبرگزاری فرانسه گفت که حزب الله مثل همیشه انعطاف‌پذیر بوده و هم اکنون برای حفظ اتحاد ملی حاضر است که با طرح "فوآد سینیورا"-نخست وزیر لبنان- برای آتش بس همکاری کند.

با وجود کارشکنیهای آن زمان دولت مصر، حتی "شیخ علی گما" مفتی اعظم مصر بود با ارائه حکمی اذعان کرد که دفاع حق مسلم حزب‌‌الله است و حق دارد که در مقابل دست‌درازی پاسخ دهد.

جورج دبلیو بوش و تونی بلر که اوضاع را پیچیده دیدند و امیدشان نسبت به شکستن حزب الله کاملا از بین رفت، اعلام کردند که "اکنون باید فصل هفتم نظم جهانی شورای امنیت اجرا گردیده و به این درگیریها پایان داده شود. این لحظه، مهمترین لحظه در تاریخ خاورمیانه است".

بوش نیز در کمال حیرت و گستاخی گفت: "لبنان به خاطر حمله حزب الله به اسراییل اکنون متحمل صدمه بسیاری شده است. این در حالی رخ میدهد که حماس هم مدام بر سر راه نیل به دموکراسی مانع میگذارد.

بلر نیز در موضعی عوامفریبانه افزود: "هدف ما نه تنها پایان بخشیدن به جنگ میان لبنان و اسراییل است، بلکه باید یک استراتژی فراگیر را بوجود اوریم که لبنان بتواند بر تمامیت ارضی خود کنترل داشته باشد و همانطور که مردمش میخواهند دموکراسی را ارائه دهد".

ادامه دارد ...

مقایسه جنگ 6 روزه اعراب و اسرائیل با جنگ 33 روزه

کلیپ واکنش اسرائیل پس از شکست در جنگ سی و سه روزه

کلیپ شکوه جنگ 33 روزه

ترجمه: محمدرضا صامتی