کلاه گشاد مزون‌ها برسر مشتریان

اتوبان ها را پشت سر می گذاری . خیابان ها مسیرت را ختم می کنند به خانه ای ویلایی در شمال شهر.چندین بار زنگ خانه را می زنی تا اینکه بالاخره صدایی میپرسد از نام خودت و نام معرف ات.نامت برایش آشنا نیست اما تا نام معرف ات را می شنود در خانه را به رویت باز می کند.در حیاط رفت و آمدی نیست اما صدای بلند موسیقی راهنماییت می کند تا به محل اجرا برسی. جمعیت را که می بینی تعجب میهمانت می شود.انگار احتیاجی به تبلیغات نیست این مزون ها مشتری های خودشان را دارد.مشتریانی که برایشان حرف های به اصطلاح طراحان ختم کلام است.مشتریانی که از کلاه های گشادی که به سرشان گذاشته میشود خوشحال میشوند.

قربانی‌های مشتری نما

بیشتر کسانی که طرفدار خرید از این مزون ها هستند خودشان دوست دارند که قربانی شوند.تعداد زیادی از مشتریان تحصیل کرده هستند و می دانندمنظور از به رخ کشیدن مارک فقط بالا بردن قیمت لباس ها است.در برخی از موارد مشتری جنس را هم می شناسد ولی با این حال که می داند این جنس ارزش قیمت بالای 20 هزار تومان را ندارد باز نیز پول مازادی را در مزون های زیر زمینی خرج می کنند.ثابت شده است که در این گونه مزون ها طرح خاصی نمی بینید و یا جنس تک ونمونه ای لمس نمی کنید بلکه حتی گاهی جنس درجه دو و یا سه فروشگاه ها را در رگال مزون های زیر زمینی خواهید دید. از انجا که هیچ اتحادیه و ارگانی بر مزون های خانگی نظارت ندارد دلالان هر قیمتی را که دوست دارند به روی لباس ها و کفش ها و ...می گذارند.گاهی اشخاص پس از اینکه مزون ها کلاه گشادی را به سرشان گذاشتند همان خرید را با نرخی خیلی پایین تر از قیمتی که خود خریداری کردند در فروشگاه های شهری می بینند.اما با تمام اینها خود دوست دارند تا گران بخرند تا وقتی دیگران از قیمت لباس شان می پرسند با افتخار بر چسب 200 هزار تومانی و یا 400 هزار تومانی را به خریدشان وصله کنند. دلال ها هم خیلی خوب اینگونه افراد را می شناسند و بر این باور هستند که انها خودشان می خواهند که پول زیادی خرج کنند.

نازی چهل وشش ساله که چندین بار برگزار کننده مزون های زیر زمینی است در باره اگاهی و شناخت مشتریانش می گوید: "گاهی افراد حتی جنس را نمی شناسند و فقط نام چند مارک را از بر کردند.اگر جنس درجه سه داخلی را که مارک جهانی به رویش خورده را هم مقابلشان قرار دهی متوجه نمی شوند که جنس اصل نیست.بعضی اوقات نیز می فهمند که جنس اعلا نیست اما باز خرید می کنند."

چه قشری؟

مشتریان این مزون از قشر ثروتمند و حتی متوسط و البته تحصیل کرده جامعه هستند.میانگین سن خاصی را نمی توان برای مشتریان این مزون مثال زد اصولا افراد از سن16 سال به بالا میهمان و البته مشتریان دست به جیب اجراهای فصلی این گونه مزون ها هستند.در اینجا از هر قشر و با هر موقعیت اجتماعی افرادی را می بینید که به دنبال لباس مورد علاقه خود می گردند.جالب است که گاهی افراد لباس هایی را خریداری می کنند که اصلا با موقعیت اجتماعی شان جور در نمی آید و جالب تر اینکه دیگر مشتریان مزون هم از سلیقه شان تعریف می کنند.سلیقه ای که با هارمونی پوشش سنخیتی ندارد.

پشت پرده پیامک های تبلیغ

اگر به پیامک هایی که این روز ها به دستتان می رسد با دقت نگاه کنید حداقل یک پیامک می بینید که بدون داشتن مجوز به حراج مزونی ناشناس دعوتتان می کند. خیلی از افراد به راحتی با یک کلمه "حراج" مشتری می شوند. حال اینکه حتی حدس نمی زنند که چه اتقاق های نا گواری در پی این پیامک می تواند رخ دهد.مسلما کسانی که به خرید می روند کیفشان پر از پول است و شاید با پذیرفتن دعوت پیامکی که نه نامی از فرستنده اش در دست است و نه از چگونگی محل حراج با خبرتان می کنند برایتان خطر افرین باشد. سارا بیست و دو ساله است در این باره می گوید"دو سالی است که در اجراهای مریم شرکت می کنم.اصولا بیشتر کسانی که به این مزون می آیند همدیگر را می شناسند.خود من توسط دوستم به اینجا دعوت شدم."گاهی افراد از طریق دوست و فامیل به این مزون ها دعوت می شوند.هر چند بعضی اوقات نیز به گونه ای دیگر پایشان به این مزون باز می شود.

دلال یا طراح؟

طراحان از مارک هایی می گویند که طی سفری به خارج از کشور خریداری کردند ودر ایران نظیر آنها دیده نمی شود .لباس هایی ساده که کمپانی های داخلی نیز از ان مدل چندین هزار دست زدند وهم اکنون می توان در پاساژ های تهران نمونه شان را دید.شلوار جین 180 هزار تومان ،تاپ با پارچه کرپ 167 هزار ریال، کفش پاشنه 5 سانتی که به اسم تمام چرم فروخته می شود فقط 287 هزار تومان قیمت گذاشته شده است.همچنین عطر های کمپانی های معتبر جهان با قیمت های 200 هزار تومان ,350 هزار تومان و...در این مزون فروخته می شوند.جالب است بدانید حتی اگر این عطر ها از خارج کشور هم وارد این مزون شده باشد برای وارد کننده بالای 50 هزار تومان هم خرج بر نمی دارد و حالا این دلالان طراح نما چند برابر محصولاتشان را می فروشند.

چشم وهم چشمی

سهیلا سی و هفت ساله دیپلم انسانی به همراه خواهر شوهر خود به خرید آمده است وقتی از او درباره مایحتاجش و خرید از این مزون می پرسی از کمد پر از لباس اش می گوید که روی احتیاح اش خط می کشد و حرف هایش تورا به جایی میرساند که باور می کنی به خاطر تفریح خرید می کند و امدن به این مزون و خرید های گران قیمت نیز برای او فقط یک تفریح به شمار می اید.سهیلا اعتقاد دارد که با خرید به یک آرامش روانی می رسد.

آنچه شما خواسته اید

این مزون ها بیشتر کالاهایی را عرضه می کنند که مشتریان می پسندند و همچنین قیمت هایی را روی کالا هایشان می گذارند که مشتری هایشان با پرداخت آنها احساس می کنند بهترین گزینه را خریداری کردند .نکته اینجا است که همیشه گران بودن دلیل بهترین و خاص بودن کالا نیست.میترا بیست و هشت ساله لیسانس ریاضی محض در این باب می گوید: "چندین بار به پیشنهاد دوستانم به مزون های خصوصی دعوت شدم .انقدر فروشنده مزون از ناب بودن جنس کالا ها و همچنین تک بودن طرح شان در گوشم خواند که وسوسه شدم و حدود چهارصد هزار تومان خرید کردم.در همان لحظه اول فهمیدم که جنس شلوار جینی که خریدم زیاد خوب نیست و ممکن است مارک تقلبی به ان دوخت شده باشد اما باز با تایید دوستم شلوار را به قیمت 197 هزار تومان خریدم. دو روز پس از ان خرید،همان شلوار را در ویترین یکی از بوتیک های هفت تیر با قیمت 58هزار تومان دیدم . قیمت یک شلوار جین با پارچه اعلا بیشتر از 40 هزار تومان برایم خرج بر نمی دارد.در حالی که بارها حتی از بوتیک های معتبر به قیمت خیلی بالایی شلوار جین خریداری کردم.گاهی فکر می کنم هیچ قانونی برای مغازه داران وضع نشده است و فروشنده ها هر قیمتی که را دوست دارند روی محصولات می گذارند.نه فقط مزون ها بلکه بارها دیدم که بوتیک ها در مراکز تجاری معتبر کالا های بنجلشان را با دوخت یک مارک تقلبی به مشتری می فروشند."

سردار بهمن کارگردر رابطه با فعالیت مزون های غیر مجاز زیر زمینی می گوید: هر نمایشگاه یا مزون زمینی و زیر زمینی که ارائه کننده لباس های خلاف شئونات اسلامی باشد از سوی پلیس پلمپ شده و ماموران با عرضه کنندگان لباس های نامناسب برخورد می کند. وقتی لباس فروشی های مناسب در سطح شهر وجود دارد، لزومی به برگزاری شوهای زیرزمینی نیست.

منابع:مجله نسیم هراز/ خبرآنلاین