فضا در تسخیر ماهواره‌های ایرانی

بررسی توسعه و پیشرفت تعداد مشخصی از فناوری ها و علوم گوناگون (نظیر فناوری نانو، علوم پزشکی و علوم مرتبط با صنعت هوافضا)، معیار و خط کش دقیقی است که به کمک آن می توان پیشرفت علمی کشورها و جایگاه آن ها را در مقایسه با یکدیگر سنجید. رشته ها و شاخه های مختلف علوم گوناگون در هر کشوری باید آن قدر پیشرفت کرده باشند که دولت ها بتوانند در این چند رشته خاص ورود کنند و حرفی برای گفتن داشته باشند.

جمهوری اسلامی ایران نیز در راستای تحقق سند چشم انداز توسعه و با اتکا به قدرت علمی جوانان خود در طی چند سال اخیر توانسته گام های مثبت و سازنده ای را در جهت پیشرفت و توسعه حوزه های مختلف علم بردارد که یکی از آن موارد، پیشرفت در صنعت هوافضای کشور است. صنعتی که پیشرفت آن باعث حیرت بسیاری از دولت های جهان شده است.

چگونه فضایی شدیم

در ساعت 10و 52 دقیقه صبح پنجم آبان ماه سال 1384خورشیدی و بعد از 28سال تلاش برای ارسال یک ماهواره با مالکیت ایرانی به فضا بالاخره ماهواره سینا، ایران را فضایی کرد. با ورود سینا به فضا، ایران چهل و سومین کشور صاحب ماهواره در جهان گردید. ماهواره سینا که نخستین ماهواره ایرانى است که با مشارکت شرکت‌هاى روسى ساخته شده، ماهواره‌اى مطالعاتى و تحقیقاتى بود که کاربرد آن در بررسى منابع زیرزمینى و عواقب ناشى از حوادث غیرمترقبه تعریف شده بود.

تحریم‌های بین‌المللی و ممانعت کشورهای صاحب تکنولوژی پرتاب فضایی از ارسال محموله‌های فضایی ایران بار دیگر موجب شد تا توانمندی‌های داخلی بها داده شده و جوانان ایرانی فرصتی برای ظهور پیدا کنند.

از زمان جنگ هشت ساله با عراق، متخصصان ایرانی در صنایع موشکی، طراحی تغییر و نمونه‌سازی موشک‌های خریداری شده‌ی موجود را آغاز کرده بودند. این امر پس از جنگ تحت برنامه‌ی شهاب و با هدف دستیابی به موشک بالستیک دوربرد گسترش یافت تا اینکه وزارت دفاع تصمیم گرفت با ارتقای این موشک‌های بالستیک، آنها را برای انجام مأموریت‌های فضایی و حمل ماهواره به مدار تغییر دهد.

این برنامه اولین بار به طور رسمی از طرف دریادار شمخانی وزیر دفاع وقت در سال 1381خورشیدی اعلام گردید. حاصل این پروژه همان موشک فضایی سفیر امید گردید که توانست نهایتا ایران را وارد باشگاه فضایی نماید. با پرواز موفقیت‌آمیزسفیر امید تلاشهای دو دهه موشک‌سازی ایران نتیجه غرورآفرینی داد.

دست‌یابی به فناوری پرتاب‌های فضایی از یک سو و سال‌ها تحقیق و نمونه‌سازی مهندسان ایرانی ماهواره‌ساز از سویی دیگر باعث شد تا در بامداد سرد پانزدهم بهمن ماه ایران و ایرانی محصول بی‌نظیر بیست سال جهاد و تلاش خود را در عرصه‌های دانایی و توانایی را برداشت کند. ماهواره امید 27 کیلوگرمی ایران در حالی به دور زمین می‌چرخید که آینده درخشان‌تری برای صنعت فضایی ایران در حال طرح شدن بود.

به جز امید و سینا دو ماهواره ایرانی دیگر با ماموریت های موفقیت آمیز خود توانستند جریان رو به رشد صنعت فضایی کشور را ادامه دهند:

ماهواره رصد: 25 خرداد ماه سال گذشته نخستین ماهواره تصویربرداری ایران که تمامی مراحل طراحی، ساخت، تجمیع، تست و آماده سازی برای پرتاب آن در داخل کشور انجام شده بود، در مدار زمین قرار گرفت. مأموریت ماهواره رصد برقراری ارتباط با ایستگاههای زمینی، دریافت فرامین از ایستگاههای زمینی، تصویربرداری از زمین و ارسال تصاویر به همراه اطلاعات تله متری به ایستگاه‌های زمینی تعریف شده است

ماهواره نوید: نوید سومین ماهواره ایرانی بود که تجربه سفر به فضا را سوار بر موشک‌های فضایی سفیر تجربه می‌کرد. پرتاب این ماهواره در نخستین ساعات 14 بهمن پارسال مصادف با روز فناوری فضایی صورت گرفت. ماهواره نوید یک ماهواره سنجش از دور‌ است. به این مفهوم که ماهواره مجهز به حسگرهایی است که از زمین در طول موج مشخصی تصویر تهیه می‌کند. روش تصویربرداری این ماهواره به شکل جاروبی است. یعنی ماهواره ضمن حرکت، از منطقه زیر پای خود عکس‌های ممتدی می‌گیرد که همزمان به زمین مخابره می‌شود. تصاویر ماهواره نوید نخستین تصاویر ماهواره‌ای ایران از مدار زمین بود.

به جز این ماهواره ها، ماهواره های دیگری نظیر ماهواره امیرکبیر در حال طی کردن مراحل مختلف آماده سازی خود هستند تا بتوانند مسیر رشد و شکوفایی کشور را سریعتر از گذشته طی کنند.

منبع:

دانش فضایی